مطالعه نشان می دهد که درگیری رفتاری می تواند بر کدهای مکان هیپوکامپ تأثیر بگذارد

هیپوکامپ ناحیه ای از مغز است که با حافظه، یادگیری، ناوبری فضایی و احساسات مرتبط است. در سال 1971، دانشمندان علوم اعصاب کشف کردند که هیپوکامپ از طریق تشکیل یک سری “کدهای فضایی” بر ناوبری فضایی تأثیر می گذارد، که ویژگی های مربوط به محیط اطراف حیوان یا انسان، از جمله نشانه های حسی و محل قرار گرفتن پاداش ها را رمزگذاری می کند.

این کدها توسط نوعی از نورون‌ها به نام «سلول‌های مکان» کدگذاری می‌شوند، که مشخص شد وقتی حیوان در حال ورود به مکان یا مکان خاصی در محیط خود است فعال می‌شوند. با هم، سلول‌ها در هیپوکامپ نشان‌دهنده مکان‌هایی هستند که حیوانات در حال حرکت هستند، که به عنوان نقشه‌های شناختی نیز شناخته می‌شوند.

از زمانی که سلول های مکان برای اولین بار کشف شدند، تیم های متعددی در سراسر جهان مطالعاتی را با هدف درک بهتر عملکرد آنها و نحوه رمزگذاری اطلاعات مکانی انجام داده اند. در حالی که در حال حاضر تعداد زیادی از تحقیقات بر روی سلول های مکان متمرکز شده است، برخی از عوامل موثر بر عملکرد آنها هنوز به خوبی شناخته نشده اند.

محققان دانشکده پزشکی هاروارد اخیرا دریافته اند که درگیری رفتاری یک حیوان با محیط اطرافش می تواند بر نقشه فضایی ایجاد شده توسط سلول های مکانی در هیپوکامپ تأثیر بگذارد. یافته های آنها، منتشر شده در علوم اعصاب طبیعت، به طور خاص نشان می دهد که وقتی موش ها از یک وظیفه ناوبری جدا می شوند، کیفیت نقشه فضایی نسبت به محیطی که در آن هستند کاهش می یابد.

مطالعات نشان داده اند که سلول های مکان قبل از اینکه حیوان ویژگی های خاص محیط اطراف خود را یاد بگیرد ظاهر می شود. بنابراین، برخی از دانشمندان علوم اعصاب پیشنهاد کرده‌اند که سلول‌های مکان به طور خودکار «کدهای فضایی» خود را با ترکیب نشانه‌های حسی و خود حرکتی تشکیل می‌دهند.

در مطالعه خود، محققان دانشکده پزشکی هاروارد این فرضیه را با آموزش موش‌ها برای پیمایش در مسیر مجازی، جایی که می‌توانستند در یک مکان خاص برای دریافت آب لیس بزنند، آزمایش کردند. این تیم مشاهده کردند که در حالی که موش‌ها درگیر این کار بودند و انگیزه بالایی برای یافتن آب داشتند، سلول‌های مکان آنها درگیر مقدار زیادی کدگذاری فضایی بود. با این حال، با کمال تعجب، هنگامی که آنها آب را نوشیدند و دیگر درگیر این کار نبودند، الگوهای شلیک فضایی بدتر شد، حتی با ادامه حرکت موش ها در محیط خود.

نوح ال. این مطالعه به Medical Xpress گفت. در عوض، زمانی که موش‌ها داوطلبانه از یک وظیفه ناوبری مجازی خارج شدند، به طرز قابل توجهی حتی زمانی که به عبور از محیط یکسان ادامه می‌دادند، شاهد تخریب گسترده کد مکان بودیم.

یافته‌های جمع‌آوری‌شده توسط پتیت، یان و هاروی نشان می‌دهد که حالات درونی یک حیوان می‌تواند بر نقشه‌های فضایی تأثیر بگذارد و فعالیت هیپوکامپ را دوباره سازمان‌دهی کند. قابل توجه است که این اتفاق می‌تواند حتی زمانی رخ دهد که یک حیوان به روش‌های مشابه در محیط حرکت می‌کند، بنابراین زمانی که در معرض سیگنال‌های حسی و مربوط به خود حرکتی قرار می‌گیرد.

این نتایج شگفت‌انگیز می‌تواند به درک فعلی سلول‌های مکان و نحوه رمزگذاری اطلاعات مکانی آن‌ها در زمانی که حیوانات درگیر یا درگیر یک کار مبتنی بر پاداش خاص هستند کمک کند. در آینده، کار اخیر تیم در دانشکده پزشکی هاروارد ممکن است راه را برای مطالعات جدید در مورد بررسی اثرات درگیری رفتاری بر رمزگذاری فضایی در هیپوکامپ هموار کند.

© 2022 Science X Network