حیدرآباد: دانشمندان شهری اسرار شدت نوع دلتا را که در موج دوم همه‌گیری کووید-19 در کشور ردپایی از مرگ بر جای گذاشت، رمزگشایی کرده‌اند.
تیمی از مرکز زیست‌شناسی سلولی و مولکولی مستقر در شهر (CCMB) دریافتند که نوع دلتا با خاموش کردن ایمنی طبیعی در افراد، از انواع قبلی پیشی گرفته است. در حالی که همه انواع قبلی می‌توانستند پاسخ ایمنی سریعی را از افراد آلوده به شکل طوفان سیتوکین ایجاد کنند، دلتا سیستم ایمنی انسان را سرکوب کرد و از عملکرد آن در برابر ویروس جلوگیری کرد که منجر به شدت بیماری شد.
محققان دریافتند که نوع دلتا به شدت پاسخ ایمنی ذاتی را سرکوب کرده و از پاسخ های ضد ویروسی فعال شده با اینترفرون طفره رفته است. اینترفرون پروتئینی است که توسط بدن برای مبارزه با عفونت ویروسی ساخته می شود و از تکثیر آن جلوگیری می کند. اما دلتا با موفقیت از مکانیسم دفاعی این بدن طفره رفت و زندگی مردم را ویران کرد.
دلتا توانسته است بدون هشدار دادن به مسیرهای سیگنال ذاتی در میزبان تکثیر کند و این احتمالاً می‌تواند منجر به تاخیر در فعال‌سازی پاسخ تطبیقی شود. محققان گفتند، یافته‌های ما می‌تواند در زمینه‌های در حال تغییر علائم کووید-۱۹ و استراتژی‌های مداخله، علاوه بر ارائه سرنخ‌های مهمی برای پویایی تکاملی کووید-۱۹، مهم باشد.
محققان آکادمی تحقیقات علمی و نوآورانه، غازی‌آباد، UP، و موسسه آموزش علوم و تحقیقات هند، بوپال، نیز بخشی از این مطالعه بودند که در سرور پیش‌چاپ BioRxiv منتشر شد.
تیم تحقیقاتی متشکل از دیکسیت تانده، ویشال ساه، نیتیش کومار سینگ، پوجیتا سای پوتاراجو، دیویا گوپتا، ساوهارد شریواستاوا، دیویا تج سوپاتی و کریشنان اچ هارشان بودند.
دلتا نسبت به انواع قبلی خود عفونت های شدیدتری ایجاد کرد. ما پاسخ ایمنی ذاتی میزبان به دلتا، آلفا و دو نوع قبلی را مطالعه کردیم تا تکامل انواع اخیر را ترسیم کنیم. به گفته محققان، مطالعات ما نشان می‌دهد که آلفا و دلتا با خاموش کردن پاسخ ایمنی ذاتی، به تدریج بر روی گونه‌های اجدادی تکامل یافته‌اند و در نتیجه تولید سیتوکین و کموکاین را محدود می‌کنند. سیتوکین ها و کموکاین ها پروتئین هایی هستند که نقش کلیدی در مکانیسم دفاعی دارند.
این مطالعه نشان داد که اگرچه آلفا مسیر RLR را مانند دلتا خاموش کرد، اما برخلاف دلتا نتوانست پاسخ ایمنی ذاتی را به طور مداوم خاموش کند. هر دو آلفا و دلتا برای مقاومت در برابر درمان اینترفرون تکامل یافته اند در حالی که هنوز مستعد فعال شدن RLR هستند.
آنها گفتند: “نتایج ما پیشرفت ثابتی را در قابلیت های انواع بعدی نسبت به نمونه های قبلی خود در به تاخیر انداختن یا سرکوب موثر پاسخ ایمنی ذاتی نشان می دهد.”
حیدرآباد: دانشمندان شهری اسرار شدت نوع دلتا را که در موج دوم همه‌گیری کووید-19 در کشور ردپایی از مرگ بر جای گذاشت، رمزگشایی کرده‌اند.
تیمی از مرکز زیست‌شناسی سلولی و مولکولی مستقر در شهر (CCMB) دریافتند که نوع دلتا با خاموش کردن ایمنی طبیعی در افراد، از انواع قبلی پیشی گرفته است. در حالی که همه انواع قبلی می‌توانستند پاسخ ایمنی سریعی را از افراد آلوده به شکل طوفان سیتوکین ایجاد کنند، دلتا سیستم ایمنی انسان را سرکوب کرد و از عملکرد آن در برابر ویروس جلوگیری کرد که منجر به شدت بیماری شد.
محققان دریافتند که نوع دلتا به شدت پاسخ ایمنی ذاتی را سرکوب کرده و از پاسخ های ضد ویروسی فعال شده با اینترفرون طفره رفته است. اینترفرون پروتئینی است که توسط بدن برای مبارزه با عفونت ویروسی ساخته می شود و از تکثیر آن جلوگیری می کند. اما دلتا با موفقیت از مکانیسم دفاعی این بدن طفره رفت و زندگی مردم را ویران کرد.
دلتا توانسته است بدون هشدار دادن به مسیرهای سیگنال ذاتی در میزبان تکثیر کند و این احتمالاً می‌تواند منجر به تاخیر در فعال‌سازی پاسخ تطبیقی شود. محققان گفتند، یافته‌های ما می‌تواند در زمینه‌های در حال تغییر علائم کووید-۱۹ و استراتژی‌های مداخله، علاوه بر ارائه سرنخ‌های مهمی برای پویایی تکاملی کووید-۱۹، مهم باشد.
محققان آکادمی تحقیقات علمی و نوآورانه، غازی‌آباد، UP، و موسسه آموزش علوم و تحقیقات هند، بوپال، نیز بخشی از این مطالعه بودند که در سرور پیش‌چاپ BioRxiv منتشر شد.
تیم تحقیقاتی متشکل از دیکسیت تانده، ویشال ساه، نیتیش کومار سینگ، پوجیتا سای پوتاراجو، دیویا گوپتا، ساوهارد شریواستاوا، دیویا تج سوپاتی و کریشنان اچ هارشان بودند.
دلتا نسبت به انواع قبلی خود عفونت های شدیدتری ایجاد کرد. ما پاسخ ایمنی ذاتی میزبان به دلتا، آلفا و دو نوع قبلی را مطالعه کردیم تا تکامل انواع اخیر را ترسیم کنیم. به گفته محققان، مطالعات ما نشان می‌دهد که آلفا و دلتا با خاموش کردن پاسخ ایمنی ذاتی، به تدریج بر روی گونه‌های اجدادی تکامل یافته‌اند و در نتیجه تولید سیتوکین و کموکاین را محدود می‌کنند. سیتوکین ها و کموکاین ها پروتئین هایی هستند که نقش کلیدی در مکانیسم دفاعی دارند.
این مطالعه نشان داد که اگرچه آلفا مسیر RLR را مانند دلتا خاموش کرد، اما برخلاف دلتا نتوانست پاسخ ایمنی ذاتی را به طور مداوم خاموش کند. هر دو آلفا و دلتا برای مقاومت در برابر درمان اینترفرون تکامل یافته اند در حالی که هنوز مستعد فعال شدن RLR هستند.
آنها گفتند: “نتایج ما پیشرفت ثابتی را در قابلیت های انواع بعدی نسبت به نمونه های قبلی خود در به تاخیر انداختن یا سرکوب موثر پاسخ ایمنی ذاتی نشان می دهد.”