به گفته محققان، کارآزمایی‌های بالینی اغلب در استناد به مطالعات گذشته مرتبط با شکست مواجه می‌شوند

کارآزمایی‌های بالینی ابزاری اساسی برای ارزیابی ایمنی و اثربخشی مداخلات پزشکی هستند، اما حامیان مالی اغلب اطلاعات ناقصی را برای ارزیابی توجیه اخلاقی خود ارائه می‌دهند. پژوهشگران در حال انتشار در مجله پزشکی در 8 آوریل نشان داد که بسیاری از کارآزمایی‌های بالینی آمریکای شمالی، آزمایش‌های قبلی یا در حال انجام را در نظر نمی‌گیرند، غفلتی که می‌تواند باعث شود محققان مطالعات اضافی یا کم‌تأثیرتری انجام دهند.

محققان با استفاده از رجیستری ClinicalTrials.gov، 101 کارآزمایی بالینی را به صورت تصادفی انتخاب کردند. در میان آزمایشاتی که حداقل یک کارآزمایی قبلی برای آزمایش همان دارو در همان بیماری وجود داشته است، 30 درصد از کارآزمایی‌های حمایت شده توسط صنعت و 20 درصد از کارآزمایی‌های غیرصنعتی از استناد به مطالعات مرتبط غفلت کردند. نویسندگان می نویسند: “پروتکل های کارآزمایی بالینی، کارآزمایی های مرتبط و قابل دسترسی را زیر سوال می برند و جستجوهای سیستماتیک برای کارآزمایی های بالینی مرتبط را مستند نمی کنند.”

نویسندگان می نویسند: «مطالعات متعدد نشان می دهد که برخی از کارآزمایی های بالینی علیرغم اینکه فرضیه های بالینی آنها قبل از شروع مطالعه حل شده است، دنبال می شوند. عدم ارائه گزارش کامل و بی‌طرفانه از تحقیقات قبلی و در حال انجام در پروتکل‌های مطالعه، ممکن است تحقیقات بالینی را قادر سازد که عملکرد بالینی را آگاه نکند.