تحقیقات جدید نشان داده است که افراد مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) به طور قابل توجهی احتمال بیشتری دارد که رفتارهای احتکار را نیز از خود نشان دهند، که می تواند تأثیر جدی بر کیفیت زندگی آنها داشته باشد.
این مطالعه، منتشر شده در مجله تحقیقات روانپزشکی و توسط آکادمی بریتانیا و Leverhulme Trust تامین می شود، دریافتند که تقریباً یک نفر از هر پنج نفر مبتلا به ADHD سطوح بالینی قابل توجهی از احتکار را نشان می‌دهد، که نشان می‌دهد ممکن است جمعیتی از بزرگسالان پنهان با احتکار و پیامدهای آن دست و پنجه نرم کنند.
اختلال احتکار یک وضعیت شناخته شده است که شامل تجمع بیش از حد، مشکلات دور ریختن و بهم ریختگی بیش از حد است. این اختلال می تواند منجر به پریشانی یا مشکلات در زندگی روزمره شود و می تواند به افسردگی و اضطراب کمک کند.
تحقیقات قبلی در مورد اختلال احتکار عمدتاً بر روی زنان مسن‌تری متمرکز بوده است که خود را احتکارکننده می‌دانند و در آینده در زندگی به دنبال کمک بوده‌اند. این مطالعه جدید به رهبری دکتر شارون مورین از دانشگاه آنگلیا راسکین (ARU)، 88 شرکت‌کننده را از یک کلینیک ADHD بزرگسالان که توسط بنیاد NHS کمبریج و پیتربورو اداره می‌شد، استخدام کرد.
این مطالعه نشان داد که 19٪ از این گروه ADHD علائم احتکار بالینی قابل توجهی را نشان دادند، به طور متوسط در 30 سالگی بودند و یک تقسیم جنسیتی برابر وجود داشت. در میان 81 درصد باقیمانده، محققان در مقایسه با گروه کنترل مطالعه، شدت احتکار بیشتری را دریافتند، اما نه به درجه ای که به طور قابل توجهی زندگی آنها را مختل کند.
محققان همان سؤالات را در مورد علائم ADHD و تکانشگری، سطوح احتکار و درهم ریختگی، شدت وسواس فکری اجباری، کمال گرایی، افسردگی و اضطراب و عملکرد روزمره از یک گروه تقریباً مشابه متشکل از 90 بزرگسال از جمعیت عمومی بدون ADHD پرسیدند. تشخیص داده شد و تنها 2 درصد از این گروه کنترل علائم احتکار بالینی قابل توجهی را نشان دادند.
آنها سپس این را با یک نمونه آنلاین بزرگتر از 220 بزرگسال بریتانیایی تکرار کردند تا ببینند آیا الگوهای مشابهی پیدا شده است یا خیر، و به طور مشابه فقط 3٪ از این گروه علائم را نشان دادند.
دکتر مورین، دانشیار روانشناسی در دانشگاه آنگلیا راسکین (ARU)، گفت: “اختلال احتکار بسیار فراتر از جمع آوری بیش از حد دارایی است. افراد مبتلا به اختلال احتکار تشخیص داده شده محل زندگی خود را با وسایل و درهم و برهمی زیادی پر کرده اند که بر آنها تاثیر می گذارد. عملکرد روزانه منجر به کیفیت پایین تر زندگی، اضطراب و افسردگی می شود.
“به طور کلی، ما متوجه شدیم که افرادی که مبتلا به ADHD تشخیص داده شده بودند، احتمال بیشتری برای داشتن علائم احتکار دارند. این مهم است زیرا نشان می دهد که احتکار فقط روی افراد بعدی در زندگی تأثیر نمی گذارد، که معمولاً تمرکز بسیاری از موارد هستند. تحقیقات تاکنون در مورد اختلال احتکار
“یافته های ما همچنین نشان می دهد که اختلال احتکار باید به طور معمول در افراد مبتلا به ADHD مورد ارزیابی قرار گیرد، زیرا آنها معمولاً مشکلات مرتبط با آن را با وجود این که به طور بالقوه زندگی روزمره آنها را مختل می کند، آشکار نمی کنند. به همین ترتیب، ممکن است بسیاری از افرادی که در حال حاضر برای اختلال احتکار تحت درمان هستند، ممکن است همچنین دارای ADHD تشخیص داده نشده هستند.
“آگاهی بیشتر در میان پزشکان و افراد مبتلا به ADHD در مورد ارتباط بین ADHD و احتکار نیز می تواند منجر به مدیریت طولانی مدت موثرتری شود، زیرا احتکار اغلب به تدریج با گذشت زمان بدتر می شود.”
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط دانشگاه آنگلیا راسکین. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.