در سال 2020، مرگ و میر در سراسر جهان افزایش یافت، اما در مناطق روستایی بنگلادش کاهش یافت

ژئوشیمیدان Lex van Geen در تقاطع خطرات بهداشت عمومی و محیط زیست کار می کند. تحقیقات او در مورد آلودگی طبیعی آرسنیک در آب های زیرزمینی، جامعه جهانی را در مورد این خطر موذی در طی دو دهه هشدار داده است.

ون گین، مستقر در رصدخانه زمین لامونت-دوهرتی دانشگاه کلمبیا، در اوایل سال 2020 با همکاری اقتصاددان پرابهات بارنوال از دانشگاه ایالتی میشیگان، این کار را در بنگلادش ادامه داد. هدف این تحقیق مقایسه اثربخشی روش‌های مختلف اطلاع دادن به ساکنان در مورد نتایج آزمایش‌های چاه برای آرسنیک، به منظور کاهش قرار گرفتن در معرض آنها بود. از ژانویه 2020، ون گین با تیمی از شمارش‌کنندگان حرفه‌ای که توسط Innovations for Poverty Action، بنگلادش گردآوری شده بودند، برای بررسی 16054 خانوار در 135 روستای روستایی کار کرد.

در 23 مارس، زمانی که بنگلادش قرنطینه شد، تیم مجبور شد کار میدانی را متوقف کند. اما انبوهی از اطلاعات جمعیت شناختی که قبلاً جمع آوری شده بود به ون گین و همکارانش ایده داد. به جای مطالعه آرسنیک، آنها تصمیم گرفتند از داده ها برای انجام یک مطالعه جامع مرگ و میر ناشی از COVID-19 در همان 135 روستا استفاده کنند.

ون جین و همکارانش می‌خواستند دریابند که آیا تعداد نسبتاً کم مرگ‌ومیرهای رسمی گزارش‌شده COVID-19 در روستاهای بنگلادش در سال 2020 می‌تواند نتیجه کم‌شماری گسترده باشد یا خیر. برای کشف این موضوع، تیم او که از راه دور کار می کرد، با هر خانه و خانواده تماس گرفت تا یک سری سؤالات نظرسنجی بپرسند که به آنها امکان می داد بفهمند آیا و چگونه بیماری همه گیر این خانواده ها را تحت تأثیر قرار داده است یا خیر. به منظور تماس با بسیاری از خانوارها، تیم نظرسنجی معادل یک مرکز تماس با بیش از 50 شمارنده را راه اندازی کرد.

همانطور که در مجله انجمن پزشکی آمریکا گزارش شد، آنچه را که آنها پیدا کردند شبکه جاما باز، تعجب آور بود

ما پیش‌بینی می‌کردیم که میزان مرگ و میر ناشی از کووید را افزایش دهد، همانطور که یاد گرفتیم انتظار داشته باشیم [from reports from the rest of the world]. به عنوان مثال، مرگ و میر در ایالات متحده در سال 2020 حدود 20 درصد بیشتر شد که بسیار زیاد است.

این چیزی نیست که آنها کشف کردند. در عوض، از 11256 خانواری که می‌توانستند به آنها برسند، 276 مورد مرگ بین فوریه تا پایان اکتبر 2020 رخ داد که کمی کمتر از 289 مرگ گزارش‌شده در این روستاها در همان ماه‌های قبل از همه‌گیری در سال 2019 است.

این مطالعه در پایان می‌گوید: «به دلایلی که مستحق مطالعه بیشتر است، به نظر نمی‌رسد که کووید-19 تأثیری بر مرگ‌ومیر در روستاهای بنگلادش در سال 2020 داشته باشد، نزدیک به همه‌گیری در بسیاری از کشورهای دیگر». در واقع، طبق داده های جداگانه دولت بنگلادش، نرخ مرگ و میر اندکی کاهش یافته است، حتی در حالی که در شهر بنگلادش حدود 10 درصد افزایش یافته است.

جفری شامن، استاد دپارتمان علوم بهداشت محیط و مدیر برنامه آب و هوا و سلامت در دانشکده بهداشت عمومی میلمن دانشگاه کلمبیا، بقا، انتقال و بوم شناسی عوامل عفونی را مطالعه می کند. او گفت که مطالعه ون گین درس های قابل توجهی در مورد توانایی کووید در گسترش دارد و مطالعه بیشتر را دعوت می کند.

او گفت: “ایده اینکه منطقه ای از بنگلادش شیوع 2020 نداشته باشد، منحصراً در اختیار بنگلادش نیست. مکان های دیگری نیز وجود دارند که توانسته اند این را محدود کنند.” شامن خاطرنشان کرد که ویتنام، کشوری با جمعیت 98 میلیون نفر، تنها 35 مورد مرگ ناشی از کووید و کمتر از 3000 مورد را در سال 2020 گزارش کرده است.

شمن گفت: “واقعاً سوال این است که آنها چه کاری را درست انجام دادند؟ آیا آنها خوش شانس بودند؟ اینها چیزهایی هستند که شما می خواهید از منظر بهداشت عمومی بدانید تا بتوانید در آینده چه کاری انجام دهید.” «چرا این منطقه دارد [of Bangladesh] در این دوره زمانی در امان ماندند، به طوری که آنها حتی از مزایای کاهش مرگ و میر برخوردار بودند؟

ون گین گفت: “اینطور نیست که مردم بر اثر کووید جان خود را از دست نداده باشند. طبق گزارش های حکایتی، مرگ و میر در مناطق روستایی بنگلادش در سال 2021 افزایش یافته است.” او گفت: «شاید نوع دلتا در آن سال دوم بیشتر در مناطق روستایی گسترش یافت. “[We] در سال 2020 نگران بودند که ممکن است گزارش‌دهی گسترده وجود داشته باشد. اگر گزارشی کم بود، از روستا نبود، زیرا ما داده‌ها را داریم.»

Shaman می‌گوید این داده‌ها فرصتی برای انجام تحقیقات بیشتر فراهم می‌کند، به‌ویژه اگر نوع دلتا واقعاً باعث افزایش تأیید شده مرگ‌ومیر کووید در این منطقه شده باشد. Shaman می‌گوید: «به نظر می‌رسد که آن‌ها یا قادر به حفظ سطح کنترلی که در سال 2020 داشتند، نبودند، یا دلتا آنقدر تهاجمی بود که نمی‌توانست از آن جلوگیری کند.