محققان بریتانیایی ژل زیست تخریب پذیری را برای ترمیم آسیب های ناشی از حمله قلبی ساخته اند که می تواند سلامت میلیون ها بازمانده را در سراسر جهان بهبود بخشد.
سالانه بیش از 100000 بستری در بیمارستان به دلیل حملات قلبی تنها در بریتانیا وجود دارد – هر پنج دقیقه یک مورد. پیشرفتهای پزشکی به معنای زنده ماندن افراد بیشتری نسبت به گذشته است، به طوری که 1.4 میلیون بریتانیایی امروز پس از تجربه حمله قلبی زنده هستند. اما قلب ها توانایی بسیار محدودی برای بازسازی دارند، به این معنی که بازماندگان در معرض خطر نارسایی قلبی و سایر مشکلات سلامتی قرار دارند.
اکنون پس از سالها تلاش برای یافتن راهحلهایی برای کمک به ترمیم قلب، محققان دانشگاه منچستر ژلی ساختهاند که میتواند مستقیماً به قلب تپنده تزریق شود و به طور موثر به عنوان داربستی برای کمک به سلولهای تزریق شده در رشد بافت جدید عمل میکند.
تا به حال، زمانی که سلولها برای کاهش خطر نارسایی قلبی به قلب تزریق میشدند، تنها ۱ درصد در جای خود باقی ماندهاند و زنده ماندهاند. اما ژل میتواند آنها را در جای خود نگه دارد و به قلب پیوند بزند.
کاترین کینگ، سرپرست تحقیقات تحت حمایت بنیاد قلب بریتانیا (BHF) گفت: «در حالی که هنوز روزهای اولیه است، پتانسیل این فناوری جدید برای کمک به ترمیم قلب های نارسا پس از حمله قلبی بسیار زیاد است. ما مطمئن هستیم که این ژل یک گزینه موثر برای درمان های مبتنی بر سلول در آینده برای کمک به بازسازی قلب آسیب دیده خواهد بود.
برای اثبات اینکه این فناوری می تواند کار کند، محققان نشان دادند که این ژل می تواند از رشد بافت طبیعی ماهیچه قلب حمایت کند. وقتی سلولهای انسانی را که دوباره برنامهریزی شده بودند تا به سلولهای ماهیچه قلب تبدیل شوند به ژل اضافه کردند، توانستند به مدت سه هفته در یک ظرف رشد کنند و سلولها بهطور خود به خود شروع به تپش کردند.
اکوکاردیوگرام (سونوگرافی قلب) و الکتروکاردیوگرام (ECG که فعالیت الکتریکی قلب را اندازه گیری می کند) روی موش ها بی خطر بودن ژل را تایید کرد. برای به دست آوردن دانش بیشتر، محققان این ژل را پس از حمله قلبی موشها آزمایش میکنند تا نشان دهند بافت عضلانی جدیدی ایجاد میکنند.
این مطالعه در کنفرانس انجمن قلب و عروق بریتانیا در منچستر ارائه شده است.
پروفسور جیمز لیپر، دستیار مدیر پزشکی در BHF، گفت: «ما در توانایی خود برای درمان حملات قلبی بسیار پیشرفت کردهایم و امروزه تعداد بیشتری از مردم زنده ماندهاند. با این حال، این بدان معناست که افراد بیشتری با قلب های آسیب دیده زنده می مانند و در معرض خطر ابتلا به نارسایی قلبی هستند.
این فناوری تزریقی جدید از خواص طبیعی پپتیدها استفاده می کند تا به طور بالقوه یکی از مشکلاتی را که سال ها مانع این نوع درمان شده است، حل کند. اگر این فواید در تحقیقات بیشتر و سپس در بیماران تکرار شود، این ژلها میتوانند جزء مهمی از درمانهای آینده برای ترمیم آسیبهای ناشی از حملات قلبی باشند.
تحقیقات جداگانهای که در همان کنفرانس ارائه شد نشان داد که چاقی میتواند قلبها را به نارسایی و تضعیف ساختارشان سوق دهد.
بزرگترین مطالعه در نوع خود روی 490000 نفر نشان داد افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به باسن بالاتری داشتند حدود 30 درصد بیشتر در معرض خطر نارسایی قلبی بودند. این خطر بدون توجه به سایر خطرات نارسایی قلبی مانند دیابت، فشار خون بالا و کلسترول بالا رخ داده است.
دکتر زهرا رئیسی استبراغ، از دانشگاه کوئین مری لندن، که نظارت بر این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: «ما قبلاً میدانیم که چاقی خطر بیماریهای قلبی و گردش خون را افزایش میدهد که میتواند منجر به نارسایی قلبی شود. اما اکنون نشان دادهایم که چاقی خود میتواند محرکی برای شروع نارسایی قلب باشد.»