دوست من گادفری فاولر، که در 90 سالگی درگذشت، به مدت 30 سال یک پزشک خانواده برجسته و اصلاح‌کننده بود. او خونگرم، متواضع و خوشرو بود. او همچنین در بسیاری از دوران حرفه‌ای خود ریاست یک بخش عمومی پزشکی در دانشگاه آکسفورد را بر عهده داشت و به آموزش دانشجویان و انجام تحقیقات در زمینه پزشکی پیشگیری می‌پرداخت.
گادفری از سال 1978 خواننده بالینی را در دپارتمان جدید تأسیس کرد، که توسط سر ریچارد دال، استاد دانشگاه در آن زمان، متقاعد شد که این نقش را ایفا کند. این بخش به بخش بزرگ و موفق علوم مراقبت های اولیه Nuffield تبدیل شد. گادفری به صورت نیمه وقت این نقش را ایفا کرد، بنابراین او می توانست به عنوان پزشک عمومی ادامه دهد. اولین چالش‌های او ابداع آموزش عمومی جدید، مانند مهارت‌های مشاوره، و متقاعد کردن پزشکان عمومی آکسفوردشر برای ارائه حداکثر 70 شغل در سال بود – هدفی که او با موفقیت به آن دست یافت.
گادفری در دهکده وولورلی، ووسسترشر، بزرگ‌ترین فرزند شش تن به دنیا آمد. پدر و مادرش، دونالد، تاجر، و دوروتی (نی بیلی)، خانه‌دار، هر دو در 14 سالگی مدرسه را ترک کرده بودند. پس از تحصیل در مدرسه سبرایت، گادفری برنده نمایشگاهی به دانشگاه کالج آکسفورد شد تا در رشته پزشکی تحصیل کند، در سال 1954 فارغ‌التحصیل شد و سپس نقل مکان کرد. برای کار بیشتر در بیمارستان کالج دانشگاه لندن (1954-1959). او در مامایی، زنان و زایمان و اطفال تخصص داشت، اما علاقه او به طبابت عمومی قوی بود و در سال 1961 پزشک عمومی در آکسفورد شد.
جراحی او در خیابان بومونت از سی اس لوئیس و برنده جایزه نوبل لرد فلوری در میان بیمارانش مراقبت کرد. او به عنوان دکتر کالج در کالج کوئینز و بعدها دیگر کالج ها دعوت شد. او که مشتاق بهبود خدمات ارائه شده به دانشجویان بود، نقش بسزایی در ایجاد مشاوره دانشجویی در دانشگاه داشت.
تحقیقات گادفری در دانشگاه بر روی طب پیشگیرانه و بهبود مراقبت های اولیه، به ویژه در انتقال بیماری های مزمن از بیمارستان ها به جامعه متمرکز بود و تأثیر و مقرون به صرفه بودن چنین تغییراتی را بررسی کرد. او به دنبال راه‌های بهتری برای کمک به ترک سیگار و کمک به افراد در اتخاذ عادات غذایی سالم بود. او همچنین اثرات معاینات و توصیه های بهداشتی انجام شده توسط پزشک عمومی را بر بیماری های قلبی عروقی و خطر سرطان بررسی کرد. مطالعه دیگری سوابق “مراقبت مشترک” را در بیمارانی که به تازگی سرطان تشخیص داده شده اند مورد بررسی قرار داد.
کتاب های او برای انتشارات دانشگاه آکسفورد شامل دو کتاب در زمینه پزشکی پیشگیری (1987 و 1993) و پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی (1996) بود. او همچنین مجموعه ای در مورد تمرین عمومی برای OUP ویرایش کرد.
گادفری در سال 1978 استادیار کالج بالیول و عضو کالج سلطنتی پزشکان عمومی و در سال 1996 عضو کالج سلطنتی پزشکان شد. او در سال 1987 مدیر افتخاری گروه تحقیقاتی GP صندوق تحقیقات سرطان امپراتوری شد. در سال 1989 به OBE منصوب شد.
گادفری برای سال‌های متمادی یکی از اعضای مشتاق گروه پیاده‌روی منظم سر راجر بانیستر از دانشگاهیان آکسفورد بود. پس از بازنشستگی از سمت خود به عنوان رئیس تمرین عمومی در سال 1997، او از راه رفتن لذت برد، پیست آناپورنا و تور دو مونت بلان را تکمیل کرد. او همچنین عاشق باغبانی بود و در دو کالج آکسفورد خود، کالج دانشگاه و بالیول، زندگی اجتماعی فعالی داشت.
گادفری در سال 1961 با سیسل ویدنس ازدواج کرد. از او سیسل، پسر بزرگترشان جرمی و یک نوه به یادگار مانده است. پسر کوچکتر او، آدریان، در سال 1995 در یک تصادف درگذشت.