کشف میکروپلاستیک در عمق ریه های افراد زنده برای اولین بار | پلاستیک ها


آلودگی میکروپلاستیک برای اولین بار در اعماق ریه های افراد زنده کشف شد. ذرات تقریباً در تمام نمونه‌های مورد تجزیه و تحلیل یافت شدند.

دانشمندان گفتند که آلودگی میکروپلاستیک اکنون در سرتاسر سیاره فراگیر است و قرار گرفتن در معرض انسان را اجتناب ناپذیر می کند و به این معنی است که “نگرانی فزاینده ای در مورد خطرات” برای سلامتی وجود دارد.

از 13 بیمار تحت عمل جراحی نمونه برداری از بافت برداشته شد و در 11 مورد میکروپلاستیک یافت شد. رایج ترین ذرات پلی پروپیلن، مورد استفاده در بسته بندی های پلاستیکی و لوله ها، و PET، مورد استفاده در بطری ها بودند. دو مطالعه قبلی میکروپلاستیک‌ها را با نرخ‌های مشابهی در بافت ریه که طی کالبد شکافی گرفته شده بودند، پیدا کرده بودند.

مردم قبلاً برای تنفس ذرات ریز و همچنین مصرف آنها از طریق غذا و آب شناخته شده بودند. کارگرانی که در معرض سطوح بالایی از میکروپلاستیک ها قرار می گیرند نیز به بیماری مبتلا شده اند.

میکروپلاستیک‌ها برای اولین بار در ماه مارس در خون انسان شناسایی شدند که نشان می‌دهد این ذرات می‌توانند در سراسر بدن حرکت کنند و ممکن است در اندام‌ها قرار گیرند. تأثیر آن بر سلامت هنوز ناشناخته است. اما محققان نگران هستند که میکروپلاستیک‌ها در آزمایشگاه به سلول‌های انسان آسیب می‌رسانند و ذرات آلودگی هوا از قبل وارد بدن می‌شوند و باعث مرگ زودهنگام میلیون‌ها نفر در سال می‌شوند.

لورا سادوفسکی از دانشکده پزشکی هال یورک در بریتانیا، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: «انتظار نداشتیم بیشترین تعداد ذرات را در نواحی پایینی ریه‌ها یا ذراتی با اندازه‌هایی که پیدا کرده‌ایم پیدا کنیم». جای تعجب است زیرا مجاری هوایی در قسمت‌های پایین‌تر ریه‌ها کوچک‌تر هستند و انتظار می‌رفت که ذرات با این اندازه‌ها قبل از رسیدن به این عمق فیلتر یا به دام بیفتند.»

او گفت: «این داده‌ها پیشرفت مهمی در زمینه آلودگی هوا، میکروپلاستیک‌ها و سلامت انسان فراهم می‌کند. این اطلاعات می تواند برای ایجاد شرایط واقعی برای آزمایش های آزمایشگاهی برای تعیین اثرات سلامتی مورد استفاده قرار گیرد.

در این تحقیق که توسط مجله Science of the Total Environment برای انتشار پذیرفته شده است، از نمونه‌هایی از بافت سالم ریه در کنار اهداف جراحی استفاده شد. ذراتی به اندازه 0.003 میلی متر را تجزیه و تحلیل کرد و از طیف سنجی برای شناسایی نوع پلاستیک استفاده کرد. همچنین از نمونه های کنترلی برای محاسبه سطح آلودگی پس زمینه استفاده کرد.

یک مطالعه در سال 2021 در برزیل بر روی نمونه‌های کالبد شکافی، میکروپلاستیک‌ها را در 13 نفر از 20 نفر مورد تجزیه و تحلیل یافت که میانگین سنی آنها بالاتر از آنهایی بود که توسط مطالعه سادوفسکی ارزیابی شده بود. پلی اتیلن که در کیسه های پلاستیکی استفاده می شد یکی از رایج ترین ذرات بود. محققان نتیجه گرفتند: “پیامدهای سلامتی مضر ممکن است با … این آلاینده ها در سیستم تنفسی پس از استنشاق مرتبط باشد.”

مطالعه ای که در ایالات متحده روی بیماران سرطان ریه در سال 1998 انجام شد، الیاف پلاستیکی و گیاهی (مانند پنبه) را در بیش از 100 نمونه نشان داد. در بافت سرطانی 97 درصد نمونه ها حاوی الیاف و در نمونه های غیر سرطانی 83 درصد آلوده بودند.

مقادیر زیادی زباله پلاستیکی در محیط ریخته می‌شود و میکروپلاستیک‌ها اکنون کل سیاره را از قله اورست گرفته تا عمیق‌ترین اقیانوس‌ها را آلوده می‌کنند. میکروپلاستیک‌ها در جفت زنان باردار یافت شده‌اند و در موش‌های باردار به سرعت از طریق ریه‌ها به قلب، مغز و سایر اندام‌های جنین می‌رسند.

یک بررسی اخیر خطر سرطان را ارزیابی کرد و نتیجه گرفت: «تحقیقات دقیق‌تر در مورد اینکه چگونه میکرو و نانوپلاستیک‌ها بر ساختارها و فرآیندهای بدن انسان تأثیر می‌گذارند و اینکه آیا و چگونه می‌توانند سلول‌ها را تغییر دهند و سرطان‌زایی را ایجاد کنند، به‌ویژه با توجه به افزایش تصاعدی در تولید پلاستیک.”