بمبئی: هپاتیت یک تهدید بهداشت عمومی جهانی بوده است و منجر به تخمینی 4.5 میلیون مرگ زودرس می شود که می توان تا سال 2030 از طریق واکسیناسیون، آزمایش های تشخیصی، داروها و کمپین های آموزشی از آن در کشورهای با درآمد کم و متوسط جلوگیری کرد.
طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO) سالانه حدود 410000 نفر به دلیل هپاتیت ویروسی در منطقه جنوب شرق آسیا (SEAR) جان خود را از دست می دهند. موارد تخمینی هپاتیت B و C به ترتیب 10 میلیون و 39 میلیون در SEAR است. در سال 2016، استراتژی بخش بهداشت جهانی WHO برنامه هایی را برای از بین بردن هپاتیت ویروسی تا سال 2030 مشخص کرد. موانع حذف هپاتیت عمدتاً عبارتند از:
- عدم آگاهی مبتنی بر شواهد در مورد هپاتیت B و C
- دسترسی محدود به خدمات پیشگیری، تشخیص و درمان با مسیرهای بیمار ضعیف
- وجود انگ و تبعیض اجتماعی
- تداوم بحران اقتصادی
- عواقب عفونت با ویروس هپاتیت B و C.
در روز جهانی هپاتیت 2022، سیاستگذاران هند تلاش خود را برای از بین بردن هپاتیت تقویت کردند. دکتر منسوخ منداویا، وزیر بهداشت اتحادیه دولت هند، با تاکید بر استراتژی های جدید بخش بهداشت جهانی برای دوره 2022-2030 که هدف آن حذف HIV، هپاتیت ویروسی و عفونت های مقاربتی تا سال 2030 است، تاکید کرد که تعداد مرگ و میر ناشی از هپاتیت B در یک روز بیشتر از تعداد مرگ و میر ناشی از HIV در یک سال است. بنابراین، طی سال‌ها، هپاتیت‌های B و C ویروسی به یک مشکل بهداشتی جهانی و عامل مهم مرگ و میر تبدیل شده‌اند. روزانه حدود 4000 نفر بر اثر هپاتیت ویروسی در جهان جان خود را از دست می دهند. وی افزود: حدود 40 میلیون نفر در هند از عفونت هپاتیت B و C رنج می برند.
دکتر مانداویا از ایالت‌ها خواست که Jan Abhiyaan را با log bhaagidari (مشارکت مردم) راه‌اندازی کنند تا شهروندان و جوامع را برای اطمینان از یک هند عاری از هپاتیت تشویق و مشارکت دهند. او همچنین پیشنهاد کرد با اتخاذ رویکرد سه جانبه پیشگیری، آزمایش و درمان، هپاتیت را ریشه کن کند و آن را به جان آندولان تبدیل کند.
نقش واکسیناسیون
واکسن ها پایه اصلی پیشگیری از هپاتیت B هستند. متاسفانه، در حال حاضر هیچ واکسنی برای هپاتیت C موجود نیست. اثربخشی واکسن هپاتیت B بیش از 90 درصد است. بیش از 1.5 میلیون عفونت جدید قابل پیشگیری هپاتیت B همچنان در هر سال رخ می دهد، و تخمین زده می شود که 296 میلیون نفر در سراسر جهان با عفونت مزمن هپاتیت B زندگی می کنند که منجر به مرگ سالانه بیش از 820000 نفر به دلیل سیروز کبدی و کارسینوم کبدی (HCC) می شود.
اجرای موثر برنامه های واکسیناسیون هپاتیت B کاهش قابل توجهی در میزان ناقل HBV و مرگ و میر ناشی از هپاتیت B در سراسر جهان ثبت کرده است.
واکسیناسیون هپاتیت B سنگ بنای سیاست بهداشت عمومی برای جلوگیری از HCC و یک جزء حیاتی از پاسخ جهانی حذف هپاتیت B است. WHO یک هدف واکسیناسیون 90 درصدی را برای دستیابی به حذف هپاتیت B تا سال 2030 تعیین کرده است. با این حال، تنوع گسترده ای در پوشش دوز تولد گزارش شده وجود دارد و پوشش جهانی تنها 42 درصد است. در سال 2015، منطقه جنوب شرق آسیا (SEAR) افزایش کلی در پوشش سه دوز واکسیناسیون هپاتیت B داشت که از 56 درصد در سال 2011 به 87 درصد افزایش یافت. به‌روزرسانی کمیته مشورتی CDC در مورد شیوه‌های ایمن‌سازی (ACIP) با هدف افزایش نرخ پایین واکسیناسیون هپاتیت B و کاهش موارد بیماری در بین بزرگسالان 19 تا 59 ساله انجام می‌شود. ACIP اکنون واکسیناسیون جهانی بین سنین 19 تا 59 سال را تایید می کند. کمیته مشورتی در حال حاضر واکسیناسیون جهانی هپاتیت B را برای افراد کمتر از 19 سال توصیه می کند. علاوه بر این، بزرگسالان 60 سال و بالاتر که فاکتورهای خطر اضافی برای عفونت HBV ندارند، برای واکسیناسیون توصیه می‌شوند.»
دکتر Adarsh CK، مشاور ارشد – متخصص گوارش، کبد و آندوسکوپی پیشرفته، BGS Gleneagles Global Hospitals درباره نقش واکسن هپاتیت B به اشتراک گذاشت: “واکسن هپاتیت اکنون بخشی از برنامه ایمن سازی جهانی است. پس از اجرای واکسن از دهه گذشته، میزان بروز هپاتیت B بیش از 90 درصد کاهش یافته است. این به نوبه خود باعث کاهش بروز سیروز کبدی و سرطان کبد می شود. همین روند کاهشی بروز هپاتیت B در چین و تایوان و همچنین به جز هند مشاهده می شود. اگر کسی واکسن را مصرف نکرده است، عاقلانه است که آن را مصرف کند.»
دکتر ابها ناگرال، مشاور، متخصص کبد، بیمارستان آپولو، ناوی بمبئی، با به اشتراک گذاشتن نظرات خود، گفت: “هند می تواند اطمینان حاصل کند که برای هپاتیت B، برنامه واکسیناسیون جهانی به همه نوزادان در هر گوشه ای از کشور برسد تا از ابتلا به ویروس جلوگیری کند. پس از آلوده شدن به ویروس، باید از بررسی‌های منظم اطمینان حاصل کرد، زیرا در اکثر موارد، ویروس بی‌صدا باعث آسیب می‌شود و تا زمانی که آسیب عمده وارد نشود، هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند.
افزایش عفونت هپاتیت در کودکان – نیاز به توجه دارد
عفونت هپاتیت در کودکان در حال افزایش است. امروزه عفونت های آدنوویروسی بسیار شایع هستند. این عمدتا بر روده و دستگاه تنفسی تأثیر می گذارد. معمولاً از طریق تماس شخصی، سرفه و عطسه، گاهی اوقات از راه مدفوع-دهانی گسترش می یابد. معمولاً بیماری هایی شبیه آنفولانزا ایجاد می کنند و خود محدود شونده هستند. از زمانی که اخبار شیوع بیماری WHO در مورد هپاتیت حاد با علت ناشناخته – پادشاهی متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی در 15 آوریل 2022 منتشر شد، گزارش‌های بیشتری از موارد هپاتیت حاد با منشأ ناشناخته در میان کودکان خردسال وجود دارد.
هنوز مشخص نیست که آیا موارد هپاتیت افزایش یافته است یا افزایش آگاهی در مورد موارد هپاتیت که با سرعت مورد انتظار اتفاق می‌افتد اما شناسایی نشده است. در حالی که آدنوویروس یک فرضیه احتمالی است، تحقیقات برای عامل ایجادکننده آن ادامه دارد. تا 21 آوریل 2022، حداقل 169 مورد هپاتیت حاد با منشأ ناشناخته از 11 کشور در منطقه اروپایی WHO و یک کشور در منطقه WHO در قاره آمریکا گزارش شده است. آدنوویروس حداقل در 74 مورد شناسایی شده است و از تعداد مواردی که اطلاعات مربوط به آزمایش مولکولی دارند، 18 مورد به عنوان F نوع 41 شناسایی شده است. SARS-CoV-2 در 20 مورد از موارد مورد آزمایش شناسایی شد. علاوه بر این، 19 نفر با عفونت SARS-CoV-2 و آدنوویروس شناسایی شدند.
«به دلایل ناشناخته یک افزایش ناگهانی در هپاتیت حاد به دلیل آدنوویروس وجود دارد. این هپاتیت آدنوویروسی بیشتر در بین کودکانی که ایمنی بدنشان کاهش یافته است، دیده می شود. هپاتیت باید زود تشخیص داده شود و داروها باید در زمان مناسب شروع شوند. دکتر آدارش افزود: رعایت بهداشت فردی مانند شستن دست‌ها، فاصله‌گذاری اجتماعی و استفاده از ماسک از گام‌های کلیدی در پیشگیری از عفونت‌های آدنوویروسی است.
وی همچنین اظهار داشت که داروهای ضدویروسی عالی، ایمن، مؤثر و قوی برای مدیریت هپاتیت B و C در دسترس هستند. هپاتیت C اکنون تنها با 3 تا 6 ماه درمان تقریباً قابل درمان است. یک دهه پیش، مدیریت هپاتیت C یک کابوس برای پزشک و بیمار بود. این به سختی موثر بود، دارای پروفایل عوارض جانبی بالایی بود و بسیار گران بود، اکنون میزان درمان بیش از 95 درصد است.
در بیشتر موارد، افراد در مراحل اولیه از هپاتیت بی اطلاع می مانند، زیرا هیچ علامتی ندارند که بر اساس آن تشخیص بیماری دشوار باشد. کودکانی که بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند، نگرانی هایی را در مورد شیوع و تبدیل شدن هپاتیت به یک اورژانس بهداشت عمومی افزایش می دهد. تحقیقات برای تعیین عوامل عفونت حاد در کودکان هنوز ادامه دارد. WHO در حال حاضر از نزدیک وضعیت را زیر نظر دارد و با مقامات بهداشتی بریتانیا، سایر کشورهای عضو و شرکا همکاری می کند.
برای اینکه هند به صورت جمعی عاری از هپاتیت شود، رویکرد فراگیر می تواند راه حل باشد. در بیشتر موارد هپاتیت قابل پیشگیری است و مدل پیشگیری، آزمایش و درمان می تواند در کشوری مانند هند که در جبهه های مختلف برای تقویت بخش بهداشت عمومی کار می کند معجزه کند.