تحقیقات منتشر شده در مجله تحقیقات جنسی با هدف تعیین اینکه آیا شنوندگان می توانند تشخیص دهند که آیا یک مرد تنها از صدای او دوجنسه است یا خیر. یافته‌ها نشان می‌دهد که مردم نمی‌توانند تشخیص دهند که آیا یک مرد به عنوان دوجنس‌گرا شناخته می‌شود یا نه تنها بر اساس صدایش. علاوه بر این، زمانی که مردم به صدای مردان همجنسگرا، مستقیم و دوجنس‌گرا گوش می‌دادند، مردان دوجنس‌گرا را مردانه‌ترین مردان در میان همه سخنرانانی که می‌شنیدند، می‌شنیدند.
دوجنسیتی اغلب در گفتمان مربوط به گرایش جنسی نادیده گرفته می شود، که منجر به “حذف دوجنسیتی” می شود، جایی که دوجنسیتی اغلب به عنوان یک مرحله یا هویت جنسی نامشروع تلقی می شود. این پاک کردن منجر به فقدان تحقیقات متمرکز بر دوجنس گرایی و افزایش احساس نامرئی و انزوا در بین افراد دوجنس گرا شده است که پیامدهای بیشتری در مورد تبعیض و ارتباط اجتماعی دارد.
تحقیقات قبلی ویژگی‌های صوتی خاصی را که اغلب با مردان همجنسگرا مرتبط است، شناسایی کرده‌اند. این ویژگی ها عبارتند از: گام بالاتر، دامنه بلندتر، حروف صدادار طولانی تر، فضای مصوت گسترده و تلفظ دقیق تر.
با این حال، در حالی که این نشانه‌های صوتی می‌توانند تحت تأثیر عوامل اجتماعی و بیولوژیکی مرتبط با گرایش جنسی قرار گیرند، کاربرد آنها برای دوجنس‌گرایی به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است. با توجه به اینکه تحقیقات قبلی نشان داده است که مردان دوجنسه معمولاً از نظر مردانگی و زنانگی خود گزارش شده و ناظر در بین مردان همجنسگرا و مستقیم قرار می گیرند، این فرضیه مطرح شد که مردان دوجنسه ممکن است زنانه تر از مردان مستقیم اما کمتر زنانه از مردان همجنس گرا به نظر برسند.
توانایی تشخیص هویت دوجنسی مرد از روی صدای او پیامدهای اجتماعی حیاتی دارد. این می تواند آسیب پذیری در برابر تبعیض را افزایش دهد، اما همچنین ممکن است به کاهش احساس پاک شدن و بیگانگی کمک کند.
برای مطالعه خود، جیمز موراندینی از دانشگاه سیدنی و همکارانش 160 شرکت‌کننده (80 مرد، 80 زن) را انتخاب کردند که از آنها خواسته شد به نمونه‌های صدای 60 مرد (20 با هویت همجنسگرا، 20 با هویت دوجنس‌گرا، و 20 مورد شناسایی مستقیم) گوش دهند و به گرایش جنسی درک‌شده خود (از جهت‌گیری جنسی 10-شوششانس) (از مقیاس جنسی 10-شکنه) در یک مقیاس او امتیاز دهند. همجنسگرا). شنوندگان همچنین سطح درک شده از زنانگی یا مردانگی را در صداها در مقیاس آنالوگ بصری ارزیابی کردند.
از سخنرانان مرد خواسته شد که دو سطر اول سرود ملی استرالیا را بخوانند و با استفاده از گوشی هوشمند خود را ضبط کنند. سپس نمونه‌های صدا با حذف هرگونه نویز پس‌زمینه و نرمال‌سازی سطوح صدا برای اطمینان از سازگاری آماده شدند.
نتایج نشان داد که شنوندگان می‌توانند صدای مردان همجنسگرا را با دقت ۶۲ درصد تشخیص دهند که با تحقیقات قبلی مطابقت داشت. با این حال، شنوندگان نمی‌توانستند صدای مردان دوجنسه و مستقیم را با هیچ درجه‌ای از دقت تشخیص دهند. این مطالعه همچنین نشان داد که شنوندگان زن در تشخیص صدای مردان همجنسگرا دقیق‌تر از شنوندگان مرد هستند.
محققان دریافتند که صدای مردان دوجنسه در مقایسه با صدای مردان همجنس گرا و غیر همجنس گرا به طور انحصاری جذب زنان می شود. صدای مردان دوجنس‌گرا نیز مردانه‌تر از صدای مردان همجنسگرا و صدای مردان مستقیم رتبه‌بندی شد.
نویسندگان این مطالعه پیامدهای یافته های خود را برای درک رابطه بین صدا و گرایش جنسی مورد بحث قرار دادند. آنها خاطرنشان کردند که نتایج این مطالعه نشان می دهد که ویژگی های ادراکی صدا و گفتار که به شنوندگان اجازه می دهد صدای مردان همجنس گرا را شناسایی کنند، ممکن است در صدای مردان دوجنسه وجود نداشته باشد. نویسندگان همچنین خاطرنشان کردند که یافته‌های این مطالعه این فرض را که صدای مردان دوجنس‌گرا ترکیبی از صدای مردان همجنسگرا و مستقیم است را به چالش می‌کشد.
این مطالعه دارای محدودیت‌های متعددی بود که نویسندگان به آن اذعان داشتند. یک محدودیت این بود که این مطالعه فقط شامل شرکت کنندگان استرالیایی بود که ممکن است تعمیم یافته ها را به فرهنگ های دیگر محدود کند. محدودیت دیگر این بود که این مطالعه محیط ضبط یا فاصله میکروفون تا دهان را کنترل نکرد که می‌توانست بر کیفیت نمونه‌های صوتی تأثیر بگذارد. نویسندگان همچنین خاطرنشان کردند که استفاده این مطالعه از ضبط‌های تلفن هوشمند، محدوده فرکانس نمونه‌های صوتی را محدود می‌کند، که ممکن است ویژگی‌های طیفی مهم صدای بلندگوها را رد کند.
به طور کلی، این مطالعه به درک ما از رابطه بین صدا و گرایش جنسی کمک می‌کند و نیاز به تحقیقات بیشتر را برای کشف ویژگی‌های ادراکی صدا و گفتار که به شنوندگان اجازه می‌دهد صدای مردان همجنسگرا و دوجنس‌گرا را شناسایی کنند، برجسته می‌کند. مردان دوجنسه کمتر از طریق مکالمات کلامی شناسایی می شوند و کمتر در برابر تبعیض آسیب پذیر هستند. با این حال، ممکن است جنسیت آنها به اشتباه شناسایی شود.
این مطالعه با عنوان “آیا شنوندگان می توانند دوجنسه بودن یک مرد را تنها از روی صدای خود تشخیص دهند؟” توسط جیمز اس. موراندینی، دیمین بکمن-اسکات، کاترین مادیل و ایلان دار-نمرود نوشته شده است.