تحقیقات نشان می دهد افراد مسنی که میزان فعالیت متوسط را از کمتر از سه دقیقه در روز به حداقل 14 دقیقه افزایش می دهند، می توانند خطر سکته مغزی را تا بیش از 40 درصد کاهش دهند.
بی تحرکی، چه نشستن طولانی مدت و چه عدم تحرک طولانی مدت، با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی گرفته تا چاقی مرتبط است و سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که عدم تحرک بدنی یکی از دلایل اصلی بیماری و ناتوانی است.
پژوهشگران در ایالات متحده در مجله Jama Network Open گزارش دادند که چگونه دادههای جمعآوریشده از طریق ردیابهای فعالیت را که ۷۶۰۷ شرکتکننده تا ۷ روز از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ استفاده میکردند، تجزیه و تحلیل کردند.
نویسندگان میگویند: «یافتههای این مطالعه نشان میدهد که صرف زمان بیشتر برای فعالیت بدنی، بهویژه در شدتهای متوسط، و زمان کمتری برای بی تحرکی، بهویژه در دورههای طولانیتر، ممکن است به کاهش خطر سکته کمک کند.» اگرچه آنها هشدار دادند که برونیابی نتایج خاص برای افراد دشوارتر است.
شرکت کنندگان که به طور متوسط کمی بیش از 63 سال سن داشتند، سپس به طور متوسط 7.4 سال تحت نظر قرار گرفتند که در این مدت 286 نفر از آنها سکته کردند.
تجزیه و تحلیل تیم نشان داد که یک سوم شرکتکنندگانی که حداقل 14 دقیقه در روز را مدیریت میکردند، در مقایسه با یک سوم شرکتکنندگانی که کمتر از 2.7 دقیقه ورزش متوسط تا شدید در روز داشتند، 43 درصد کمتر در معرض خطر سکته بودند. زمانی که فاکتورهایی مانند سن، جنس، وضعیت سیگار کشیدن، مصرف الکل، شرایط قلبی و مدت زمان بی تحرکی در نظر گرفته شد، اینطور بود.
این تجزیه و تحلیل همچنین نشان داد که چهار تا پنج ساعت در روز فعالیت با شدت نور می تواند خطر سکته مغزی را کاهش دهد.
«البته، در حال انباشت [that] دکتر استیون هوکر، نویسنده اول این مطالعه از دانشگاه ایالتی سن دیگو، گفت: احتمالاً به تلاش عمدی نیاز دارد زیرا بیشتر افراد مسن به آن دست نمی یابند.
به طور جداگانه، تیم اضافه کرد که غیرفعال ترین شرکت کنندگان، که بیش از 13 ساعت از 16 ساعت ثبت شده در روز را صرف بی تحرکی می کردند، 44 درصد بیشتر از افرادی که کمتر از 11.8 ساعت را در این حالت سپری کردند، خطر سکته مغزی داشتند.
این تیم گفت: «این نتایج از دستورالعملهای اخیر سلامت عمومی و بالینی حمایت میکند که افراد را تشویق میکند تا بیشتر حرکت کنند و کمتر بنشینند تا سلامت قلب و عروق را حفظ کنند.»
با این حال، این مطالعه محدودیتهایی داشت، از جمله اینکه تنها حداکثر هفت روز داده برای هر شرکتکننده جمعآوری شد.
نوید ستار، پروفسور پزشکی متابولیک در دانشگاه گلاسکو، که در این کار دخالتی نداشت، هشدار داد که این مطالعه ممکن است مزایای مرتبط با سطح فعالیت را با خطر سکته مغزی کمی بیش از حد تخمین بزند، تا حدی که افراد مبتلا به سکته مغزی جزئی و اغلب ناشناخته قبلی ممکن است بتواند کمتر راه برود
اما، او گفت، ورزش مهم است. او گفت: «تردیدی وجود ندارد که تحرک بیشتر باعث کاهش چربی اضافی بدن میشود و به حفظ فشار خون در سطوح پایینتر و سالمتر کمک میکند. از آنجایی که هر دوی این عوامل عوامل خطر قوی برای سکته مغزی هستند، نتیجه این است که راه رفتن بیشتر و کمتر نشستن از مغز و همچنین قلب محافظت می کند.