محققان پروتئینی را هدف قرار می دهند که می تواند دیستروفی عضلانی را کاهش دهد

تیمی از محققان در کالج داروسازی دانشگاه هیوستون گزارش داده‌اند که با دستکاری TAK1، یک پروتئین سیگنال‌دهنده که نقش مهمی در توسعه سیستم ایمنی ایفا می‌کند، می‌توانند پیشرفت بیماری را کاهش داده و عملکرد عضلانی را در دیستروفی عضلانی دوشن (DMD) بهبود بخشند. ).

DMD که در اثر جهش در ژن دیستروفین ایجاد می شود، یک اختلال عصبی عضلانی ارثی است که از هر 3600 تولد پسر در یکی رخ می دهد. بیماران DMD در اوایل سی سالگی به دلیل نارسایی تنفسی دچار تحلیل شدید عضلانی، ناتوانی در راه رفتن و در نهایت مرگ می شوند. این بیماری با پاسخ التهابی و مرگ فیبرهای عضلانی مشخص می شود. در نهایت، فیبرهای عضلانی با بافت چربی و فیبروتیک جایگزین می شوند که باعث ضعف شدید عضلانی می شود.

“نتایج ما نشان می دهد که TAK1 (تبدیل کننده فاکتور رشد بتا فعال شده 1) تنظیم کننده توده عضلانی اسکلتی است. با هدف قرار دادن خاص این پروتئین، ما می توانیم مرگ فیبرهای عضلانی، معروف به میونکروز را سرکوب کنیم و پیشرفت بیماری در DMD را کاهش دهیم. آشوک کومار، الس و پروفسور فیلیپ هارگرو و رئیس بخش علوم فارماکولوژی و داروسازی، که نتایج آن در منتشر شده است، گفت: JCI Insight.

“تحقیق ما نشان می دهد که فعال کردن TAK1 می تواند رشد میوفیبر را در مدلی از DMD تحریک کند، بدون اینکه تاثیر منفی بر سلامت عضلات داشته باشد.”

در پیشرفت قبلی، تیم کومار یک واقعیت شگفت‌انگیز را کشف کرد: TAK1 برای حفظ توده عضلانی اسکلتی ضروری است و اینکه فعال کردن TAK1 فراتر از سطوح طبیعی می‌تواند رشد ماهیچه‌های اسکلتی را افزایش دهد.

برای این تحقیق، تیم آزمایش‌هایی را برای کاهش یا افزایش سطح پروتئین TAK1 در عضله اسکلتی در مراحل مختلف پیشرفت بیماری طراحی کرد.

انیربان روی، استادیار پژوهشی، گفت: آزمایش‌های ما نشان می‌دهد که کاهش فعالیت TAK1 در مرحله اوج نکروز و به دنبال آن معرفی مجدد TAK1 در مرحله پس از نکروز منجر به بهبود قابل توجهی در آسیب‌شناسی عضلانی می‌شود.

استاندارد کنونی مراقبت از DMD بر کاهش التهاب با کورتیکواستروئیدها متمرکز است، که به طور متوسط ​​پیشرفت بیماری را کاهش می دهد، اما دارای عوارض جانبی جدی است.

روی گفت: “شواهد انباشته نشان می دهد که تنظیم پاسخ ایمنی، اتوفاژی و متابولیسم همراه با درمان اصلاح ژن می تواند رویکردهای امیدوارکننده ای برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری در بیماران DMD باشد.”