مطالعه بزرگ نشان می دهد که رژیم کم فلاوانول باعث از دست دادن حافظه مرتبط با افزایش سن می شود

مطالعه‌ای در مقیاس بزرگ که توسط محققان کلمبیا و بریگام و بیمارستان زنان/هاروارد انجام شد، اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد رژیم غذایی کم فلاوانول – مواد مغذی موجود در برخی میوه‌ها و سبزیجات – باعث از دست دادن حافظه مرتبط با افزایش سن می‌شود.

این مطالعه نشان داد که مصرف فلاوانول در میان افراد مسن با نمرات تست‌هایی که برای تشخیص از دست دادن حافظه به دلیل افزایش سن طبیعی طراحی شده‌اند را دنبال می‌کند و اینکه دوباره پر کردن این اجزای غذایی فعال زیستی در بزرگسالان بالای 60 سال با کمبود فلاوانول، عملکرد در این تست‌ها را بهبود می‌بخشد.

آدام بریکمن، دکترا، استاد روانشناسی اعصاب در دانشگاه کلمبیا واجلوس، می گوید: «این بهبود در میان شرکت کنندگان در مطالعه با رژیم های غذایی کم فلاوانول قابل توجه بود و امکان استفاده از رژیم های غذایی غنی از فلاوانول یا مکمل ها را برای بهبود عملکرد شناختی در افراد مسن افزایش می دهد. کالج پزشکان و جراحان و یکی از رهبران این مطالعه.

این یافته همچنین از این ایده نوظهور حمایت می کند که مغز سالخورده به مواد مغذی خاصی برای سلامتی مطلوب نیاز دارد، همانطور که مغز در حال رشد به مواد مغذی خاصی برای رشد مناسب نیاز دارد.

نویسنده ارشد این مطالعه، دکتر اسکات اسمال، پروفسور بوریس و رز کاتز، پروفسور نورولوژی دانشگاه کلمبیا در کالج واگلوس، می گوید: شناسایی مواد مغذی حیاتی برای رشد مناسب سیستم عصبی نوزاد، دستاورد مهم علم تغذیه در قرن بیستم بود. از پزشکان و جراحان.

“در این قرن، زمانی که ما طولانی‌تر زندگی می‌کنیم، تحقیقات نشان می‌دهد که مواد مغذی مختلفی برای تقویت ذهن پیر ما مورد نیاز است. مطالعه ما، که بر نشانگرهای زیستی مصرف فلاوانول متکی است، می‌تواند توسط محققان دیگر به عنوان الگویی برای شناسایی موارد دیگر مورد استفاده قرار گیرد. مواد مغذی لازم.”

از دست دادن حافظه مرتبط با سن با تغییرات در هیپوکامپ مرتبط است

مطالعه حاضر بر اساس بیش از 15 سال تحقیق در آزمایشگاه Small است که از دست دادن حافظه مرتبط با افزایش سن را با تغییرات در شکنج دندانه دار، ناحیه خاصی در هیپوکامپ مغز – منطقه ای که برای یادگیری خاطرات جدید حیاتی است – مرتبط می کند و نشان می دهد که فلاوانول ها عملکرد را بهبود می بخشد. در این ناحیه مغز

تحقیقات بیشتر روی موش‌ها نشان داد که فلاوانول‌ها – به ویژه یک ماده فعال زیستی در فلاوانول‌ها به نام اپی‌کاتچین – با افزایش رشد نورون‌ها و عروق خونی و در هیپوکامپ حافظه را بهبود می‌بخشد.

در مرحله بعد، تیم اسمال مکمل های فلاوانول را روی افراد آزمایش کردند. یک مطالعه کوچک تایید کرد که شکنج دندانه دار با پیری شناختی مرتبط است. آزمایش دوم و بزرگتر نشان داد که فلاوانول ها با اعمال انتخابی بر روی این ناحیه مغز حافظه را بهبود می بخشند و بیشترین تأثیر را بر کسانی که رژیم غذایی بی کیفیت را شروع کرده اند داشتند.

در مطالعه جدید، تیم کلمبیا با محققان بیمارستان بریگهام و زنان در مطالعه اثرات فلاوانول ها و مولتی ویتامین ها در COSMOS (مطالعه نتایج مولتی ویتامین و مکمل های کاکائو) همکاری کردند. مطالعه حاضر، COSMOS-Web، برای آزمایش تاثیر فلاوانول ها در گروه بسیار بزرگتر طراحی شده است و بررسی می کند که آیا کمبود فلاوانول باعث پیری شناختی در این ناحیه از مغز می شود یا خیر.

این مطالعه با عنوان “فلاوانول های رژیمی حافظه وابسته به هیپوکامپ را در افراد مسن تر با کیفیت رژیم غذایی پایین تر و مصرف معمول فلاوانول بازیابی می کند” در مجله منتشر شد. مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم.

روش های مطالعه

بیش از 3500 سالمند سالم به طور تصادفی برای دریافت مکمل فلاوانول (به شکل قرص) یا قرص دارونما به مدت سه سال تقسیم شدند. مکمل فعال حاوی 500 میلی گرم فلاوانول، از جمله 80 میلی گرم اپی کاتچین، مقداری که به بزرگسالان توصیه می شود از غذا دریافت کنند.

در ابتدای مطالعه، همه شرکت‌کنندگان یک نظرسنجی را تکمیل کردند که کیفیت رژیم غذایی آن‌ها، از جمله غذاهایی که دارای فلاوانول بالا هستند، ارزیابی می‌کرد. شرکت‌کنندگان سپس یک سری فعالیت‌های مبتنی بر وب را در خانه‌های خود انجام دادند که توسط Brickman طراحی و تأیید شد تا انواع حافظه کوتاه‌مدت تحت کنترل هیپوکامپ را ارزیابی کنند. آزمایش ها پس از سال های یک، دو و سه تکرار شد. اکثر شرکت کنندگان خود را غیر اسپانیایی و سفیدپوست معرفی کردند.

بیش از یک سوم از شرکت‌کنندگان همچنین نمونه‌های ادراری را ارائه کردند که به محققان اجازه می‌داد یک نشانگر زیستی برای سطوح فلاوانول رژیم غذایی، که توسط نویسندگان هم‌مطالعه در دانشگاه ریدینگ در بریتانیا، قبل و در طول مطالعه ایجاد شده بود، اندازه‌گیری کنند. نشانگر زیستی روش دقیق تری را برای تعیین اینکه آیا سطوح فلاوانول با عملکرد در تست های شناختی مطابقت دارد یا خیر و اطمینان حاصل شود که شرکت کنندگان به رژیم اختصاص داده شده خود پایبند هستند، به محققان ارائه داد (تطابق در طول مطالعه بالا بود). سطوح فلاوانول به طور متوسط ​​متفاوت بود، اگرچه هیچ شرکت کننده ای به شدت کمبود فلاوانول را نداشت.

افراد مبتلا به کمبود خفیف فلاوانول از مکمل فلاوانول بهره مند شدند

نمرات حافظه برای کل گروهی که مکمل فلاوانول روزانه مصرف می‌کردند، که اکثر آنها قبلاً یک رژیم غذایی سالم با مقدار زیادی فلاوانول مصرف می‌کردند، فقط اندکی بهبود یافت.

اما در پایان سال اول مصرف مکمل فلاوانول، شرکت‌کنندگانی که گزارش دادند رژیم غذایی ضعیف‌تری مصرف می‌کردند و سطوح پایه پایین‌تری از فلاوانول‌ها داشتند، به طور متوسط ​​10.5 درصد در مقایسه با دارونما و 16 درصد نسبت به حافظه خود افزایش یافتند. خط پایه تست شناختی سالانه نشان داد که بهبود مشاهده شده در یک سال حداقل برای دو سال دیگر ادامه داشت.

به گفته محققان، نتایج به شدت حاکی از آن است که کمبود فلاوانول عاملی برای از دست دادن حافظه مرتبط با افزایش سن است، زیرا مصرف فلاوانول با نمرات حافظه مرتبط است و مکمل‌های فلاوانول حافظه را در بزرگسالان دارای کمبود فلاوانول بهبود می‌بخشد.

یافته های مطالعه جدید با یافته های یک مطالعه اخیر مطابقت دارد که نشان داد مکمل های فلاوانول حافظه را در گروهی از افراد با طیف وسیعی از سطوح پایه فلاوانول بهبود نمی بخشد. مطالعه قبلی به طور جداگانه به اثرات مکمل های فلاوانول بر روی افراد دارای سطوح فلاوانول پایین و بالا توجهی نکرد.

اسمال می‌گوید: «آنچه هر دو مطالعه نشان می‌دهند این است که فلاوانول‌ها تأثیری بر افرادی که کمبود فلاوانول ندارند، ندارند.

همچنین ممکن است تست های حافظه مورد استفاده در مطالعه قبلی، فرآیندهای حافظه را در ناحیه هیپوکامپ تحت تاثیر فلاوانول ها ارزیابی نکرده باشند. در مطالعه جدید، فلاوانول‌ها فقط فرآیندهای حافظه تحت کنترل هیپوکامپ را بهبود می‌بخشند و حافظه را با واسطه سایر نواحی مغز بهبود نمی‌بخشند.

مراحل بعدی

اسمال می‌گوید: «ما هنوز نمی‌توانیم به‌طور قطعی نتیجه بگیریم که مصرف کم فلاوانول‌ها در رژیم غذایی به تنهایی باعث عملکرد ضعیف حافظه می‌شود، زیرا آزمایش مخالف را انجام ندادیم: کاهش فلاوانول در افرادی که کمبود ندارند.» و افزود که چنین آزمایشی ممکن است غیراخلاقی تلقی شود.

اسمال می گوید گام بعدی که برای تایید اثر فلاوانول ها بر مغز لازم است، یک کارآزمایی بالینی برای بازگرداندن سطح فلاوانول در بزرگسالان مبتلا به کمبود شدید فلاوانول است.

اسمال می‌گوید: تصور می‌شود که کاهش حافظه مرتبط با افزایش سن تقریباً در همه افراد دیر یا زود اتفاق می‌افتد، اگرچه مقدار زیادی تنوع وجود دارد. اگر بخشی از این واریانس تا حدی به دلیل تفاوت در مصرف رژیم غذایی فلاوانول ها باشد، در افرادی که در سنین 40 و 50 سالگی فلاوانول های غذایی خود را تکمیل می کنند، شاهد بهبود چشمگیرتری در حافظه خواهیم بود.