مطالعه ایالات متحده نشان می دهد که آسیب عصبی ممکن است برخی از موارد کووید طولانی مدت را توضیح دهد


محققان دریافته‌اند که یک مطالعه کوچک روی بیمارانی که مدت‌ها پس از یک حمله کووید-19 از علائم پایدار رنج می‌بردند نشان داد که تقریباً 60 درصد آسیب‌های عصبی احتمالاً ناشی از یک پاسخ ایمنی معیوب داشتند، یافته‌ای که می‌تواند به درمان‌های جدید اشاره کند.

مطالعه جدید ایالات متحده شامل معاینات عمیق 17 نفر مبتلا به به اصطلاح طولانی COVID-19 بود، وضعیتی که در عرض سه ماه پس از عفونت COVID-19 ایجاد می شود و حداقل دو ماه طول می کشد.

دکتر آن لوئیز اوکلندر، متخصص مغز و اعصاب در بیمارستان عمومی ماساچوست، گفت: “من فکر می کنم آنچه در اینجا اتفاق می افتد این است که اعصابی که مواردی مانند تنفس، رگ های خونی و گوارش ما را در برخی موارد کنترل می کنند، در این بیماران طولانی مدت کووید آسیب دیده اند.” نویسنده اصلی این مطالعه که در مجله Neurology: Neuroimmunology & Neuroinflammation منتشر شده است.

اعتقاد بر این است که حدود 30 درصد از افرادی که COVID-19 دارند به COVID-19 طولانی مبتلا می شوند، وضعیتی با علائمی از خستگی، ضربان قلب سریع، تنگی نفس، مشکلات شناختی، درد مزمن، ناهنجاری های حسی و ضعف عضلانی.

اوکلندر و همکارانش بر روی بیمارانی با علائمی مطابق با نوعی آسیب عصبی به نام نوروپاتی محیطی تمرکز کردند. همه به جز یک نفر موارد خفیف کووید-19 داشته اند و هیچ کدام قبل از عفونت آسیب عصبی نداشته اند.

پس از رد سایر توضیحات احتمالی برای شکایات بیماران، محققان مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را برای تشخیص اینکه آیا اعصاب درگیر بوده است یا خیر، انجام دادند.

اوکلندر گفت: «ما با تک تک آزمایش‌های تشخیصی هدف اصلی بررسی کردیم. اکثریت قریب به اتفاق نوروپاتی فیبر کوچک داشتند، به این معنی که به رشته‌های عصبی کوچکی که احساسات را تشخیص می‌دهند و عملکردهای غیرارادی بدن مانند سیستم قلبی عروقی و تنفس را تنظیم می‌کنند، مبتلا بودند.

یافته ها مطابق با مطالعه قبلی است

این یافته ها با مطالعه ژوئیه دکتر رایاز مالک از Weill Cornell Medicine قطر که ارتباطی بین آسیب فیبر عصبی در قرنیه و تشخیص طولانی مدت کووید را نشان می دهد مطابقت دارد.

در مطالعه حاضر، 11 نفر از 17 بیمار با استروئیدها یا ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG)، یک درمان استاندارد برای بیماران مبتلا به آسیب فیبر عصبی کوچک ناشی از پاسخ ایمنی، تحت درمان قرار گرفتند. برخی بهبود یافتند، اگرچه هیچکدام درمان نشدند.

دکتر آویندرا نات، متخصص عصبی ایمونولوژی در مؤسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی و یکی از همکاران مطالعه، گفت: در حالی که نتایج فقط برای بیماران مبتلا به کووید طولانی با این نوع آسیب عصبی اعمال می شود، اما ممکن است ایمونوتراپی می تواند مفید باشد. نویسنده.

نات گفت: «از نظر من، این نشان می‌دهد که ما باید یک مطالعه آینده‌نگر مناسب روی این نوع بیماران انجام دهیم» و داروها را در یک کارآزمایی تصادفی آزمایش می‌کنیم.