تقریباً 90 درصد از زنان اوتیستیک گزارش می دهند که خشونت جنسی را اغلب در موارد متعدد تجربه کرده اند

یک مطالعه جدید نشان می دهد که از هر 10 زن اوتیستیک در فرانسه، 9 نفر مورد خشونت جنسی قرار گرفته اند. مرزها در علوم رفتاری. این یکی از بزرگترین مطالعاتی است که تا به امروز به طور خاص روی این جمعیت متمرکز شده است. در مقابل، تحقیقات قبلی نشان داده است که میزان پرخاشگری جنسی علیه زنان غیر اوتیستیک یک در سه است، که نشان می‌دهد مجرمان سه برابر بیشتر زنان اوتیستیک را هدف قرار می‌دهند. نتایج همچنین نشان داد که بیشتر قربانیان چندین بار مورد تعرض قرار گرفته اند، که این مورد از زمان جوانی شروع شد و به ندرت قادر به گزارش سوء استفاده یا دریافت مراقبت بودند. این یافته ها برنامه های پیشگیری و درمان بهتری را راهنمایی خواهند کرد.

این پروژه تحقیقاتی توسط نویسندگان همکار این مطالعه (دکتر دیوید گوریون، روانپزشک و دکتر سورین لدوک، روانشناس عصبی) آغاز شده است که در عمل خود مشاهده کرده اند که زنان اوتیستیک و افراد غیر باینری بیشتر قربانیان رابطه جنسی بوده اند. خشونت نسبت به سایر دسته های بیماران،” نویسنده اول، دکتر فابین کازالیس، از بخش علوم اجتماعی در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS-EHESS) گفت. “این مهم است زیرا علائم ترومای جنسی را می توان در افراد دارای ویژگی های اوتیسم نادیده گرفت، که منجر به عدم دریافت مراقبت های مورد نیاز آنها می شود. ما امیدواریم که این تحقیق به افراد اوتیسمی که قربانی خشونت جنسی شده اند کمک کند تا درک بهتری داشته باشند. مراقبت بهتر.”

یک جمعیت آسیب پذیر

کازالیس و همکارانش از یک پرسشنامه آنلاین برای بررسی تجربیات 225 زن اوتیسمی که داوطلب شرکت در آن بودند (در تمام سنین بالای 17 سال) استفاده کردند. این مطالعه با همکاری جامعه اوتیستیک محلی آغاز و تکمیل شد که در جذب تعداد نسبتاً بالای شرکت‌کنندگان مؤثر بود.

کازالیس توضیح داد: «زمانی که گوریون و لدوک مطالعه را آغاز کردند، تحقیقات در مورد این موضوع خاص هنوز کمی کمیاب بود، اما با این وجود این موضوع در جامعه اوتیسم بسیار مورد بحث قرار گرفت. حامیان این جامعه در واقع کسانی بودند که توجه ما را به اهمیت مطالعه این موضوع جلب کردند و زمانی که مطالعه شروع شد، آنها بودند که آگاهی را در مورد آن در جامعه اوتیسم افزایش دادند که منجر به مشارکت گسترده در مدت زمان کوتاهی شد. “

این نظرسنجی شامل یک سؤال باز و هم سؤالات خاص بود. بر اساس این طرح، تغییراتی در گزارش دهی وجود داشت، به طوری که سؤالات باز و اختصاصی به ترتیب در 9/68 درصد و 4/88 درصد از زنان، سوء استفاده را شناسایی می کردند. این امر اهمیت طراحی نظرسنجی را در کمک به قربانیان برای دریافت درمان برجسته می کند.

بهبود پیشگیری و مراقبت

از طریق این پرسشنامه، تیم همچنین دریافت که 75 درصد از شرکت کنندگان چندین بار مورد حمله قرار گرفته اند. از میان قربانیان، دو سوم آنها برای اولین بار در سن 18 سالگی یا کمتر مورد آزار قرار گرفتند و این با افزایش خطر ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه مرتبط بود. تنها یک سوم از قربانیان حملات را گزارش کردند و از این تعداد، هیچ اقدامی برای پیگیری در پاسخ به 75 درصد از این گزارش‌ها (چه در قالب درمان یا پیگرد قانونی) صورت نگرفت.

به دلیل سن پایین اکثر قربانیان در زمان اولین حمله، نویسندگان پیشنهاد می کنند که راهبردهای آموزشی ممکن است موثرترین ابزار پیشگیری نباشد. در عوض، آنها از برنامه های در مقیاس بزرگ برای کاهش خشونت جنسی سیستمیک و نابرابری جنسیتی، همانطور که توسط سازمان بهداشت جهانی و مرکز کنترل بیماری ایالات متحده پیشنهاد شده است، حمایت می کنند.

کازالیس خطر سوگیری انتخاب را در این مطالعه تایید کرد، اما قدرت نتایج را برجسته کرد.

“افرادی که قربانی خشونت جنسی شده اند ممکن است نسبت به افرادی که قربانی نشده اند تمایل بیشتری به شرکت در مطالعه داشته باشند، که منجر به ارائه بیش از حد قربانیان می شود، اما ما معتقدیم که این سوگیری ممکن است خیلی قوی نباشد، زیرا نتایج ما کازالیس گفت: بسیار با مطالعات قبلی سازگار است.

او افزود: “ما از پزشکان و متخصصان انتظار داریم که اهمیت بررسی قربانیان جنسی بالقوه را هنگام کار با زنان و افراد غیر باینری در این طیف تصدیق کنند.” ما همچنین آرزو می کنیم که این مطالعه به بهبود آگاهی عمومی در مورد خشونت جنسی کمک کند تا در صورت امکان از آن جلوگیری شود.”