دیریزش دندان‌های شما، از جمله وحشتناک‌ترین و جهانی‌ترین مواردی است که ما داریم، احتمالاً نشان دهنده ترس از دست دادن کنترل یا قدرت در یک موقعیت خاص است – حداقل طبق گفته کارل یونگ و قرن‌ها مترجمان رویا. من مطمئن نیستم که آیا این به این معنی است اضافه كردن دندان به خانواده را می‌توان نشانه انعطاف‌پذیری و نظم تلقی کرد، اما این چیزی است که به خودم گفته‌ام، هر چند به صورت غیرمستقیم، در ساعت‌های ابتدایی صبح، زمانی که کودک بدبخت و دندان درآورم را تکان می‌دهم تا در تاریکی بخوابد. اتاق، یا اینکه کودک مهدکودکم را با وسایل جویدنی مختلف بچرخانم تا خارش دندان های آسیاب شش ساله اش را که از راه می رسد، بخراشند.
او در زمان حمام می‌گوید: «مامان، ببین، من می‌توانم کمی بی‌حسی را در آنجا ببینم.
این روزها، منحنی رشد دندانی خانواده ما منعکس کننده منحنی بلو چیپس است، ثابت و ثابت است، و تثبیت دهانی جمعی ما از اهمیت بالایی برخوردار است. به دلایلی، دو دختر بزرگ‌تر من هرگز دردهای معمولی درآوردن دندان را تجربه نکردند – تب‌های خفیف، بی‌حوصلگی، نیاز به لباس‌های اکسسوری پیش‌بند گاوچرانی که آب دهان را خیس می‌کنند و بچه‌های ما را به بیل‌های کوچک بوفالو تبدیل می‌کنند. اما کودک در حال انجام همه کارهای کتاب درسی است که من را به صورت آنلاین و نزد پزشکم فرستاده است و به دنبال درمان است: میوه های یخ زده در کیسه های توری کوچک، ژل های گزگز، اسباب بازی های لاستیکی با لقمه های دستگیره. او ترجیح می‌دهد دو مشت بزند – یک موز لاستیکی در یک دست، یک مریخی با گوش‌های بیرون زده در دست دیگر – و با همان ناامیدی جرد لتو در Requiem for a Dream، در انتظار اصلاح بعدی‌اش، جود می‌زند.
“ببین، یک TOOF!” کودک پیش دبستانی من پیروزمندانه فریاد می زند، در حالی که هر کودک جدید در لثه های کودک فرو می رود.
در حالی که فرزندانم در حال دندان گرفتن هستند، مراسمی را می گذرانند که به طور نمادین و عملاً به آنها استقلال می دهد، من خودم را از دست می دهم – یا حداقل آنها را شکست می دهم. شبانه، گهگاه از رویای دندان گمشده بیدار می‌شوم، که احتمالاً به دلیل عادت وحشتناک پیش از رختخوابم در پیمایش در فید خبری‌ام و احساس ناتوانی کامل، و اضطراب دائمی و تغییر شکل‌دهنده‌ای که به امری عادی تبدیل شده است، به هم فشار می‌دهم یا آسیاب می‌کنم. والدین دوران همه گیر
من آموختم که ساییدن و فشردن با رویاهای از دست رفته مرتبط است – کسانی که می سایند احتمال بیشتری دارد که این خواب ها را ببینند، و این نشان می دهد که ناخودآگاه شما تحریکات دندانی را در رویاهای شما وارد می کند، و نه لزوما برعکس، که ساییدن یک تظاهرات نمادین است. اضطراب سنگ زنی و فشردن من بر اساس سطح استرس کلی من در نوسان است. وقتی فهمیدم بسیاری از دوستانم هم از دندان قروچه یا قروچه کردن، فشردن یا ساییدن دندان هایتان چه در بیداری چه در خواب رنج می برند، هم نگران شدم و هم دلداریم.
یکی از آنها به من گفت: “من آنقدر فشار دادم که به دندانپزشک رفتم و اکنون به ارتودنسی نیاز دارم.” “مثل اینکه کلاس هفتم هستم.”
دیگری مطمئن بود که حفره دارد. نه، فقط آسیاب کردن سومین نفر از ویزیت معمول دندانپزشکی با محافظ دهانی که در شب استفاده می‌کردند، برگشتند. و یکی از مدیران یک شرکت ملی مراقبت های دندانی به من گفت که در حالی که شیوع نرمال دندان قروچه برای بزرگسالان 10٪ است، اما اکنون تا 30٪ برای بیمارانشان است.
پدر دوستم که چهار دهه است در میامی دندانپزشکی می‌کند، می‌گوید: «افزایش بزرگی است». «دندان‌های شکسته زیاد. والدین دانش‌آموزان از نظر دندانپزشکی نیز استرس زیادی دارند.» این مربوط به کووید است، بله، اما همچنین مربوط به کووید والدین است.
“کودکی به دست بیاور، دندانی را از دست بده” – در حالی که این ضرب المثل کاملاً پایه گذاری نشده است. ما والدین ممکن است دندان‌هایمان را به چپ و راست بیرون نریزیم، اما به نظر می‌رسد در همه این‌ها نوعی شاعرانگی وجود دارد، از جمله داده‌های پیش از همه‌گیری که به ارتباط واقعی بین مادری و مشکلات دندانی اشاره می‌کند. یک مطالعه نشان داد که خطر ابتلا به بیماری پریودنتال و حفره های درمان نشده در مادران با تعداد فرزندان آنها افزایش می یابد. پیوندهای بالقوه بسیار بیشتری وجود دارد.
والدین محکوم به یک زندگی کنار گذاشتن کنترل هستند – تا جایی که ممکن است سعی کنید، نمی توانید تعیین کنید که فرزندانتان چه زمانی بخوابند، اگر درد داشته باشند، چقدر زود بزرگ شوند. یک بیماری همه گیر و یک دنیای ناپایدار را پرتاب کنید، و این جای تعجب است که همه ما موز له شده را دم نمی کنیم.
این چیزی است، این ارتباط عجیب بین دندان ها و پدر و مادر بودن، که حتی 86 سال پیش، برای یونگ گم نشد.
او در نامه‌ای درباره نمادگرایی دندان‌ها در خواب نوشت: «دندان از دست رفته همچنین می‌تواند به این معنا باشد که فرد تصور خاصی از چیزها، یک عقیده یا نگرش معتبر تا کنون را از دست می‌دهد». به عنوان مثال، بارداری می تواند چنان تأثیری داشته باشد که فرد کنترل خود را بر تداوم روانی از دست بدهد، زیرا شرایط فیزیولوژیکی رهبری ذهن را به خود اختصاص می دهد.
آیا کنترل خود را بر تداوم روانی خود از دست داده ام؟ با قضاوت از خرید زیاد اسباب‌بازی‌های درآوردن دندان‌های کودک در اواخر شب در آمازون، من باید یک بله محافظه‌کارانه شرط ببندم.
خوب، چه چیزی باید انجام شود؟ دندانپزشک میامی می‌گوید برای آن دسته از ما که نمی‌خواهیم نگهبان شبانه داشته باشیم، به نظر می‌رسد کلید یافتن راه‌هایی برای کاهش استرس است، «با ماساژ و تمرین‌هایی که عضلات اطراف سر و گردن را آرام می‌کنند».
با در نظر گرفتن این دستور بسیار دلپذیر، روزهایم را با خاموش کردن گوشی و پودر کردن گردنم با ماساژور الکترونیکی به پایان رسانده ام. چند شب گذشته، نه از رویای بد و بدون لثه، بلکه با گریه های کودکی که از طریق دندان بعدی خود کار می کرد، بیدار شدم. وقتی تکان می‌خورم، می‌شوم، و آرام می‌شوم، متوجه می‌شوم که تمام مرهم‌هایی که به او می‌دهم – از لالایی‌ها گرفته تا اسباب‌بازی‌های جویدنی – هرگز این موضوع اساسی را کنترل نمی‌کند: اینکه او در حال بزرگ شدن است و من نمی‌توانم انجامش دهم. چیزی برای متوقف کردن آن