چگونه می توانیم فعالیت خفاش های وحشی را درک کنیم؟ خفاش ها اغلب بدون صدا، در تاریکی پرواز می کنند، در شب تغذیه می کنند و از حواس ما فرار می کنند. بسیاری از خفاش ها می توانند از پژواک برای شکار استفاده کنند و می توانند از تورهای سنتی که برای گرفتن آنها استفاده می شود اجتناب کنند. آنهایی که “پژواک” ندارند، توسط آشکارسازهای خفاش اولتراسوند قابل تشخیص نیستند. اکنون، یک تیم تحقیقاتی بینالمللی به رهبری دانشگاه گوتینگن با ترکیب فناوریهای حسگر مدرن – حرارتی، اولتراسونیک و نزدیک به فروسرخ – روش جدیدی را برای “شمارش نقاط خفاش” برای شناسایی، شناسایی و شمارش همه خفاشهایی که در اطراف پرواز میکنند توسعه دادهاند. محدوده معین این روش جدید غیرتهاجمی به دانشمندان اجازه میدهد تا رفتار و جمعیت خفاشها را بهتر درک کنند، که باید به علم حفاظت آگاهانهتر منجر شود. نتایج در مجله منتشر شد اکولوژی و تکامل.
روشهای سنتی برای نمونهبرداری از خفاشها شامل گرفتن آنها در تور یا ضبط تماسهای اولتراسوند آنها است. با این حال، خفاشهایی که از اکولوکاسیون استفاده میکنند، حتی در تاریکی نیز میتوانند شبکهها را شناسایی کرده و از آن دوری کنند و برخی از خفاشها صدا منتشر نمیکنند، به این معنی که این روشها مستعد خطا هستند. روش دیگر، فناوریهای سنجش مدرن غیرتهاجمی میتواند مورد استفاده قرار گیرد. با ترکیب داده های حسگرهای حرارتی، اولتراسونیک و مادون قرمز نزدیک، محققان روش جدیدی را ایجاد و آزمایش کردند: «شمارش نقاط خفاش». برای مقایسه آن با روشهای سنتی، محققان از توری برای گرفتن و اندازهگیری 83 خفاش استفاده کردند، از ضبطکنندههای صدا برای تجزیه و تحلیل دهها ساعت ضبط استفاده کردند، و صدها تصویر نزدیک به مادون قرمز همراه با ساعتها ضبط صدا را که از نقطه خفاش به دست آمده بود، تشریح کردند. شمارش می کند.
اگرچه “شمارش نقاط خفاش” تنها برای یک سوم زمان نمونه برداری از روش های دیگر انجام شد، تکنیک جدید موفق به یافتن تعداد گونه های مشابه شد. با این حال، تنها یک گونه را می توان با هر سه روش – دو روش سنتی و شمارش نقاط خفاش – با قطعیت شناسایی کرد. نویسنده اول دکتر کوین داراس از دانشگاه گوتینگن و دانشگاه وست لیک توضیح می دهد: “این نشان داد که هیچ یک از تکنیک ها به تنهایی جامع نیستند. ما نیاز به ترکیب سه فناوری حسگر مدرن برای به دست آوردن تصویر کامل تری از جوامع خفاش های پرنده در اطراف خود داشتیم.”
محققان دریافتند که خفاشهای میوهخوار در مزارع نخلهای روغنی نادر هستند (فقط 7 درصد از تشخیصهای تعداد نقاط خفاش). این یافته کاملاً در تضاد با مطالعات قبلی بود که از تور استفاده می کردند و محققان را به این نتیجه رساندند که این خفاش ها بر مزارع نخل های روغنی تسلط داشتند. دراس می گوید: “این نشان می دهد که خفاش های میوه خوار ” رفت و آمد” کوتاهی در میان مزارع دارند و به راحتی با تور گرفتار می شوند. با این حال، خفاش های حشره خوار می توانند به راحتی در این مزارع باز در اطراف تورها پرواز کنند. تکنیک جدید ما نشان می دهد که حشره خوار خفاش ها در واقع بسیار رایج تر از آنچه قبلاً تصور می شد در نخل روغنی هستند و ممکن است نقش مهمی در سرکوب آفات حشرات داشته باشند.
این تکنیک به محققان بینش جدیدی در مورد فعالیت نسبی و شیوع گونه های مختلف خفاش داده است. داراس ادامه می دهد: “ما پیش بینی می کنیم که این روش جدید به اقدامات حفاظتی بهتر برای حفاظت از گونه ها و همچنین داده های جدید برای درک رفتار خفاش ها منجر شود.”
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط دانشگاه گوتینگن. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.