مطالعه یک ویروس هرپس را که در بافت همبند پنهان شده است روشن می کند

قبلاً اعتقاد بر این بود که ویروس‌های هرپس از سلول‌های خاص بدن برای تکثیر و سایر سلول‌های بدن برای غیرفعال ماندن استفاده می‌کنند، یعنی برای مدت طولانی‌تری غیرفعال می‌مانند. این جزم اکنون با استفاده از مثال سیتومگالوویروس (CMV)، یک ویروس هرپس از زیرخانواده ویروس هرپس بتا، که می‌تواند در گیرندگان پیوند دارای نقص ایمنی کشنده باشد، زیر سوال رفته است.

در یک مطالعه جدید، دانشمندان بخش ایمونولوژی ویروسی در مرکز تحقیقات عفونت هلمهولتز (HZI) در براونشوایگ کشف کرده‌اند که سلول‌های بافت همبند خاص (فیبروبلاست‌ها) همانطور که قبلاً فرض می‌شد توسط CMV برای تکثیر استفاده نمی‌شوند.

ظاهراً CMV می‌تواند در فیبروبلاست‌ها نیز پنهان بماند. تصویر غالب یک یا/یا – یا CMV از نوع خاصی از سلول های بدن برای تکثیر استفاده می کند، یا در حالت غیرفعال در آنجا باقی می ماند- بنابراین دیگر قابل تحمل نیست. دومین تغییر پارادایم پیشنهاد شده توسط این مطالعه، تنظیم تاخیر CMV در سلول‌ها است: ظاهراً، ویروس استفاده از فیبروبلاست‌ها را به عنوان محل‌های عفونت نهفته یا فعال نه تنها از طریق عوامل موجود در سلول، بلکه از طریق تعامل با سلول‌ها کنترل می‌کند. سیستم ایمنی.

نتایج در منتشر شد ارتباطات طبیعت.

به عنوان بخشی از مطالعه جدید، دکتر Katarzyna Sitnik که در آن زمان در بخش ایمونولوژی ویروسی در HZI به سرپرستی پروفسور Luka Cicin-Sain کار می کرد و همکارانش به طور طبیعی موش ها را با CMV موش (mCMV) آلوده کردند. این نوع ویروس به این دلیل استفاده می‌شود که CMV انسانی (HCMV) با انسان سازگار است و نمی‌تواند موش‌ها را آلوده کند، در حالی که mCMV عفونت طبیعی CMV در موش‌ها است که باعث بیماری بسیار شبیه به بیماری ناشی از HCMV در انسان می‌شود.

سپس دانشمندان تجزیه و تحلیل سیستماتیک سلول هایی را انجام دادند که می توانستند ویروس نهفته را در موش های آلوده تجربی حمل کنند.

تیم HZI با همکارانش از دانشگاه دامپزشکی وین و دانشکده پزشکی دانشگاه Rijeka، کرواسی، توانستند نشان دهند که ژنوم mCMV در سلول‌های مختلف موش‌های آلوده پنهان وجود دارد. با این حال، نوع خاصی از سلول ها در بافت همبند، به اصطلاح فیبروبلاست، برجسته است.

پروفسور Luka Cicin-Sain، رئیس بخش ایمونولوژی ویروسی در HZI می‌گوید: «ما از اینکه فیبروبلاست‌های همه چیز می‌توانند به عنوان محل سکونت CMV نهفته عمل کنند، تعجب کردیم، زیرا ما از فیبروبلاست‌ها برای رشد این ویروس در کشت‌های بافتی استفاده می‌کنیم.

نتیجه با عقل مرسوم که ویروس هرپس نوعاً دارای یک نوع سلول تخصصی برای حفظ خواب خود و نوع سلول متفاوتی است که در آن تکثیر می شود، در تضاد بود. چگونه همان سلول ها می توانند CMV نهفته و در حال تکثیر را در خود جای دهند؟

نویسندگان ابتدا آزمایش کردند که آیا سلول های استرومایی از رشد mCMV در محیط های طبیعی in vivo پشتیبانی می کنند یا خیر. آنها نتایجی را که قبلاً در کشت بافت نشان داده شده بود تأیید کردند: CMV همچنین از فیبروبلاست ها برای رشد در ارگانیسم استفاده می کند.

کاتارزینا سیتنیک، نویسنده اول این مطالعه، که اکنون در دانشگاه دامپزشکی وین کار می‌کند، می‌گوید: “ما به طور طبیعی تعجب کردیم که چگونه تاخیر CMV تنظیم می‌شود. بنابراین ما به دنبال واکنش‌های ایمنی گشتیم – و آنچه را که دنبالش بودیم پیدا کردیم.” آزمایش های کلیدی ایمونولوژیک انجام شد.

محققان دریافتند در حالی که mCMV در موش‌هایی که فاقد مولکول خاصی به نام STAT-1 بودند، قادر به تکثیر در اوایل پس از عفونت بود، اما نتوانست ژنوم خود را در حالت نهفته حفظ کند. STAT-1 برای سیگنال دهی ایمونولوژیک توسط اینترفرون ها حیاتی است. سیتنیک می‌گوید: «برای ما، این بلوک ساختمان گمشده برای توضیح این بود که چگونه ویروس موفق می‌شود از یک نوع سلول هم برای تکثیر و هم برای مراحل طولانی تأخیر استفاده کند.

بنابراین، این مطالعه نشان‌دهنده یک تغییر پارادایم دوگانه است: از یک سو، نشان می‌دهد که همان سلول‌ها می‌توانند مکان مهمی برای تکثیر ویروس مولد و تأخیر باشند. از سوی دیگر، نشان می‌دهد که در مورد CMV، تأخیر با ویژگی‌های ذاتی یک مخزن سلولی خاص تنظیم نمی‌شود، بلکه توسط تعامل ویروس با سیستم ایمنی بدن تنظیم می‌شود.