دانشمندان شناسایی می کنند که چگونه برخی از داروهای رگ زا که برای درمان سرطان و بیماری های قلبی استفاده می شوند باعث بیماری عروقی می شوند

تحقیقات دانشمندان Centro Nacional de Investigaciones Cardiovasculares (CNIC) نشان داده است که اثرات مولکولی و سلولی روی هدف داروهایی که برای تعدیل تشکیل عروق خونی جدید (رگ‌زایی) در اختلالات قلبی عروقی و سرطان استفاده می‌شوند، مسئول مسمومیت و مسمومیت نیستند. آسیب شناسی عروقی ناشی از این داروها. این مطالعه در منتشر شده است تحقیقات قلب و عروق طبیعت.

Rui Benedito رهبر این مطالعه اظهار داشت: “نتایج ما نه تنها درک ما از بیولوژی رگ های خونی را به طور قابل توجهی افزایش می دهد، بلکه به انتخاب موثرترین و ایمن ترین راه برای تعدیل رگ زایی در بافت های ایسکمیک یا سرطان نیز کمک می کند.”

سیستم عروقی اکسیژن و مواد مغذی را به بافت ها و اندام های بدن می رساند. اما رگ های خونی بیش از هدایت خون انجام می دهند. آنها به طور فعال به فیزیولوژی و هموستاز تمام بافت ها و اندام ها در طول زندگی کمک می کنند. بیشتر رگ‌های خونی بدن در حالت غیرفعال هستند که با بیان تعداد زیادی ژن، از جمله ژن‌های مسیر سیگنال‌دهی با واسطه لیگاندهای دلتا و گیرنده‌های Notch، آن را حفظ می‌کنند.

داروهای متعددی در سال‌های اخیر ساخته شده‌اند که رگ‌زایی در اختلالات قلبی عروقی یا سرطان را مسدود یا القا می‌کنند.

گروهی از این ترکیبات در استفاده بالینی، اجزای مختلف مسیر سیگنالینگ دلتا-نچ را مهار می‌کنند که نقش مهمی در رگ‌زایی و حفظ رگ‌های خونی در حالت غیرفعال دارد. این ترکیبات با تعدیل رشد رگ های خونی به طور موثر رشد تومور را مسدود می کنند. این ترکیبات همچنین قادر به القای رگ زایی در بافت های ایسکمیک هستند و در نتیجه بازسازی و عملکرد بافت را بهبود می بخشند.

با این حال، این داروها همچنین می توانند باعث آسیب عروقی در اندام های بدون بیماری قبلی، از جمله کبد و قلب شوند و این باعث کاهش علاقه بالینی به استفاده از آنها شده است.

تاکنون تصور می‌شد که این سمیت عروقی به دلیل بیان ژن‌هایی است که باعث رگ‌زایی می‌شوند و منجر به ظهور نئوپلاسم‌ها یا تومورها در رگ‌های خونی آسیب‌دیده می‌شوند.

به لطف استفاده از مدل‌های ژنتیکی پیشرفته موش، میکروسکوپ کانفوکال با وضوح بالا، و تکنیک‌های توالی‌یابی تک سلولی و پروتئومیکس، این تیم کشف کردند که سمیت عروقی مرتبط با این داروها در عوض به دلیل تغییر در ساختار عروقی است که مانع خون صحیح می‌شود. جریان.

Rui Benedito گفت: “مطالعه ما نشان می دهد که آسیب شناسی عروقی که می تواند از درمان با این داروها ایجاد شود، ارتباطی با بیان ژن های دخیل در رگ زایی یا ظهور نئوپلاسم ها ندارد.”

محققان نشان دادند که این تغییرات حتی زمانی اتفاق می‌افتد که فعال‌سازی سلولی و بیان ژن‌های مرتبط با رگ‌زایی را مسدود کند.

بنابراین، Rui Benedito توضیح داد: “اگرچه نئوپلاسم ها و بیان ژن های مرتبط با رگ زایی با تغییر در معماری عروقی مرتبط هستند، اما علت این تغییر نیستند.”

نویسنده اول، Macarena Fernández Chacón توضیح داد که «پس از تجزیه و تحلیل ژن‌ها و داروهای مختلف که رگ‌های خونی را هدف قرار می‌دهند، راه‌های جدیدی برای کنترل رگ‌زایی پاتولوژیک بدون تأثیر قابل‌توجهی بر معماری عروقی در سایر اندام‌ها پیدا کرده‌ایم، بنابراین از سمیت جلوگیری می‌کنیم».

ارائه شده توسط Centro Nacional de Investigaciones Cardiovasculares Carlos III (FSP)