بیومارکرهای جدیدی برای دیابت نوع 1 شناسایی شد

یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر Despoina Manousaki از مرکز تحقیقات CHU Sainte-Justine و دانشگاه مونترال، سه پروتئین در گردش را به عنوان مولکول‌های امیدوارکننده برای توسعه داروها و ابزارهای تشخیص زودهنگام برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 شناسایی کرده‌اند. دیابت نوع 1 یک بیماری خود ایمنی است که با کمبود ترشح انسولین توسط پانکراس مشخص می شود. این نوع حدود 10 درصد از افراد مبتلا به دیابت را تحت تاثیر قرار می دهد، اما از بدو تولد، نشانگرهای زیستی بسیار کمی برای پیش بینی خطر ابتلا به این بیماری وجود دارد.

دکتر مانوساکی، متخصص غدد درون ریز کودکان در CHU Sainte- می گوید: «تحلیل های ما نشان داد که سطوح بالاتر پروتئین های SIRPG و IL27EBI3 خطر ابتلا به دیابت نوع 1 را افزایش می دهد و سطوح بالاتر CTRB1 خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می دهد. جاستین و استادیار بالینی در گروه اطفال در دانشگاه مونترال.

نتایج این کار در ارائه شده است مراقبت از دیابت.

پتانسیل عظیم

پروتئین‌های در گردش منبع بیومارکرهای ناشناخته‌ای هستند، اما پتانسیل آن‌ها بسیار زیاد است.

از آنجایی که داروها به شدت به پروتئین‌های در گردش خون متصل می‌شوند، اهداف جذابی برای توسعه روش‌های درمانی جدید هستند. روش‌های آزمایشی قابل اعتماد برای اندازه‌گیری پروتئین‌های در گردش نیز وجود دارد، که آنها را به ابزاری برای تشخیص زودهنگام افراد در معرض خطر بالای دیابت نوع 1 تبدیل می‌کند. دکتر ناهید یزدان پناه، دانشیار آزمایشگاه دکتر مانوسکی و اولین نویسنده این مطالعه توضیح می دهد.

برای مشخص کردن این نشانگرهای زیستی، دکتر مانوساکی و تیمش یک مطالعه تصادفی مندلی را برای شناسایی پروتئین‌هایی در جریان خون که بر خطر ابتلا به دیابت نوع 1 تأثیر می‌گذارند، انجام دادند. این تکنیک از تغییرات ژنتیکی شناخته شده در یک جمعیت برای بررسی اثر علی یک متغیر بر عوامل خطر بیماری استفاده می کند.

ابتدا، تیم تحقیقاتی یک پایگاه داده برای شناسایی عوامل ژنتیکی 1600 پروتئین در گردش استخراج کردند. سپس، آن ها داده های ژنومی 9684 بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 و 15743 فرد کنترل را تجزیه و تحلیل کردند تا ارزیابی کنند که آیا هر یک از این پروتئین ها با خطر دیابت نوع 1 مرتبط است یا خیر.

“بر اساس نتایج ما، مشاهده کردیم که افزایش SIRPG پلاسما با افزایش تقریباً 60 درصدی خطر ابتلا به دیابت نوع 1 مرتبط است، در حالی که افزایش IL27EBI3 این خطر را دو برابر می کند. برعکس، سطح CTRB1 بالاتر اثر محافظتی دارد. با کاهش نزدیک به 20 درصدی خطر ابتلا به این بیماری، دکتر مانوسکی نشان می دهد.

به گفته دکتر مانوسکی، “ما به تحقیقات بیشتری برای تایید این پروتئین های کاندید در گروه های مورد کنترل دیابت نوع 1 نیاز داریم، اما این پروتئین ها پتانسیل پیشرفت پزشکی دقیق را برای افراد در معرض خطر ابتلا به این بیماری دارند.”