یک مطالعه جدید نشان می دهد که اگر ایالات متحده نرخ مرگ و میر مشابه سایر کشورهای ثروتمند را داشت، بیش از یک میلیون نفر در سال 2021 از مرگ جلوگیری می کردند. محققان این مرگ و میرهای اضافی را آمریکایی های گمشده نامیده اند.
«تعداد آمریکایی‌های گمشده در سال‌های اخیر در دوران مدرن بی‌سابقه است.» می گوید جاکوب بور، اپیدمیولوژیست دانشگاه بوستون.
به افرادی که می‌شناسید فکر کنید که قبل از رسیدن به سن 65 سالگی فوت کرده‌اند. از نظر آماری، اگر ایالات متحده نرخ مرگ و میر همتایان ما را داشت، نیمی از آنها هنوز زنده بودند. “
در حالی که همه‌گیری کووید-19 یک افزایش جهانی در مرگ و میر ایجاد کرد، افزایش ایالات متحده در مقایسه با سایر کشورهای ثروتمند از جمله کانادا، استرالیا و بریتانیا شدیدتر بود. این کشور نیز مانند سایر کشورهای غربی در حال بهبودی نیست. مطالعه جدید نشان می دهد که این روند مرگ و میر در طول چهار دهه گذشته در حال افزایش بوده است.
این مشکل برای گروه های اقلیت به طور قابل توجهی بدتر است، با نرخ مرگ و میر تا هشت برابر بیشتر برای بومیان آمریکا. اما به اقلیت ها محدود نمی شود، زیرا دو سوم مفقودان را سفیدپوستان آمریکایی تشکیل می دهند.
با استفاده از معیار بین‌المللی، نشان می‌دهیم که آمریکایی‌ها از همه نژادها و قومیت‌ها تحت تأثیر نامطلوب محیط سیاست ایالات متحده قرار می‌گیرند، محیطی که اولویت کمی برای سلامت عمومی و حمایت‌های اجتماعی، به‌ویژه برای افراد کم‌درآمد دارد.» توضیح می دهد بور.
بور و همکارانش داده های مربوط به مرگ و میر را از ایالات متحده با 21 کشور ثروتمند دیگر از سال 1933 تا 2021 مقایسه کردند. در طول جنگ جهانی دوم و پیامدهای آن، ایالات متحده کمترین میزان مرگ و میر را در گروه همتایان کشورهای ثروتمند خود داشت، اما از دهه 1980، تعداد ناپدید شدگان آمریکایی ها به طور پیوسته افزایش یافتند.
تا سال 2019 به 622534 نفر رسید. سپس در سال‌های پس از آن از یک میلیون نفر گذشت،منعکس کننده ضایعه فاجعه بار زندگی ای که ایالات متحده در طول این همه گیری تجربه کرد، بسیار بیشتر از سایر کشورهای ثروتمند.”
نیمی از آمریکایی های گمشده در سال 2021 زیر 65 سال سن داشتند.
بور و همکارانش توضیح می‌دهند که ادبیات تحقیقاتی دلایل متعددی را برای این افزایش‌ها پیشنهاد می‌کنند، از جمله میزان بالاتر قتل، خودکشی، تصادفات رانندگی، بیماری‌های مقاربتی، سوء مصرف مواد مخدر و سایر بیماری‌ها.
محققان استدلال می کنند که این نشان دهنده شکست های گسترده سیاستی است. در حالی که همه کشورهای مشابه در چهار دهه گذشته تغییرات ساختاری مشابهی را در جوامع خود تجربه کردند، از جمله اتوماسیون، افزایش تجارت جهانی، تغییر به بخش خدمات و فشار بر دستمزدها، ایالات متحده نتوانست از کسانی که کمترین فرصت را برای آموزش داشتند محافظت کند. .
ما هر سال صدها میلیارد دلار را صرف سود و کاغذبازی بیمه‌های سلامت می‌کنیم، در حالی که ده‌ها میلیون نفر نمی‌توانند مراقبت‌های پزشکی، غذای سالم یا مکان مناسبی برای زندگی داشته باشند.» یادداشت استفی وولهندلر، پزشک دانشگاه سیتی نیویورک.
«آمریکایی‌ها جوان‌تر از همتایان خود در جاهای دیگر می‌میرند، زیرا وقتی سود شرکت‌ها با سلامت تضاد داشته باشد، سیاستمداران ما در کنار شرکت‌ها قرار می‌گیرند.»
بدون افزایش حداقل دستمزد، شبکه‌های ایمنی، یا مراقبت‌های بهداشتی مقرون‌به‌صرفه برای جمعیت شاغل، نابرابری عمیق‌تر شد و آسیب‌پذیرترین افراد را با گزینه‌ی کمی باقی گذاشت، جز پذیرش محیط‌های نامنظم و ناسالم، گزینه‌های غذایی، و موقعیت‌های کاری تنها با استفاده از مواد مخدر برای کمک به آنها.
همه این مشکلات زمانی تشدید شد که همه گیری همه گیر شد.
بور و تیم او می‌گویند: «حتی بازگشت کامل به شرایط پیش از همه‌گیری به سختی به بحران مرگ و میر ایالات متحده پایان میدهد.» نوشتن، با اشاره به اینکه اطمینان از دسترسی همه ساکنان ایالات متحده به مراقبت های بهداشتی و مزایای رفاه اجتماعی عمومی در مواقعی که به آنها نیاز دارند، محلی برای شروع است، تا تعداد آمریکایی های گمشده کاهش یابد.
در حالی که راه‌حل‌های پیشنهادی به وضوح همانطور که در کشورهای مقایسه‌کننده در نظر گرفته شده بود کار می‌کردند، منافع شخصی با موفقیت این گزینه‌ها را از نظر سیاسی در ایالات متحده سمی کرده است. مثلا، NRA مانع هر گونه تاکتیکی می شود برای کنترل سطوح در حال افزایش از خشونت با اسلحه، با وجود شواهدی مبنی بر کارکرد مقررات.
بور: «در حالی که کووید-19 توجه جدیدی را به سلامت عمومی معطوف کرد، واکنش‌های متقابل ایجاد شده در طول همه‌گیری، اعتماد به دولت و حمایت از سیاست‌های گسترده برای بهبود سلامت جمعیت را تضعیف کرده است». نشان میدهد.
این می‌تواند مضرترین تأثیر درازمدت همه‌گیری باشد، زیرا گسترش سیاست‌های عمومی برای حمایت از سلامت دقیقاً همان چیزی است که کشورهای همتای ما به امید به زندگی بالاتر و نتایج بهداشتی بهتری دست یافته‌اند.»
این تحقیق در PNAS Nexus.