در گسترش سیاست، ویدئوها ممکن است بسیار متقاعد کننده تر از همتایان مبتنی بر متن خود نباشند —


ممکن است به نظر برسد که ویدئو یک رسانه تاثیرگذار منحصر به فرد برای انتشار اطلاعات آنلاین باشد. اما آزمایش جدیدی که توسط محققان MIT انجام شده است نشان می‌دهد که کلیپ‌های ویدیویی تنها تأثیر نسبتاً بزرگ‌تری بر اقناع سیاسی نسبت به کلام مکتوب دارند.

دیوید رند، استاد دانشگاه MIT و یکی از نویسندگان مقاله جدیدی که جزئیات نتایج این مطالعه را شرح می دهد، می گوید: «نتیجه ما این است که تماشای ویدیو قانع کننده تر از خواندن متن نیست.

این مطالعه در بحبوحه نگرانی های گسترده در مورد اطلاعات نادرست سیاسی آنلاین انجام می شود، از جمله این احتمال که ویدئوهای “دیپ جعلی” با فناوری فعال می تواند به راحتی بسیاری از افرادی را که آنها را تماشا می کنند متقاعد کند که ادعاهای نادرست را باور کنند.

کلوئی ویتنبرگ، محقق MIT، نویسنده اصلی مقاله، می‌گوید: «پیشرفت‌های فناوری فرصت‌های جدیدی را برای افراد ایجاد کرده است تا فیلم‌های ویدئویی را جعل کنند، اما ما هنوز به طرز شگفت‌آوری اطلاعات کمی درباره نحوه پردازش ویدئوهای سیاسی در مقابل متن توسط افراد داریم. قبل از اینکه بتوانیم راهبردهایی را برای مبارزه با گسترش دیپ فیک شناسایی کنیم، ابتدا باید به این سؤالات اساسی در مورد نقش ویدیو در اقناع سیاسی پاسخ دهیم.»

مقاله “حداقل مزیت متقاعد کننده ویدئوی سیاسی بر متن” امروز در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم. نویسندگان مشترک آدام جی. برینسکی، پروفسور علوم سیاسی میتسویی هستند. رند، استاد اروین اچ. شل و استاد علوم مدیریت و علوم مغز و شناختی. بن تاپین، فوق دکترا در آزمایشگاه همکاری انسانی؛ و کلویی ویتنبرگ، دانشجوی دکترای دپارتمان علوم سیاسی.

باورپذیری و متقاعدسازی

این مطالعه بر اساس تمایز بین اعتبار ویدیوها و متقاعدکننده بودن آنها انجام می شود. به این معنا که مخاطب ممکن است یک ویدیو را باورپذیر بداند، اما نگرش آنها ممکن است در پاسخ تغییر نکند. متناوبا، ممکن است یک ویدیو برای بخش بزرگی از مخاطبان معتبر به نظر نرسد اما همچنان نگرش یا رفتار بینندگان را تغییر می‌دهد.

برای مثال، رند می‌گوید: «وقتی یک تبلیغ لکه‌بر را تماشا می‌کنید، همه آن‌ها فرمت یکسانی دارند، جایی که مقداری لکه روی یک پیراهن می‌افتد، پاک‌کننده را روی آن می‌ریزید و در ماشین لباسشویی می‌رود و هی، لکه را ببینید. بنابراین، یک سوال این است: آیا شما معتقدید که این اتفاق افتاده است، یا این فقط فریب بوده است؟ و سوال دوم این است: چقدر می خواهید لکه بر را بخرید؟ پاسخ به این سؤالات نباید محکم باشد. مربوط.”

برای انجام این مطالعه، محققان MIT یک جفت آزمایش نظرسنجی را با حضور 7609 آمریکایی با استفاده از پلتفرم های Lucid و Dynata انجام دادند. اولین مطالعه شامل 48 آگهی بود که از طریق پروژه Peoria، آرشیو مطالب سیاسی، به دست آمد. شرکت کنندگان در نظرسنجی یا تبلیغی را تماشا کردند، متن آگهی را خواندند، یا اصلاً هیچ اطلاعاتی دریافت نکردند. (هر شرکت کننده چندین بار این کار را انجام داد.) برای هر تبلیغ، از شرکت کنندگان پرسیده شد که آیا پیام قابل باور به نظر می رسد و آیا آنها با پیام اصلی آن موافق هستند یا خیر. سپس مجموعه‌ای از سؤالات به آنها نشان داده شد که بررسی می‌کردند آیا موضوع را شخصاً مهم می‌دانند و آیا اطلاعات بیشتری می‌خواهند یا خیر.

مطالعه دوم از همان قالب پیروی کرد اما شامل 24 کلیپ ویدیویی محبوب درباره کووید-19 بود که از YouTube گرفته شده بود.

به طور کلی، نتایج نشان داد که ویدئو تا حدودی بهتر از متن نوشته شده در زمینه باورپذیری عمل می‌کند، اما در مورد متقاعد کردن، مزیت نسبی کمتری دارد. شرکت‌کنندگان نسبتاً بیشتر بر این باور بودند که وقایع در واقع زمانی رخ داده‌اند که در یک ویدیو نشان داده می‌شوند، نه اینکه در متن نوشته شده توضیح داده شوند. با این حال، زمانی که نوبت به تغییر نگرش و رفتار شرکت کنندگان می رسید، مزیت ویدئو نسبت به متن تنها یک سوم بیشتر بود.

به عنوان نشانه دیگری از این مزیت متقاعدکننده محدود ویدئو در مقابل متن، تفاوت بین “شرایط کنترل” (با شرکت کنندگانی که هیچ اطلاعاتی دریافت نکردند) و خواندن متن به اندازه تفاوت بین خواندن متن و تماشای ویدئو بود.

این تفاوت ها به طور شگفت انگیزی در بین گروه ها پایدار بود. به عنوان مثال، در مطالعه دوم، تنها تفاوت‌های کوچکی در تأثیرات پیام‌های سیاسی در مقابل پیام‌های غیرسیاسی درباره کووید-19 وجود داشت که نشان می‌دهد یافته‌ها در انواع مختلف محتوا وجود دارد. همچنین پژوهشگران بر اساس عواملی مانند سن، حزب گرایی سیاسی و دانش سیاسی تفاوت معناداری بین پاسخ دهندگان پیدا نکردند.

برینسکی می‌گوید: «دیدن ممکن است باورکردنی باشد، اما مطالعه ما نشان می‌دهد که باورپذیرتر بودن ویدیو به این معنا نیست که می‌تواند نظر مردم را تغییر دهد.»

سوالاتی در مورد رفتار آنلاین

محققان اذعان می‌کنند که این مطالعه دقیقاً شرایطی را که مردم در آن اطلاعات آنلاین مصرف می‌کنند تکرار نکرده است، اما آنها پیشنهاد می‌کنند که یافته‌های اصلی بینش ارزشمندی در مورد قدرت نسبی ویدیو در مقابل متن به دست می‌دهد.

رند می گوید: «این امکان وجود دارد که در زندگی واقعی همه چیز کمی متفاوت باشد. “این امکان وجود دارد که در حالی که در فید خبری خود پیمایش می کنید، ویدئو بیشتر از متن توجه شما را به خود جلب کند. ممکن است بیشتر به آن نگاه کنید. این به این معنی نیست که ویدیو ذاتاً متقاعد کننده تر از متن است – فقط به این معنی است که این پتانسیل را دارد که به مخاطبان بیشتری دست یابد.”

با این حال، تیم MIT خاطرنشان می کند که برای تحقیقات آینده در این زمینه دستورالعمل های روشنی وجود دارد – از جمله این سؤال که آیا مردم تمایل بیشتری به تماشای ویدیو دارند تا خواندن مطالب.

تاپین خاطرنشان می کند: «برخی افراد ممکن است تماشای ویدیو را به خواندن متن ترجیح دهند. به عنوان مثال، پلتفرم‌هایی مانند TikTok به شدت مبتنی بر ویدیو هستند و مخاطبان آن بیشتر بزرگسالان جوان هستند. در میان چنین مخاطبانی، یک مزیت متقاعدکننده کوچک ویدیو نسبت به متن ممکن است به سرعت افزایش یابد زیرا ویدیو می‌تواند افراد بیشتری را در اختیار بگیرد. تحقیقات آینده می‌تواند به بررسی آن بپردازد. اینها و ایده های دیگر.”

این مطالعه با بودجه Jigsaw، یک انکوباتور تحقیقاتی فناوری که توسط Google ایجاد شده است، پشتیبانی شد.