آلودگی میکروپلاستیک برای اولین بار در خون انسان شناسایی شد و دانشمندان این ذرات ریز را در تقریباً 80 درصد از افراد مورد آزمایش یافتند.
این کشف نشان می دهد که ذرات می توانند در بدن حرکت کنند و ممکن است در اندام ها ساکن شوند. تأثیر آن بر سلامت هنوز ناشناخته است. اما محققان نگران هستند که میکروپلاستیک‌ها در آزمایشگاه به سلول‌های انسان آسیب می‌رسانند و ذرات آلودگی هوا از قبل وارد بدن می‌شوند و باعث مرگ زودهنگام میلیون‌ها نفر در سال می‌شوند.
مقادیر زیادی زباله پلاستیکی در محیط ریخته می شود و میکروپلاستیک ها اکنون کل سیاره را از قله اورست گرفته تا عمیق ترین اقیانوس ها را آلوده می کنند. مردم قبلاً به مصرف ذرات ریز از طریق غذا و آب و همچنین تنفس آنها شناخته شده بودند و این ذرات در مدفوع نوزادان و بزرگسالان یافت شده است.
دانشمندان نمونه های خون 22 اهداکننده ناشناس را که همگی بزرگسالان سالم بودند، تجزیه و تحلیل کردند و در 17 نفر ذرات پلاستیکی یافتند. نیمی از نمونه ها حاوی پلاستیک PET بود که معمولا در بطری های نوشیدنی استفاده می شود، در حالی که یک سوم حاوی پلی استایرن بود که برای بسته بندی مواد غذایی و سایر محصولات استفاده می شد. یک چهارم نمونه های خون حاوی پلی اتیلن بود که از آن کیسه های حامل پلاستیکی ساخته می شد.
پروفسور Dick Vethaak، اکوتوکسیکولوژیست در Vrije Universiteit Amsterdam در هلند، گفت: “مطالعه ما اولین نشانه ای است که ذرات پلیمری در خون خود داریم – این یک نتیجه پیشرفت است.” اما ما باید تحقیق را گسترش دهیم و حجم نمونه، تعداد پلیمرهای ارزیابی شده و غیره را افزایش دهیم. او گفت که مطالعات بیشتر توسط تعدادی از گروه ها در حال انجام است.
وتااک به گاردین گفت: «مطمئناً منطقی است که نگران باشیم. “ذرات آنجا هستند و در سراسر بدن حمل می شوند.” او گفت که کار قبلی نشان داده است که میکروپلاستیک‌ها در مدفوع نوزادان در مقایسه با بزرگسالان 10 برابر بیشتر است و کودکانی که با بطری‌های پلاستیکی تغذیه می‌شوند میلیون‌ها ذره میکروپلاستیک را در روز می‌بلعند.
او گفت: “ما همچنین به طور کلی می دانیم که نوزادان و کودکان خردسال در معرض قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و ذرات آسیب پذیرتر هستند.” “این من را بسیار نگران می کند.”
این تحقیق جدید در مجله Environment International منتشر شده است و تکنیک های موجود را برای شناسایی و تجزیه و تحلیل ذرات کوچک به اندازه 0.0007 میلی متر تطبیق داده است. برخی از نمونه های خون حاوی دو یا سه نوع پلاستیک بود. این تیم از سوزن‌های سرنگ فولادی و لوله‌های شیشه‌ای برای جلوگیری از آلودگی استفاده کردند و سطوح پس‌زمینه میکروپلاستیک‌ها را با استفاده از نمونه‌های خالی آزمایش کردند.
Vethaak اذعان کرد که مقدار و نوع پلاستیک بین نمونه‌های خون به طور قابل توجهی متفاوت است. او گفت: «اما این یک مطالعه پیشگام است، که اکنون به کار بیشتری نیاز است. او گفت که این تفاوت ها ممکن است منعکس کننده قرار گرفتن در معرض کوتاه مدت قبل از نمونه گیری خون باشد، مانند نوشیدن از یک فنجان قهوه با پوشش پلاستیکی یا استفاده از ماسک پلاستیکی صورت.
سوال بزرگ این است که در بدن ما چه اتفاقی می افتد؟ وثاک گفت. “آیا ذرات در بدن باقی می مانند؟ آیا آنها به اندام های خاصی منتقل می شوند، مانند عبور از سد خونی مغزی؟ و آیا این سطوح به اندازه کافی برای شروع بیماری بالا هستند؟ ما فوراً نیاز به تأمین بودجه تحقیقات بیشتر داریم تا بتوانیم آن را بفهمیم.»
تحقیقات جدید توسط سازمان ملی هلند برای تحقیقات و توسعه سلامت و دریاهای مشترک، یک شرکت اجتماعی که برای کاهش آلودگی پلاستیکی کار می کند، تامین مالی شده است.
جو رویل، بنیانگذار موسسه خیریه دریاهای مشترک، گفت: «تولید پلاستیک تا سال 2040 دو برابر خواهد شد. ما حق داریم بدانیم این همه پلاستیک با بدن ما چه می کند. دریاهای مشترک، همراه با بیش از 80 سازمان غیردولتی، دانشمندان و نمایندگان پارلمان، از دولت بریتانیا می خواهند که 15 میلیون پوند به تحقیق در مورد اثرات پلاستیک بر سلامت انسان اختصاص دهد. اتحادیه اروپا در حال حاضر تحقیقاتی را در مورد تأثیر میکروپلاستیک بر روی جنین و نوزادان و سیستم ایمنی بدن تامین می کند.
یک مطالعه اخیر نشان داد که میکروپلاستیک‌ها می‌توانند به غشای خارجی گلبول‌های قرمز بچسبند و ممکن است توانایی آنها را برای انتقال اکسیژن محدود کنند. این ذرات در جفت زنان باردار نیز یافت شده است و در موش‌های باردار به سرعت از طریق ریه‌ها به قلب، مغز و سایر اندام‌های جنین می‌رسند.
مقاله مروری جدیدی که در روز سه‌شنبه منتشر شد، به نویسندگی مشترک Vethaak، خطر ابتلا به سرطان را ارزیابی کرد و نتیجه‌گیری کرد: «تحقیقات دقیق‌تر در مورد چگونگی تأثیر میکرو و نانو پلاستیک‌ها بر ساختارها و فرآیندهای بدن انسان، و اینکه آیا و چگونه می‌توانند سلول‌ها را تغییر دهند. و القای سرطان زایی، به ویژه با توجه به افزایش تصاعدی تولید پلاستیک، به فوریت مورد نیاز است. این مشکل هر روز فوری تر می شود.»