اکثر آمریکایی ها احتمالاً از افزایش 30 ساله امید به زندگی در دهه 20 میلادی بی اطلاع هستندهفتم تخمین‌ها حاکی از آن است که ۲۵ سال به دلیل دستاوردهای بهداشت عمومی مانند کنترل تنباکو، واکسیناسیون، ایمنی وسایل نقلیه موتوری، پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان، و ایمنی شغلی بوده است. و این با بودجه اندک و با کسری از هزینه ای که ما برای مراقبت های بهداشتی در این کشور هزینه می کنیم، انجام شده است. از 4.1 تریلیون دلاری که سالانه هزینه می شود، تنها 3 درصد آن صرف فعالیت های بهداشت عمومی می شود.
از میان دلایل بسیاری که باید در این فصل تعطیلات گذشته سپاسگزار باشم، به هزاران کارمند بهداشت عمومی در جوامع در سراسر کشور فکر کردم که هر روز بی سر و صدا کار می کنند تا از مردم در برابر تهدیدهای بی شمار برای سلامت ما محافظت کنند. این هموطنان آمریکایی که در طول همه‌گیری کووید-19 مورد بدگویی قرار گرفتند، سزاوار احترام و حمایت ما هستند.
نگاهی به وضعیت کنونی زیرساخت های بهداشت عمومی بحران را آشکار می کند. داده ها در زمان واقعی بین آژانس های بهداشت عمومی محلی، ایالتی و فدرال با توجه به فقدان استانداردسازی و مقامات جریان ندارند، و اتصال داده های بهداشت عمومی به سازمان های مراقبت های بهداشتی هنوز در مراحل اولیه است. تخمین زده می شود که حداقل 80000 موقعیت تمام وقت بیشتر باید در آژانس های بهداشتی ایالتی و محلی پر شود تا حداقل بسته خدمات بهداشت عمومی ارائه شود. و مجموعه متنوع قوانین و مقرراتی که مقامات بهداشت عمومی را در سطح محلی تعریف می کنند، درک نقش مقامات بهداشت عمومی را برای سیاست گذاران و مردم دشوار می کند.
چرخه های رونق و رکود بودجه ای که سلامت عمومی طی 20 سال گذشته تجربه کرده است، در بحران نقش داشته است، زیرا از یک بحران به بحران دیگر جهش کرده است. در حالی که تزریق کوتاه مدت قابل توجهی از منابع برای حمایت از زیرساخت های بهداشت عمومی و نیروی کار در پاسخ به COVID-19 وجود دارد، این جایگزین سرمایه گذاری پایدار بلندمدت لازم نیست.
به طور خاص، محققان تخمین می زنند که یک شکاف بودجه سرانه سالانه 32 دلاری در ایالات متحده وجود دارد، تقریباً 4.5 میلیارد دلار، که اگر به آن رسیدگی شود، اطمینان حاصل می شود که به همه آمریکایی ها توسط یک آژانس بهداشت عمومی با قابلیت های اساسی، از جمله نظارت، اپیدمیولوژی، همه خطرات خدمات ارائه می شود. آمادگی و پاسخ، ظرفیت آزمایشگاهی، توسعه سیاست، ارتباطات، فناوری اطلاعات و شایستگی های مختلف سازمانی. 118هفتم کنگره باید به شیوه ای دو حزبی گرد هم بیاید تا این شکاف را پر کند.
یک لحظه این کشور را بدون هیچ زیرساخت بهداشت عمومی تصور کنید. بیماری های عفونی کاملاً کنترل نشده در گردش هستند. صدمات قابل پیشگیری و بیماری های مزمن حتی شایع تر هستند که باعث ناتوانی و مرگ می شوند. هوا و آب ما با مقادیر بیشتر سرب که فرزندانمان را مسموم می کند بسیار تمیزتر خواهد بود. مادران، نوزادان و کودکان مداخلات مبتنی بر شواهد و حمایت های خانواده مورد نیاز برای رشد را دریافت نمی کنند. و میلیون ها آمریکایی به مراقبت های بهداشتی دسترسی نخواهند داشت.
خیلی ساده، بهداشت عمومی چیزی است که ما آن را بدیهی می دانیم، اگرچه بخشی از زیرساخت های کشورمان است، مانند مدارس، شبکه انرژی، آبراه ها، و جاده ها و پل ها. اگر نادیده گرفته شود، درست مانند هر زیرساخت دیگری از بین می رود و ما را نه تنها در برابر ویروس های همه گیر، بلکه در برابر فنتانیل غیرقانونی، چاقی، تغییرات آب و هوایی و سایر تهدیدات آسیب پذیر می کند.
یک سیستم بهداشت عمومی بازسازی شده چگونه باید باشد؟ در اوایل سال جاری، مرکز سیاست دو حزبی، همراه با ائتلافی از سازمان‌ها، یک چشم‌انداز 5 ساله برای سلامت عمومی دولتی در ایالات متحده و یک چارچوب عملی برای منتخبان ایالتی و سطحی و مقامات بهداشتی برای رسیدن به این چشم‌انداز منتشر کردند. این چشم انداز و چارچوب نقشه راه را برای تقویت زیرساخت های بهداشت عمومی به سیاست گذاران و جامعه بهداشت عمومی ارائه می دهد. یک کارگروه دو حزبی این تلاش را رهبری کرد و شامل فرمانداران سابق جان کاسیچ و مایک بیبی و همچنین نمایندگانی از طیف وسیعی از سازمان‌ها از جمله میزگرد تجاری، NAACP و خدمات لوتری در آمریکا بود.
حمایت از سلامت عمومی نمی تواند به یک طرف محدود شود. تهدیدها بین قرمز و آبی تمایز قائل نمی شوند. بلکه بهداشت عمومی باید ریشه در علم داشته باشد و در کنار عموم مردم عمل شود و از آن حذف نشود. در نهایت، ریشه یابی برای سلامت عمومی به معنای ریشه یابی آمریکاست. یک سیستم بهداشت عمومی قوی تر، رسیدن به اهداف زندگی را برای هر یک از ما بسیار آسان تر می کند.