سرطان قبلی با افزایش طولانی مدت خطر بیماری قلبی عروقی مرتبط است

یافته‌های یک مطالعه بزرگ Biobank در بریتانیا که به صورت آنلاین در مجله منتشر شده است، نشان می‌دهد که بازماندگان سرطان ممکن است در درازمدت در معرض خطر بیماری‌های قلبی عروقی بعدی قرار داشته باشند، بدون توجه به عوامل خطر زمینه‌ای سنتی. قلب. یافته‌ها نشان می‌دهد افرادی که قبلاً سرطان سینه یا خون دارند ممکن است در معرض بیشترین خطر باشند.

به گفته محققان، عوامل خطر مشترک عروقی و همچنین درمان ها و فرآیندهای بیولوژیکی مربوط به خود سرطان، همگی با افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی در بین بازماندگان سرطان مرتبط هستند.

اما بیشتر شواهد تا به امروز نشان می دهد که بیشترین خطر عوارض قلبی عروقی در سال اول پس از تشخیص رخ می دهد. تعداد کمی از مطالعات به خطرات بالقوه درازمدت نگاه کرده اند یا تصویربرداری قلبی عروقی را برای مشخص کردن آسیب سیستم قلبی عروقی که هنوز منجر به علائم نشده است، شامل شده است.

برای رفع این شکاف‌های دانش، محققان سلامت قلبی عروقی 18714 شرکت‌کننده در Biobank بریتانیا را با تشخیص قبلی سرطان شایع – ریه (313)، سینه (9531)، پروستات (3291)، خون (2230)، رحم (937) ارزیابی کردند. ، یا روده (2412) – و آنها را با همان تعداد شرکت کننده در Biobank انگلستان بدون سابقه سرطان مقایسه کرد و از نظر سن و عوامل خطر عروقی سنتی مطابقت داشت.

میانگین سنی همه شرکت کنندگان 62 سال بود و حدود دو سوم آن زن بودند. سلامت قلب و عروق آنها با استفاده از سوابق سلامت مرتبط به مدت نزدیک به 12 سال پیگیری شد.

عوامل مرتبط با بدتر شدن سلامت قلبی عروقی – از جمله سیگار کشیدن، فشار خون بالا، و اضافه وزن – در بین افرادی که قبلاً تشخیص سرطان داشتند، رایج بود. از هر 10 نفر از مبتلایان به سرطان ریه، رحم و روده 1 نفر دیابت داشتند. بیماری قلبی عروقی از قبل موجود نیز نسبتاً شایع بود (18٪؛ 3289).

تقریباً یک سوم از بازماندگان سرطان در طول دوره نظارت به یکی از موارد زیر مبتلا شدند: بیماری ایسکمیک قلبی. سکته؛ ریتم غیر طبیعی قلب (فیبریلاسیون دهلیزی)؛ نارسایی قلبی؛ اختلال در سیگنال دهی الکتریکی یا مشکلات مکانیکی قلب (کاردیومیوپاتی های غیر ایسکمیک). لخته شدن خون در سیاهرگ ها، شریان ها یا ریه ها؛ التهاب پوشش اطراف قلب (پریکاردیت).

بالاترین میزان بیماری‌های قلبی عروقی جدید در افراد مبتلا به سرطان ریه (49.5%)، خون (48.5%) و پروستات (41%) رخ داده است و موارد جدید بیماری ایسکمیک قلب، فیبریلاسیون دهلیزی و نارسایی قلبی شایع‌ترین انواع سرطان هستند. بیماری های قلبی عروقی در همه سرطان ها

در طول دوره نظارت، 19 درصد از بازماندگان سرطان جان خود را از دست دادند، در حالی که 8.5 درصد از افراد در گروه مقایسه بودند. بیماری قلبی عروقی علت اصلی مرگ در 1 از 12 بازماندگان سرطان بود که جان خود را از دست دادند.

نتایج اسکن MRI برای 1354 نفر از شرکت کنندگان در مطالعه همچنین نشان داد که اندازه و عملکرد قلب در میان بازماندگان سرطان، صرف نظر از عوامل خطر عروقی زمینه ای، به طور قابل توجهی بدتر شده است.

بازماندگان سرطان خون در مقایسه با همسالان خود بدون سرطان، خطر ابتلا به همه انواع بیماری های قلبی عروقی را به طور قابل توجهی افزایش دادند. تغییرات بالینی قابل توجهی در اندازه و عملکرد قلب آنها نیز در اسکن MRI مشهود بود.

محققان توضیح می‌دهند که بیماران مبتلا به سرطان خون در معرض شیمی‌درمانی‌هایی قرار می‌گیرند که برای بافت قلب مضر هستند، و همچنین رادیوتراپی که دیواره قفسه سینه روی قلب را هدف قرار می‌دهد.

به طور مشابه، بازماندگان سرطان سینه خطر ابتلا به نارسایی قلبی و کاردیومیوپاتی های غیر ایسکمیک و همچنین تشخیص پریکاردیت را داشتند. اسکن‌های آنها نیز احتمالاً شواهدی از تغییرات عملکردی قلب را نشان می‌داد.

محققان خاطرنشان کردند: «این مشاهدات احتمالاً بازتاب سمیت قلبی مرتبط با درمان‌های سرطان سینه است» و افزودند که این افراد 8 برابر بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های مرتبط با فشار خون بالا هستند.

این یک مطالعه مشاهده ای است و به این ترتیب، نمی تواند علت را ایجاد کند. محققان همچنین محدودیت‌های مختلفی را برای یافته‌های خود تأیید می‌کنند، از جمله تعداد کمی از بازماندگان سرطان ریه و رحم و هیچ اطلاعاتی در مورد درجه، مرحله، یا درمان‌های خاص سرطان.

آنها خاطرنشان می کنند که اکثر شرکت کنندگان در مطالعه Biobank بریتانیا نیز سفیدپوست هستند، بنابراین یافته ها ممکن است برای افراد با پیشینه های قومی دیگر صدق نکند.

با این وجود، آنها نتیجه می‌گیرند: «به‌طور مهمی، ما نشان می‌دهیم که سرطان گذشته، مستقل از عوامل خطر سنتی عروقی، خطر افزایش حوادث قلبی عروقی را به همراه دارد و این خطر ممکن است چندین سال فراتر از تشخیص اولیه سرطان باشد.»

آنها می افزایند که یافته های آنها “آسیب پذیری خاص افراد مبتلا به سرطان سینه و هماتولوژیک قبلی را نشان می دهد که در معرض بیشترین خطر قرار دارند، هم از نظر خطر ابتلا به بیماری بالینی و هم از نظر بازسازی نامطلوب قلب”.

در یک سرمقاله مرتبط، پروفسور خوزه بنچس از دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو، ایالات متحده، و دکتر تارا لچ از Beth Israel Lahey Health تأکید می‌کنند: «اهمیت بیماری قلبی در بیمارانی که تحت مراقبت‌های سرطانی هستند را نمی‌توان نادیده گرفت، اما همچنین چقدر حیاتی است. پس از زنده ماندن سرطان، باید یک تداوم مراقبت را در اولویت قرار داد.”

آنها می نویسند: “پیشرفت خارق العاده در درمان و حتی درمان بدخیمی ها بدون شک نیاز به مراقبت های پس از سرطان را مانند قبل برجسته کرده است” و راه را برای مراقبت های مناسب تر هموار می کند.