ارتباط بین قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوا و بیماری کبد چرب نشان داده شده است –

بروز MAFLD از دهه 1980 به طور پیوسته افزایش یافته است و در حال حاضر یک چهارم جمعیت جهان و اکثر بیماران مبتلا به دیابت بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد و بار جهانی قابل توجهی را به همراه دارد. در آسیا، MAFLD بین سال‌های 2012 تا 2017 به 40 درصد افزایش یافت. قبلاً به عنوان بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) شناخته می‌شد، ممکن است به بیماری‌های کبدی مرحله نهایی مانند سیروز و سرطان کبد، پیوند کبد و مرگ مرتبط با کبد پیشرفت کند.

مطالعات حیوانی انباشته نشان داده است که تنفس آلاینده های هوا ممکن است خطر ابتلا به MAFLD را افزایش دهد. برای مثال، قرار گرفتن در معرض ذرات ریز ممکن است باعث ایجاد یک فنوتیپ مشابه استئاتوهپاتیت غیرالکلی (NASH) شود، متابولیسم گلوکز کبدی را مختل کند و فیبروژنز کبدی را تقویت کند.

زینگ ژائو، محقق ارشد دانشکده بهداشت عمومی غرب چین و بیمارستان چهارم چین غربی، دانشگاه سیچوان، چنگدو، توضیح داد: “اپیدمی MAFLD مربوط به تغییرات محیطی و سبک زندگی است که همراه با صنعتی شدن سریع در سراسر جهان، به ویژه در بسیاری از کشورهای آسیایی رخ داده است.” سیچوان، چین “تعداد فزاینده ای از مطالعات نشان داده اند که آلودگی هوای محیط، که بزرگترین مشکل زیست محیطی ناشی از صنعتی شدن است، ممکن است خطر اختلالات متابولیک مانند مقاومت به انسولین و دیس لیپیدمی و بیماری های مرتبط مانند دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک را افزایش دهد. با این حال، شواهد اپیدمیولوژیک برای این ارتباط محدود بود، بنابراین ما این تحقیق را برای بهبود درک خود از اثرات آلودگی هوا بر سلامت انسان و همچنین برای کمک به کاهش بار MAFLD انجام دادیم.

محققین یک مطالعه اپیدمیولوژیک را در مورد نقش بالقوه آلودگی هوای محیط در خطر MAFLD در حدود 90000 بزرگسال در چین بر اساس نظرسنجی پایه از گروه چند قومیتی چین (CMEC) انجام دادند، یک گروه آینده نگر که نزدیک به 100000 شرکت کننده در جنوب غربی ثبت نام کرد. چین از سال 2018 تا 2019. CMEC اطلاعات شرکت‌کنندگان شامل اطلاعات جمعیت‌شناختی، عادات سبک زندگی، و تاریخچه مرتبط با سلامتی را از طریق مصاحبه‌های شفاهی انجام‌شده توسط کارکنان آموزش دیده جمع‌آوری کرد و متعاقباً آنتروپومتریک، نمونه‌های زیستی (خون، ادرار و بزاق) و داده‌های تصویربرداری را ارزیابی کرد.

محققان دریافتند که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوای محیط ممکن است احتمال ابتلا به MAFLD را افزایش دهد، به ویژه در افرادی که مرد، سیگاری و مصرف کننده الکل هستند و افرادی که رژیم غذایی پرچرب مصرف می کنند. رفتارهای سبک زندگی ناسالم و تجمع بیش از حد چربی در ناحیه شکم ممکن است اثرات مضر را تشدید کند.

دکتر ژائو و همکارانش اظهار داشتند: «یافته‌های ما به شواهد رو به رشد اثرات مخرب آلودگی محیط بر عملکرد متابولیک و اندام‌های مرتبط اضافه می‌کند. با این حال، به نظر نمی‌رسد فعالیت بدنی ارتباط بین آلودگی هوا و MAFLD را اصلاح کند. پیشنهاد می‌کنیم مطالعات آینده بررسی کنند که آیا زمان، شدت و شکل فعالیت بدنی می‌تواند اثرات مضر آلودگی هوا را کاهش دهد یا خیر.

محققان پیشنهاد می کنند که آلودگی هوا باید به عنوان یک عامل خطر قابل تغییر برای MAFLD شناخته شود. جمعیت های در معرض خطر باید از کیفیت هوا در مناطقی که در آن زندگی می کنند آگاه باشند و فعالیت های خود را طوری برنامه ریزی کنند که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا را به حداقل برسانند.

در یک سرمقاله همراه، ماسیمو کلمبو، MD، بیمارستان San Raffaele، مرکز کبد، میلان، ایتالیا، و رابرت باروکی، MD، PhD، دانشگاه پاریس، واحد Inserm T3S، پاریس، فرانسه، خاطرنشان کردند که ارزیابی عوامل اصلی مرگ و میر در سرتاسر جهان توسط WHO نشان داد که آلودگی جهانی در صدر فهرست قرار دارد و بالاتر از سیگار، مصرف الکل و بیماری‌های عفونی عمده قرار دارد و آلودگی هوا، حیاتی‌ترین مؤلفه آلودگی جهانی، احتمالاً مسئول میلیون‌ها مرگ در سال در سراسر جهان است. .

دکتر کلمبو و دکتر باروکی اظهار داشتند: «انتظار می‌رود توصیف بهتر اکسپوزوم کبد، پیشگیری و مشاوره احتیاطی را بهبود بخشد». در واقع، در حالی که فعالیت بدنی همراه با یک رژیم غذایی سالم به عنوان یک ستون اصلی در مبارزه با بیماری‌های مرتبط با سندرم متابولیک، از جمله MAFLD است، یافته‌ها مبنی بر اینکه آلودگی محیط می‌تواند خطر MAFLD را تشدید کند، ممکن است سرنخ‌های جدیدی را برای اصلاح مشاوره این بیماران ارائه دهد. به عنوان مثال، با محدود کردن قرار گرفتن در معرض جمعیت های در معرض خطر در محیط های هوای آزاد در سطح بالایی از آلودگی، همانطور که برای بیماران مبتلا به آسم شدید توصیه می شود. همچنین انگیزه اضافی برای تصمیم گیرندگان برای تسریع تلاش ها برای مطابقت با دستورالعمل ها و محدودیت های WHO است. آلودگی هوا، زیرا بسیاری از شهرها در اروپا و سراسر جهان هنوز بسیار بالاتر از این محدودیت ها هستند.”