ارتباط بین فضای سبز و استرس اکسیداتیو با فراوانی فعالیت بدنی کودکان مرتبط نبود –


مطالعه ای که توسط موسسه بارسلونا برای سلامت جهانی (ISGlobal)، مرکزی تحت حمایت بنیاد “la Caixa” انجام شد، برای اولین بار رابطه بین قرار گرفتن در معرض فضاهای سبز مختلف و استرس اکسیداتیو در کودکان را تجزیه و تحلیل کرد. این مطالعه به این نتیجه رسید که قرار گرفتن بیشتر در معرض پوشش گیاهی با سطوح پایین‌تر استرس اکسیداتیو مرتبط است و این ارتباط بدون توجه به فعالیت بدنی کودکان مشاهده می‌شود.

اکسیژن برای بسیاری از واکنش‌های بیوشیمیایی که ما را زنده نگه می‌دارند ضروری است، اما فرآیند اکسیداسیون آن مواد واکنش‌دهنده مضری تولید می‌کند که بدن همیشه نمی‌تواند به سرعت آن‌ها را خنثی کند یا باعث آسیب‌هایی می‌شود که بدن قادر به ترمیم آن نیست. این منجر به چیزی می شود که به عنوان استرس اکسیداتیو شناخته می شود که باعث پیری یا حتی بیماری می شود.

تا به امروز، مطالعات مختلف نشان داده است که داشتن فضای سبز در مجاورت خانه تأثیر مثبتی بر سلامتی دارد، به ویژه به این دلیل که سبزی سلامت روان را بهبود می بخشد و ورزش بدنی را تشویق می کند و در نتیجه خطر اضافه وزن یا چاقی را کاهش می دهد. اما کمتر به اثرات مستقیم پوشش گیاهی بر فرآیندهای بیولوژیکی مانند التهاب و استرس اکسیداتیو توجه شده است. این امر به ویژه برای درک نقشی که فضای سبز می تواند در بیماری های تنفسی و آلرژیک ایفا کند بسیار مهم است.

مطالعه بیش از 300 کودک ایتالیایی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد

به منظور تعیین اینکه آیا فضای سبز ممکن است با سطوح پایین‌تر استرس اکسیداتیو در کودکان مرتبط باشد و همچنین آیا فعالیت بدنی در این ارتباط احتمالی نقش دارد یا خیر، محققان 323 کودک سالم 8 تا 11 ساله را از پنج مدرسه ابتدایی در Asti مورد بررسی قرار دادند. شهری کوچک در شمال غربی ایتالیا.

والدین پرسشنامه ای را در مورد تعداد دفعات انجام فعالیت بدنی فرزندانشان تکمیل کردند. استرس اکسیداتیو در ادرار با اندازه گیری غلظت ترکیب ایزوپروستان اندازه گیری شد. سرسبزی مسکونی و مدارس با توجه به شاخص تفاوت نرمال شده گیاهی (NDVI) تعریف شد و بخش پوشش گیاهی نیز برآورد شد. قرار گرفتن در معرض چند سایت حسابداری برای NDVI در اطراف خانه و مدارس کودکان، وزن برای زمان صرف شده در هر مکان به دست آمد.

توضیحات احتمالی

چندین مکانیسم بیولوژیکی می تواند این ارتباط مستقیم بین فضای سبز و استرس اکسیداتیو در کودکان را توضیح دهد. جودیت گارسیا-آیمریچ، محقق و رئیس برنامه بیماری‌های غیرواگیر و محیط زیست در اظهار داشت: اولاً، “افزایش قرار گرفتن در معرض این مناطق ممکن است از طریق تماس آنها با ارگانیسم‌هایی که تمایل به استعمار محیط‌های طبیعی دارند، به رشد ایمنی کودکان کمک کند.” ISGlobal. در مرحله دوم، تماس با فضاهای سبز می تواند سنتز ویتامین D را به دلیل اشعه ماوراء بنفش نور خورشید افزایش دهد. ویتامین D به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند که از اثرات منفی استرس اکسیداتیو و التهاب جلوگیری می کند. در نهایت، پوشش گیاهی کیفیت هوا را در مناطق شهری بهبود می بخشد.

هیچ اثری برای فعالیت بدنی یافت نشد

اگرچه نزدیکی به فضای سبز با افزایش فعالیت بدنی مرتبط است، که به نوبه خود بر استرس اکسیداتیو تأثیر می گذارد، این مطالعه هیچ مدرکی مبنی بر اینکه ورزش در ارتباط بین فضای سبز و استرس اکسیداتیو دخیل است، پیدا نکرد.

گارسیا-آیمریچ در پایان گفت: “اثرات کوتاه مدت و بلندمدت استرس اکسیداتیو بیش از حد بر سلامتی ناشناخته است، بنابراین ما باید تحقیقات بیشتری انجام دهیم و از استراتژی‌های شهری و بهداشت عمومی که به نفع سبز بودن هستند، حمایت کنیم.”

منبع داستان:

مواد ارائه شده توسط موسسه بارسلونا برای سلامت جهانی (ISGlobal). توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.