چرا کووید طولانی مدت ممکن است اکنون کمتر از آنچه قبلا تصور می شد رایج باشد

این گزیده ای از دومین نظر، تحلیل هفتگی اخبار سلامت و علوم پزشکی است. اگر هنوز مشترک نشده اید، می توانید با کلیک کردن اینجا این کار را انجام دهید.

---

کووید طولانی مدت می تواند یک وضعیت شدیدا ناتوان کننده برای کسانی باشد که با آن زندگی می کنند، اما فهرست رو به رشد علائم و تخمین های متناقض در مورد تعداد دفعات رخ دادن آن، اندازه گیری دقیق تعداد افراد را به شدت دشوار می کند.

وضعیت پس از COVID-19همانطور که توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) نامیده می شود، برای اکثر افرادی که مبتلا می شوند امری اجتناب ناپذیر نیست و اکنون به طور قابل توجهی کمتر از تحقیقات قبلی پیشنهاد شده است – به لطف بخشی از واکسیناسیون.

بر اساس داده‌های مربوط به اوایل همه‌گیری، تخمین‌های WHO این وضعیت را بین نرخی قرار داده است 10 تا 20 درصد از بیماران COVID-19، در حالی که آژانس بهداشت عمومی کانادا (PHAC) اعلام می کند که ممکن است در این بین رخ دهد 30 تا 40 درصد از کسانی که در بیمارستان بستری نشده اند

دکتر ترزا تام، رئیس بهداشت عمومی کانادا تا آنجا پیش رفت که در ماه مه گفت که کووید طولانی مدت می تواند تأثیر بگذارد. تا 50 درصد از همه بیماران، اضافه کرد که علائم می تواند “بسیار گسترده و غیر اختصاصی” باشد.

اما با برآوردهایی که بیش از نیمی از کانادایی ها از دسامبر پس از ظهور Omicron و زیرمجموعه‌های بسیار مسری آن به کووید آلوده شده‌اند، شواهدی وجود ندارد که نشان دهد در حال حاضر میلیون‌ها حمل‌ونقل طولانی کووید در کانادا وجود دارد.

تحقیقات جدیدتر نشان می‌دهد که کووید طولانی‌تر با نرخ بسیار کمتری نسبت به تخمین‌ها از اوایل همه‌گیری، قبل از واکسیناسیون گسترده رخ می‌دهد. PHAC اکنون برای درک بهتر تعداد واقعی موارد کار می کند – در حالی که اذعان می کند که داده های آنها قدیمی است.

بیل هانیج، اپیدمیولوژیست در دانشکده بهداشت عمومی تی چان دانشگاه هاروارد در بوستون گفت: کووید طولانی مدت واقعی است. افراد زیادی از آن رنج می برند.

“اما شما با تظاهر به اینکه 40 درصد جمعیت در آن قایق هستند به آن مردم خدمت نمی کنید. به نظر من، در واقع کمی بی احترامی به افرادی است که واقعاً از بیماری طولانی مدت کووید رنج می برند وانمود می کنند که چنین است. “

برآوردها بر اساس تحقیقات قدیمی

بسیاری از تخمین‌های ذکر شده توسط سازمان‌های بهداشتی مبتنی بر داده‌های اولیه است که عمدتاً بیماران را در سال 2020، مدت‌ها قبل از واکسن کووید-19 و Omicron بررسی می‌کردند. چشم انداز ایمنی در کانادا را به طور چشمگیری تغییر داد و در سراسر جهان.

یک مطالعه منتشر شده در لانست در ژوئیه 2021، که توسط PHAC به عنوان یکی از منابع اصلی آن برای برآورد خود مبنی بر اینکه 30 تا 40 درصد از بیماران غیر بستری در بیمارستان به کووید طولانی مبتلا می شوند، اشاره کرد، بین آوریل 2020 و دسامبر 2020 به کمتر از 1000 بیمار مراجعه کردند.

کلارا لمان، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد بخش پزشکی داخلی دانشگاه کلن در آلمان، گفت: “من فرض می کنم که به دلیل واکسیناسیون و نوع Omicron، اکنون افراد کمتری تحت تاثیر کووید طولانی مدت قرار می گیرند.” یک ایمیل اخیر

PHAC همچنین به دو بررسی سیستماتیک به عنوان شواهدی برای برآوردهای بالای خود از COVID طولانی اشاره می کند – الف مطالعه پیش چاپ توسط محققان آن از اواخر سال 2021 تالیف شده است که هنوز مورد بررسی همتایان قرار نگرفته است و مطالعه ای در مجله بیماریهای عفونی از آوریل

بسیاری از مقالات تجزیه و تحلیل شده در مطالعات مربوط به قبل از ظهور واکسن های Omicron و COVID-19 هستند، در حالی که بخش قابل توجهی نیز فاقد واکسن هستند. گروه های کنترل از جمعیت عمومی برای مقایسه با. نویسنده اصلی مطالعه Lancet که PHAC به آن اشاره کرد همچنین گفت که انتظار دارد این نرخ بسیار کمتر باشد.

“من معتقدم که نسبت [of long COVID] بهرامار موکرجی، نویسنده اصلی مطالعه Lancet و استاد آمار زیستی و اپیدمیولوژی در دانشگاه میشیگان، گفت: کاهش یافته است.

در حال حاضر مطالعات بیشتری در مورد جمعیت واکسینه شده وجود دارد، و در ابتدا مشخص نبود که شیوع آن چقدر است، اما به نظر می رسد که تأثیر قابل توجهی دارد.

یک مطالعه در بریتانیا که این هفته در طبیعت تا 62 علامت مرتبط با کووید طولانی، از جمله ریزش مو و اختلال نعوظ را شناسایی کرد، اما دریافت که 5.4 درصد از بیماران غیر بستری حداقل یک علامت را سه ماه پس از عفونت گزارش کردند.

که مطابق با الف است نظرسنجی اخیر از سوی دفتر آمار ملی بریتانیا که نشان می‌دهد میزان ابتلای طولانی مدت کووید کمی بیش از چهار درصد با عفونت‌های پیشرونده Omicron BA.1 یا BA.2 در بزرگسالان سه‌گانه واکسینه‌شده بود، که کمتر از دلتا با پنج درصد بود.

آکیکو ایوازاکی، پروفسور ایمونوبیولوژی در دانشکده پزشکی ییل در نیوهیون، کانن، گفت هنوز کاملاً مشخص نیست که چقدر واکسیناسیون به جلوگیری از کووید طولانی مدت کمک می کند. برخی مطالعات نشان داده اند که می تواند خطر را به نصف کاهش دهید و دیگران نشان دادند سود قابل توجهی کمتر، اما تحقیقات در حال ظهور نشان می دهد که آنها این میزان را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند.

او گفت: “این احتمالاً می تواند به این واقعیت مربوط باشد که ما تا حدی از واکسیناسیون و عفونت های بالقوه قبلی مصونیت داریم.” “همچنین ممکن است برخی تفاوت های ذاتی بین انواع نگرانی وجود داشته باشد.”

در بیانیه ای به CBC News، سخنگوی PHAC تصریح کرد که “در حال حاضر داده های پان کانادایی کافی برای تخمین تعداد بیماران مبتلا به کووید طولانی در کانادا وجود ندارد” و نرخ های 30 تا 40 درصد در وب سایت آنها “قبل از ورود Omicron.”

«این تخمین ها نباید برای برون یابی تعداد کانادایی ها استفاده شود [long COVID] در سال 2022 از زمان ورود نوع Omicron و انواع فرعی،” در بیانیه آمده است، و افزوده شده است که آنها در حال حاضر در حال به روز رسانی خود هستند. بررسی سیستماتیک.

شواهد بررسی شده توسط PHAC بر اساس تعداد کمی از مطالعات نشان می دهد که واکسیناسیون COVID-19 قبل از عفونت COVID-19 ممکن است به کاهش خطر ابتلا کمک کند. [long COVID]”

سردرگمی در مورد علائم طولانی COVID

سردرگمی در تعاریف مختلف از اینکه واقعاً کووید طولانی چیست، همراه با این واقعیت است که سطح ایمنی در جمعیت از عفونت قبلی و واکسیناسیون خطر ابتلا به آن را به شدت تغییر داده است.

و در حالی که برخی از علائم می‌توانند زندگی را تغییر دهند، برخی دیگر می‌توانند بسیار کم‌تر یا سخت به COVID-19 نسبت داده شوند – مطالعه دقیق آن را فوق‌العاده دشوار می‌کند.

هانیج از هاروارد می‌گوید: «این مبهم است، معیارها به اندازه‌ای تنظیم نشده‌اند که اجازه دهند اظهاراتی به اندازه برخی افراد قوی باشد. “شما باید دقیقاً تصمیم بگیرید که منظورتان از کووید طولانی چیست و متوجه شوید که انواع مختلفی از کووید طولانی مدت وجود دارد.”

WHO لیست می کند ده ها نشانه طولانی کووید که با تشخیص دیگری توضیح داده نمی شوند – از خستگی، تنگی نفس و اختلال عملکرد شناختی، تا اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب و از دست دادن چشایی یا بویایی – که می تواند حداقل دو ماه پس از عفونت ادامه یابد.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، کووید طولانی مدت را حداقل به عنوان حداقل طبقه بندی می کند 19 علامت که طیف گسترده ای از خستگی عمومی تا بیماری های تنفسی و قلبی، علائم عصبی و مشکلات گوارشی را شامل می شود که می تواند پس از یک یا حتی سه ماه رخ دهد.

PHAC می تواند وجود داشته باشد بیش از 100 علامت کووید طولانی مدت هفته‌ها یا ماه‌ها پس از عفونت، اما فهرست موارد رایج خود را به 9 مورد کاهش داد – از جمله درد و ناراحتی عمومی، مشکل در تفکر یا تمرکز و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD).

ایوازاکی گفت: «تکرار وقوع آن به تعریف طولانی مدت کووید بستگی دارد و در حال حاضر هیچ تعریف جهانی وجود ندارد. مانند هر چیز دیگری، آمار در مراحل مختلف همه گیری در حال تغییر است.

او گفت این واقعیت که در حال حاضر بیش از 200 علامت طولانی مدت کووید در سازمان‌های مختلف بهداشتی وجود دارد که از نظر شدت و مدت در جمعیت‌های مختلف در سراسر همه‌گیری متغیر است، تنها به سردرگمی می‌افزاید.

دکتر آنجلا چونگ، دانشمند-پزشک ارشد در شبکه بهداشت دانشگاه در تورنتو که در مورد کووید طولانی تحقیق می کند، گفت: “تخمین ها در همه جا وجود دارد.”

“بعضی‌ها هر یک از علائم را می‌شمارند، مثلاً اگر شما یک علامت ماندگار دارید، مبتلا به کووید هستید، و این علامت ممکن است بسیار خفیف باشد و واقعاً بر زندگی روزمره شما تأثیری نداشته باشد. در حالی که برخی از افراد علائم متعددی دارند و کاملاً ناتوان هستند و می‌توانند.” کار نمی کند.”

کانادا در حال به روز رسانی برآوردهای طولانی مدت کووید

کانادا ممکن است به زودی کنترل بهتری در مورد میزان واقعی ابتلا به کووید طولانی مدت در جمعیت با انتشار a نظر سنجی از PHAC و Statistics Canada برای تعیین شیوع، عوامل خطر، علائم و تأثیرات بر زندگی روزمره این بیماری.

مرحله اول این نظرسنجی در آوریل 2022 راه اندازی شد و انتظار می رود نتایج آن اوایل سال آینده باشد. PHAC در بیانیه ای اعلام کرد که همچنین قصد دارد مطالعات بعدی را برای بررسی تغییرات طولانی مدت کووید در طول زمان و نتایج بلندمدت در افراد مبتلا انجام دهد.

Cheung که با PHAC و Statistics Canada در این نظرسنجی کار می کند، گفت: “ما باید درک بهتری از مدرک نیز داشته باشیم.”

زیرا در حالی که افراد ممکن است تمایل بیشتری به تحمل یک یا دو علامت داشته باشند، این واقعاً بر فعالیت‌های روزمره زندگی یا کار آنها تأثیر نمی‌گذارد، در حالی که افراد کمتر چیزی را که واقعاً زندگی آنها را مختل می‌کند، می‌پذیرند.»

ایوازاکی گفت که در حالی که میزان ابتلای طولانی مدت کووید ممکن است در طول زمان در حال تغییر باشد، این وضعیت به شدت بر بخش قابل توجهی از جمعیتی که نیاز به حمایت مداوم دارند تأثیر می گذارد.

او گفت: «افرادی که در موج اولیه به مدت طولانی به کووید مبتلا شده‌اند، هنوز در رنج هستند. برخی از آنها بهبود نیافته اند.»

هانیج گفت که می‌توان با اطمینان از محافظت قبلی افراد در برابر واکسیناسیون، بهبود تحقیقات در مورد این بیماری و یافتن روش‌های درمانی برای کمک به افرادی که بیشتر به آن نیاز دارند، وضعیت کووید طولانی مدت را بهبود بخشید.

او گفت: «حتی اگر خطر واقعی علائم جدی طولانی مدت کووید بسیار کم باشد، و من در واقع فکر می‌کنم اینطور است، این برای میلیون‌ها نفری که قرار است در نهایت از کووید طولانی‌مدت شدید رنج ببرند، راحت نیست.»

“فقط این است که شما به صورت جداگانه به احتمال زیاد به بهبودی کامل نخواهید رسید.”