کورکومین مسیر سیگنالینگ سرکوب کننده تومور را فعال می کند

سرطان کولورکتال یکی از شایع ترین انواع سرطان در سراسر جهان است. در بیش از نیمی از موارد، یک مکانیسم محافظتی مهم در سلول‌ها توسط جهش‌ها غیرفعال می‌شود – ژن p53 سرکوبگر تومور. محصول این ژن، یک عامل رونویسی، یک مولکول microRNA به نام miR-34 را القا می کند که نقش مهمی در سرکوب تومور دارد.

تیمی به رهبری هایکو هرمکینگ، پروفسور آسیب شناسی تجربی و مولکولی در LMU، اکنون در کشت های سلولی و در مدل موش نشان داده اند که کورکومین، یک ماده طبیعی موجود در ادویه زردچوبه، می تواند با فعال کردن یک جایگزین، این مکانیسم حفاظتی خاموش را پل کند. مسیر سیگنالینگ خاص که بیان miR-34 را القا می کند. اثر در مجله منتشر شده است مرگ سلولی و تمایز.

هرمکینگ می‌گوید: «پیش از این نشانه‌هایی در ادبیات وجود داشت که کورکومین می‌تواند miR-34 را القا کند، اما پیش از این هیچ بررسی سیستماتیکی درباره این پدیده وجود نداشت. علاوه بر این، مشخص نبود چه مکانیزمی می‌تواند پشت آن باشد.»

محققان اکنون با استفاده از رده های سلولی سرطان کولورکتال انسانی اصلاح شده ژنتیکی نشان داده اند که کورکومین تولید به اصطلاح گونه های اکسیژن فعال (ROS) را در سلول های تومور افزایش می دهد. این ROS یک مسیر سیگنالینگ را فعال می کند که منجر به تولید miR-34 از طریق فاکتور رونویسی NRF2 می شود – که سپس باعث پیری زودرس سلول های تومور و مرگ برنامه ریزی شده سلولی می شود.

هرمکینگ می گوید: «علاوه بر این، توانایی سلول های تومور برای مهاجرت و تهاجم به بافت اطراف مختل می شود. ما همچنین توانستیم در مدل موش خود تأیید کنیم که بیان miR-34 ناشی از کورکومین باعث سرکوب متاستاز سلول‌های سرطان روده بزرگ به ریه می‌شود.» علاوه بر این، کورکومین با استفاده از miR-34 سلول های تومور را نسبت به ماده شیمی درمانی 5-FU حساس تر کرد.

یکی از جنبه های مهم نتایج این است که این اثرات مستقل از p53 هستند، که اغلب در اکثر انواع تومور از بین می رود و بازسازی در تمام سلول های تومور دشوار است. هرمکینگ می گوید: با کورکومین، ماده ای پیدا کرده ایم که می توانیم با فعال کردن miR-34 در آبشار سیگنال زیر p53 مداخله کنیم. به گفته نویسندگان، نتایج این مطالعه می تواند منجر به رویکردهای جالبی برای گزینه های درمانی جدید شود که باید در مطالعات بعدی دنبال شوند.