در سال 1991، بریتیش کلمبیا بیش از نیاز پزشکان خانواده داشت. پس چرا بسیاری از ساکنان اکنون نمی توانند یکی را پیدا کنند؟

پرسش‌ها در مورد کاستی‌ها، نخست‌وزیر جان هورگان را بر آن داشت تا این هفته در صحن مجلس قانونگذاری بریتیش کلمبیا سوگند یاد کند، حرکتی که به گفته تحلیلگران نشان‌دهنده آسیب‌پذیری دولت در این موضوع است.

و به نظر می رسد هورگان ممکن است بتواند ریشه های این مشکل را به تغییرات سیاستی که سه دهه پیش انجام شد، زمانی که یک دولت تازه منتخب BC NDP با چالش مراقبت های بهداشتی خود دست و پنجه نرم می کرد، ردیابی کند: پزشکان بسیار زیاد.

پزشکان بسیار زیاد

هنگامی که مایک هارکورت در سال 1991 نخست وزیر بریتیش کلمبیا شد، الیزابت کال را به عنوان وزیر بهداشت منصوب کرد، سمتی که او تا سال 1993 در این سمت بود.

در نقش خود، کال گزارشی در مورد وضعیت مراقبت های بهداشتی در بریتیش کلمبیا با عنوان “نزدیک به خانه: خلاصه گزارش کمیسیون سلطنتی بریتیش کلمبیا در مورد هزینه های مراقبت های بهداشتی” دریافت کرد.

یک دولت قبلی این گزارش را در واکنش به افزایش هزینه مراقبت های بهداشتی نه تنها در سال قبل از میلاد، بلکه در سراسر کشور تهیه کرد.

کال در صحبت با CBC گفت: “این نتیجه گیری شد که بین متخصصان مراقبت های بهداشتی که ما به آن نیاز داشتیم و آنچه که در واقع داشتیم ناهماهنگی وجود دارد.” در جزیره.

این گزارش نشان داد که بریتیش کلمبیا بیش از نیاز خود پزشکان خانواده دارد و تعداد پزشکان در سراسر استان از دهه 1970 بیش از 50 درصد افزایش یافته است. همچنین مشخص شد که آنها بیماران کمتری را نسبت به هر جای دیگری در کانادا می‌بینند.

به منظور کاهش هزینه‌ها، توصیه می‌شد که پزشکان مهاجر اجازه نداشته باشند در سال قبل از میلاد کار کنند، دانشجویان بین‌المللی پزشکی پس از فارغ‌التحصیلی از استان خارج شوند و فارغ‌التحصیلان داخلی در رشته‌هایی آموزش ببینند که کمبود وجود دارد – که در آن زمان، پزشکی خانواده را شامل نمی شود.

کال گفت که این توصیه ها رعایت شد، اما، در آینده، “عواقب ناخواسته ای وجود داشت که صرفاً عرضه پزشکان را محدود کرد.”

از جمله مشکلات: مازاد به همه بخش های قبل از میلاد به طور یکسان اعمال نمی شود. تمرکز پزشکان خانواده عمدتاً در مناطق شهری جنوب غرب استان بود، در حالی که مناطق روستایی و شمالی به اندازه کافی نبودند.

اما تغییرات سیاستی اعمال شده بر کل بریتیش کلمبیا برای دهه‌های آینده تأثیر خواهد گذاشت.

همانطور که کال می گوید: “این خیلی ساده نبود.”

عواقب ناخواسته

دکتر بنجامین چان در گزارشی در سال 2002 برای مؤسسه اطلاعات بهداشتی کانادا پیامدهای این تغییرات سیاستی را برجسته کرد.

چان دریافت که در هزاره جدید، اکثر برنامه های کارآموزی پزشکی در سال قبل از میلاد به موقعیت های رزیدنتی تخصصی تبدیل شده بود و تعداد پزشکان خانواده جدیدی که بین سال های 1993 و 2000 آموزش می دیدند کاهش یافت.

تحقیقات او همچنین نشان می‌دهد که فرصت‌های بازآموزی برای پزشکان کاهش یافته است و نشان می‌دهد که این امر فارغ‌التحصیلان را از رفتن به مطب خانوادگی منصرف می‌کند، زیرا نگران بودند که نتوانند بعداً بتوانند تخصص پیدا کنند.

چان همچنین می‌گوید در دهه 1990 تعداد زیادی پزشکان به ایالات متحده مهاجرت کردند که در سال 1994 به اوج خود رسید. سیستمی که به دلیل بازدارندگی پزشکان مشتاق از پیگیری کار مقصر شناخته شده است.

سیستم حق الزحمه پزشکان را دلسرد می کند

این تغییرات همچنان بر سیستم پزشکی بریتیش کلمبیا تأثیر می‌گذارد، حتی زمانی که دولت‌های متوالی تلاش کرده‌اند تا فرصت‌ها را برای افراد برای رفتن به تمرینات خانوادگی دوباره متمرکز کنند.

به عنوان مثال، تعداد بی سابقه ای از فارغ التحصیلان پزشکی خانواده از برنامه پزشکی UBC خارج می شوند، که دارای پردیس هایی در جزیره ونکوور، پرنس جورج و کلونا است.

اما کالج پزشکان خانواده بریتیش کلمبیا می‌گوید بسیاری از این فارغ‌التحصیلان از رفتن به مطب خانوادگی منصرف می‌شوند، زیرا احساس می‌کنند حمایت کافی برای انجام این کار برای آنها وجود ندارد.

دارلین همل، استاد بالینی در برنامه پزشکی جزیره که از اوایل دهه 2000 با دانشجویان کار کرده است، می‌گوید که بسیاری نمی‌خواهند به‌دلیل تمام کارهای اداری اضافی ایجاد شده توسط سیستم هزینه‌ای که در آن پزشکان ایجاد می‌کنند، طب خانوادگی انجام دهند. مطب خود را به عنوان یک تجارت اداره می کنند، با دریافت حدود 30 دلار برای هر بیمار و پوشش هزینه های سربار مانند کارکنان و فضای اداری با این هزینه ها.

هامل گفت: “همگروه های جدید به نحوه تمرین ما نگاه می کنند و می گویند، نه متشکرم.”

اجاره دفاتر و هزینه های مسکن نیز از دهه 1990 به شدت افزایش یافته است، و لیبرال های BC در سال 2002 تعطیلی شهریه دانشگاه را لغو کردند، که همگی باعث می شود که به عنوان یک فارغ التحصیل جدید، زودتر از موعد خارج شوید.

‘ما در یک بحران هستیم’

کری مارشال، پزشک خانواده در Ucluelet، بریتیش کلمبیا، در ساحل غربی جزیره ونکوور، می‌گوید علیرغم روستایی بودن و دورافتاده بودن، میانگین قیمت خانه حدود 1.6 میلیون دلار است و نرخ‌های تورم کنونی، اجرای این عمل را بسیار پرهزینه کرده است.

او به سی‌بی‌سی گفت: «بازپرداخت برای مراقبت‌های اولیه با گرانی اداره یک کسب‌وکار همگام نبوده و بنابراین ما در یک بحران هستیم.» در جزیره.

رامنیک دوسانجه، رئیس بریتیش کلمبیا، پزشکان می‌گوید که استان باید برای بهبود سیستم فعلی به مدل‌های پرداخت جایگزین نگاه کند، مانند پرداخت حقوق به پزشکان یا امضای قرارداد با آنها. حزب سبز بریتیش کلمبیا نیز خواستار بازنگری سیستم شده است.

آدریان دیکس، وزیر بهداشت، می‌گوید که پزشکان بریتیش کلمبیا بالاترین هزینه‌ها را در کشور دریافت می‌کنند، اما این استان در حال افزایش مدل‌های پرداخت جایگزین و اتصال تعداد بیشتری از بریتیش کلمبیایی‌ها به پزشکان با ایجاد مراکز مراقبت اولیه فوری است.

ساکنان پیش از میلاد می ترسند که وضعیت همچنان بدتر شود.

بر اساس یک نظرسنجی تحقیقاتی در ماه فوریه که توسط گروه Mustel به نمایندگی از کالج پزشکان خانواده بریتیش کلمبیایی انجام شد، 40 درصد از بریتیش کلمبیایی‌هایی که پزشک دارند نگران هستند که آنها را به دلیل بازنشستگی یا تعطیلی تمرین از دست بدهند.

دیکس گفت: «ما باید در سال‌های آتی در این روز به کار خود ادامه دهیم در جزیره پنج شنبه.

درباره کمبود پزشک خانواده در BC در سریال CBC Victoria A Crisis In Care بیشتر بدانید.