دانشجویانی که در سطح فارغ التحصیلان تحقیقاتی انجام می دهند، می گویند که کانادا در معرض خطر از دست دادن دانشمندان آینده خود در کشورهای دیگر است زیرا مبالغ دلاری کمک های مالی سالانه برای نزدیک به 20 سال راکد مانده است.
بورسیه تحصیلی کانادا از یکی از سه آژانس تامین مالی تحقیقات فدرال 17500 دلار در سال برای دانشجوی کارشناسی ارشد یا 21000 دلار در سال برای دانشجوی دکترا است. این مبالغ از سال 2003 تغییر نکرده است.
در ازای این بودجه، انتظار میرود که دریافتکنندگان به طور تمام وقت روی تحقیقات خود کار کنند و در برخی موارد به صراحت از صرف بیش از 10 ساعت در هفته برای هر شغل دیگر با حقوق منع میشوند.
سارا لافرامبویز، دانشجوی دکترای بیوشیمی در دانشگاه اتاوا، میگوید: «قطعاً در هر ظرفیتی زیر خط فقر هستیم.
لافرامبویز یکی از سازماندهندگان کمپینی به نام حمایت از علم ما است که از دولت ترودو میخواهد بودجه دانشجویان فارغالتحصیل را از شورای تحقیقات علوم طبیعی و مهندسی (NSERC)، مؤسسه تحقیقات سلامت کانادا و شورای تحقیقات علوم اجتماعی و انسانی افزایش دهد. .
تماشا | کمک هزینه های تحقیقاتی به دانش آموزان مقطع کارشناسی ارشد بدون تغییر از سال 2003:
بحران بودجه دانشجویی
سه آژانس فدرال هر ساله تحقیقات هزاران دانشآموز را در دانشگاههای سراسر کانادا تأمین مالی میکنند.
لافرامبویز گفت: «این دانشآموزان واقعاً مستحق دستمزد زندگی هستند. آنها برای پرداخت اجاره بها، شهریه و همه این هزینه ها مشکل دارند.»
کمک های مالی با تورم رشد نکرده است
حمایت از علم ما تجمعی را در پارلمان هیل برگزار کرده است، طوماری را به مجلس عوام ارائه کرده و پیشنهادی را برای مشاوره بودجه دولت فدرال آماده کرده است.
وزیر نوآوری، علم و صنعت، فرانسوا فیلیپ شامپاین، گفت که از فراخوان برای بودجه بیشتر برای محققان فارغ التحصیل آگاه است.
شامپاین در اوایل ماه دسامبر به سیبیسی نیوز گفت: “من بسیار درگیر این موضوع هستم. این بخشی از گفتگوهای ما با وزیر دارایی خواهد بود.” وی افزود که دانشجویان باید منتظر بودجه 2023 باشند.
شامپاین گفت: واضح است که اگر میخواهیم صاحب تریبون شویم، باید برای حمایت از محققان، دانشجویان و دانشمندان بیشتر تلاش کنیم.
او گفت که دولت ترودو در علم و تحقیق سرمایه گذاری کرده است، اما لافرامبویز استدلال می کند که این سرمایه گذاری ها منجر به تامین مالی سالانه بهتر برای دانشجویان فارغ التحصیل نشده است.
گروه او از دولت می خواهد که ارزش و تعداد بورسیه ها و کمک هزینه های تحصیلی را که این سه آژانس به محققان فارغ التحصیل می دهند افزایش دهد.
لافرامبویز گفت: «آنها اغلب 40 تا 60 ساعت در هفته را در آزمایشگاه برای انجام تحقیقات خود می گذرانند. بنابراین وقتی از این منظر به آن نگاه می کنیم، این دانش آموزان واقعاً مستحق یک دستمزد زندگی هستند.»
تورم ارزش کمک های بلاعوض را کاهش داده است. بر اساس محاسبهگر تورم بانک مرکزی کانادا، اگر مبلغ 17500 دلار برای یک محقق دانشجوی کارشناسی ارشد با تورم از سال 2003 افزایش یافته بود، امروز ارزش آن به 26140 دلار میرسید.
احساس “اضطراب عمومی”
جسیکا رید، دانشجوی کارشناسی ارشد در اکولوژی ماهی در دانشگاه کارلتون در اتاوا، میگوید که برای حمایت از تحقیقاتش و پوشش هزینههایش مجبور بوده است به دنبال بودجه اضافی فراتر از جایزه NSERC باشد.
رید در مصاحبه ای گفت: من یکی از خوش شانس ها هستم. “فقط این احساس اضطراب عمومی وجود دارد. گاهی اوقات شما در حال تلاش برای تامین هزینه های زندگی هستید، یا سعی می کنید بین مواد غذایی و چیزهای دیگر تصمیم بگیرید.”
هنگامی که او فهمید که کمک هزینه NSERC به یک دانشجوی کارشناسی ارشد برای تقریبا 20 سال تغییر نکرده است، رید گفت که آن را تکان دهنده دید.
او گفت: «شنیدن این که تحقیقات و مشارکتهای من ارزشی ندارند، بسیار ناامیدکننده است. “شما فقط نمی توانید کمک کنید اما کمی احساس بی اهمیتی کنید.”
رید و لافرامبویز هر دو معتقدند که تحقیقات آنها مهم است. کار بیوشیمی لافرامبویز با استفاده از مخمر بر سرطان متمرکز است.
او گفت: “مخمر و انسان حدود 30 درصد از ژن های یکسان را به اشتراک می گذارند.” من ژنی را مطالعه میکنم که در انسان باعث سرطان میشود، اما در مخمر میتوانیم آن را به روشی بسیار قویتر، آسانتر و ارزانتر مطالعه کنیم.»
رید در حال تحقیق در مورد تأثیر توسعه شهری بر روی ماهیان رودخانه جوک است که به رودخانه ریدو در اتاوا می ریزد.
او میگوید راکد بودن بودجه عاملی است که دانشجویان کانادایی تصمیم میگیرند کشور را برای تحصیلات تکمیلی ترک کنند.
او گفت: «احساس اینکه نمیتوانید پیشرفت کنید یا منابع لازم برای ماندن در این زمینه را ندارید، قطعاً توانایی پژوهشی کانادا را در سالهای آینده کاهش میدهد».