محققان موسسه سرطان هانتسمن دریافتند افرادی که دارای یک سندرم پولیپ خاص هستند و بستگان درجه یک آنها در معرض خطر ابتلا به سرطان کولورکتال هستند. علاوه بر این، افرادی که ضایعات کولون خاص دارند نیز در معرض خطر بیشتری هستند. نویسندگان اصلی کارن کرتین، دکترا، اپیدمیولوژیست در موسسه سرطان هانتسمن و دانشیار پزشکی داخلی در دانشگاه یوتا (U of U)، و پریانکا کانث، دکتر، دانشیار پزشکی داخلی در بیمارستان دانشگاه مداستار جورج تاون و کمکی دانشیار پزشکی داخلی در دانشگاه یوتا، به سوالات مربوط به مطالعه منتشر شده در The مجله آمریکایی گوارش.
سندرم پولیپوز دندانه دار (SPS) و ضایعات دندانه دار بدون دندان (SSL) چیست؟ چگونه خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهند؟
SPS وضعیتی است که در آن بیماران دارای پولیپ های متعدد لبه دندانه دار هستند. کمتر از 1 درصد از بیمارانی که کولونوسکوپی می کنند این عارضه را دارند. خطر سرطان کولورکتال در بیماران مبتلا به SPS 25 تا 40 درصد بیشتر است. مطالعات نشان می دهد که SPS ارثی است، اگرچه منبع آن ناشناخته است.
SSL نوعی بافت یا رشد غیرطبیعی با لبه‌های دندانه‌دار است که در 3 تا 8 درصد از افرادی که برای سرطان کولورکتال غربالگری می‌شوند، یافت می‌شود. این ضایعات بزرگتر و کمتر از پولیپ های معمولی هستند. SSLها خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان کولورکتال دارند، زیرا تشخیص آنها دشوارتر است.
هدف از این مطالعه چه بود؟
بررسی خطر ابتلا به سرطان کولورکتال و سایر سرطان های رایج در بیماران مبتلا به SPS و SSL و خانواده های آنها. این به دلیل پایگاه داده جمعیت یوتا امکان پذیر بود. این منبع منحصر به فرد اطلاعاتی در مورد چندین نسل از خانواده ها و سوابق کولونوسکوپی آنها ارائه می دهد. حریم خصوصی بیمار محافظت می شود و افراد قابل شناسایی نیستند.
چه چیزی باعث ایجاد ایده برای مطالعه شد؟
علایق مشترک ما در مطالعه خطر سرطان روده بزرگ و سایر سرطان ها در بیماران SPS و SSL.
هیچ مطالعه ای در سطح جمعیت وجود ندارد که خطر ابتلا به سرطان کولورکتال و سایر سرطان های رایج در بستگان بیماران SSL را بررسی کرده باشد و مطالعات بسیار کمی بستگان بیماران SPS را بررسی کرده باشند. با توجه به در دسترس بودن پایگاه داده جمعیت یوتا، ما مزیتی برای مطالعه این موضوع داشتیم که می تواند بر خانواده ها تأثیر بگذارد.
اهمیت یافته های شما چیست؟
ما خطر بالای سرطان کولورکتال را در بیماران و بستگان نزدیک (والدین، خواهر و برادر، فرزندان) مبتلا به SPS تأیید کردیم و هیچ شواهدی از خطر در بستگان دورتر (پدربزرگ و مادربزرگ و پسر عمو) نیافتیم. ما همچنین هیچ مدرکی دال بر افزایش خطر سرطان سینه، لوزالمعده و پروستات در افراد مبتلا به SPS یا بستگان نزدیک آنها نیافتیم.
مهم‌ترین یافته ما این بود که تمام اعضای خانواده افراد مبتلا به SSL ممکن است خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را نیز افزایش دهند، اگر بیمار SSL نیز آدنوم غیر سرطانی داشته باشد یا سلول‌های پیش سرطانی در طول معاینه پیدا شود. به بستگان بیماران مبتلا به تومور غیرسرطانی پیشرفته توصیه می شود در سن 40 سالگی تحت غربالگری کولونوسکوپی اولیه قرار گیرند. یافته های ما همچنین نشان می دهد که بستگان بیماران مبتلا به SSL باید قبل از 50 سالگی غربالگری شوند.
چگونه ممکن است این اطلاعات منجر به بهبود در پیشگیری یا درمان شود؟
بیماران SPS و بستگان نزدیک آنها باید غربالگری کولونوسکوپی را زودتر شروع کنند و آنها را بیشتر از آنچه در حال حاضر توصیه می شود انجام دهند. بستگان بیماران مبتلا به SSL با هر گونه آدنوم پیش سرطانی نیز باید غربالگری اولیه را در نظر بگیرند. هیچ دستورالعمل فعلی وجود ندارد و امیدواریم یافته های ما بتواند به تدوین آنها کمک کند.
مراحل بعدی این تحقیق چیست؟
ما در حال بررسی عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن و سوء مصرف الکل هستیم که ممکن است افراد را به سمت توسعه SPS و SSL سوق دهد.
مطالعه: خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ به بستگان درجه دوم و سوم گسترش می یابد
پریانکا کانث و همکاران، خطر ابتلا به سرطان در بیماران مبتلا به سندرم پولیپوز دندانه دار و ضایعات پراکنده بدون دندانه، مجله آمریکایی گوارش (2021). DOI: 10.14309/ajg.0000000000001572
ارائه شده توسط موسسه سرطان هانتسمن
نقل قول: شواهد خطر ژنتیکی خانوادگی برای سرطان روده بزرگ (2022، 24 مه) در 25 مه 2022 از https://medicalxpress.com/news/2022-05-evidence-familial-genetic-colon-cancer.html بازیابی شده است.
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.