آیا کمبود آهن می تواند علائم سلامت روان را بدتر کند؟

اکثر مردم این روزها می دانند که مسائل مربوط به سلامت روان ریشه در تفاوت های فیزیکی در مغز، ژن ها و بدن ما و تفاوت در تجربیات زندگی ما دارد.

اما آنچه می خورید و نحوه استفاده بدن از مواد مغذی موجود در غذا برای سلامت روان نیز اهمیت دارد.

تعداد فزاینده ای از تحقیقات نشان می دهد که یک ماده مغذی کلیدی – آهن – نقش مهمی ایفا می کند و داشتن مقدار بسیار کم آن می تواند بر علائم سلامت روان تأثیر بگذارد.

دکتر استفانی واینبرگ لوین، روانپزشک در میشیگان مدیسین و سیستم مراقبت بهداشتی VA Ann Arbor، می گوید: با این حال بسیاری از افرادی که شرایط سلامت روانی مانند افسردگی یا اضطراب دارند و ارائه دهندگان بهداشتی که آنها را درمان می کنند ممکن است در مورد این ارتباط ندانند.

او در حین انجام یک فلوشیپ در روانپزشکی یکپارچه، عمیقاً به موضوع پرداخت. اخیراً، او و دکتر ترزا گاتاری، رزیدنت سابق روانپزشکی، وضعیت فعلی دانش را در یک مقاله مروری برای روانپزشکان همکارشان خلاصه کردند. مقاله منتشر شده در روانپزشکی فعلی.

نتیجه نهایی: خوردن غذاهای غنی از آهن برای همه مهم است و بسیاری از مردم به اندازه کافی آهن دریافت نمی کنند. اما افراد مبتلا به بیماری های روانی ممکن است به طور خاص بخواهند از پزشک یا سایر ارائه دهندگان سلامت بخواهند که آزمایش خونی را تجویز کند که سطح آهن آنها را به روشی خاص اندازه گیری کند.

اگر نتیجه آن آزمایش – به نام آزمایش فریتین – پایین باشد، افزایش آهن در رژیم غذایی و مصرف مکمل‌های آهن در صورت توصیه پزشک مهم است.

لوین گفت: آهن شایع ترین کمبود مواد مغذی است و می تواند تأثیر زیادی داشته باشد. شما می توانید بدون داشتن کم خونی دچار کمبود آهن باشید، اما بسیاری از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشت روانی نمی دانند که کمبود آهن به خودی خود با علائم بدتر مرتبط است، یا اینکه مکمل ها با بهبود علائم مرتبط است. اما شواهدی وجود دارد.

او خاطرنشان می‌کند که ارائه‌دهندگان مراقبت‌های اولیه ممکن است آزمایش‌های سطح آهن را تجویز نکنند، مگر اینکه فردی علائم کم‌خونی، یا یک وضعیت سلامتی یا درمان پزشکی را داشته باشد که بر سطح آهن بدن تأثیر می‌گذارد.

لوین که همچنین تاکید می کند که نقش مواد مغذی در سلامت روان مکمل دانش رو به رشد در مورد اهمیت استرس و عادات خواب است، گفت: “ما همیشه به دنبال کمبود مواد مغذی نیستیم، اما آنها واقعاً می توانند تلفات زیادی بر رفاه داشته باشند.” و فعالیت بدنی

بنابراین، او افرادی را که تشخیص بیماری روانی دارند تشویق می کند تا با تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد آزمایش و مصرف بالقوه مکمل ها صحبت کنند.

آهن علاوه بر نقش شناخته شده اش در کمک به گلبول های قرمز خون در انجام عملکرد حیاتی انتقال اکسیژن در بدن، به بدن شما کمک می کند تا مولکول های مورد نیاز برای ساخت مواد شیمیایی کلیدی مغز را بسازد.

به طور خاص، آهن نقش مهمی در نحوه ساخت انتقال‌دهنده‌های عصبی به نام سروتونین، دوپامین و نوراپی‌نفرین که همه آنها در سلامت روان مهم هستند، بازی می‌کند.

لوین و گاتاری می نویسند: تحقیقات نشان می دهد که بین سطوح پایین آهن و علائم افسردگی، اضطراب و اسکیزوفرنی ارتباط وجود دارد.

این شامل نظرسنجی از تعداد زیادی از افراد است که نشان می‌دهد درصد بیشتری از افراد مبتلا به افسردگی نیز سابقه کم خونی فقر آهن را گزارش کرده‌اند، و یک مطالعه بزرگ که میزان بالاتری از اختلالات اضطرابی، افسردگی، اختلالات خواب و اختلالات روان‌پریشی را در بیماران مبتلا به آن نشان می‌دهد. نارسایی کمبود آهن. مطالعات کوچکتر روی افرادی که اولین دوره روان پریشی خود را تجربه می کنند نیز نشان می دهد که بین شدت علائم آنها و سطح آهن پایین تر وجود دارد.

سطح پایین آهن نیز با خستگی مرتبط است، که یکی از علائمی است که می تواند با دیگران ترکیب شود و فرد را واجد شرایط تشخیص افسردگی کند.

علاوه بر مطالعاتی که به بررسی رابطه بین سطح آهن و علائم پرداخته اند، مطالعات دیگر بررسی کرده اند که وقتی افراد مبتلا به بیماری های روانی مکمل آهن دریافت می کنند چه اتفاقی می افتد.

مروری بر شواهد در سال 2013 نشان داد که مکمل آهن با بهبود علائم سلامت روان در سه مطالعه منتشر شده قبل از آن سال همراه بود و دیگران بهبودهایی را در توانایی تفکر نشان دادند.

مطالعات متعدد در افراد با و بدون تشخیص سلامت روان، بهبود در خلق و خو و خستگی پس از مصرف مکمل آهن را نشان داده است، حتی اگر آنها معیارهای کم خونی فقر آهن را نداشته باشند. یک مطالعه بهبود را در نیمی از افرادی که فریتین آنها زیر 100 نانوگرم در میلی لیتر بود نشان داد که بالاتر از سطح 30 نانوگرم در میلی لیتر است که اغلب برای تعریف کمبود آهن استفاده می شود.

اندازه گیری سطح فریتین بسیار مهم است زیرا نشانگر ذخایر کلی آهن بدن است – مولکول فریتین آهن را در یک پوشش پروتئینی ذخیره می کند تا در صورت نیاز بدن به آن دسترسی پیدا کند. آزمایش خون برای آهن فقط سطح آهن را در خون اندازه گیری می کند و آزمایش خون برای هموگلوبین فقط میزان مولکول های پروتئین حاوی آهن در خون را اندازه گیری می کند که اکسیژن را به بدن منتقل می کند.

لوین به ویژه آزمایش فریتین را برای افرادی که هم شرایط سلامت روانی دارند و هم عامل دیگری که آنها را به شدت مستعد سطوح پایین آهن می کند توصیه می کند. این شامل زنان باردار، کودکان خردسال، زنان با خونریزی شدید قاعدگی، اهداکنندگان مکرر خون، بیماران مبتلا به سرطان، افرادی که جراحی‌های گوارشی داشته‌اند یا اختلالات گوارشی دارند و افرادی که دچار نارسایی قلبی هستند، می‌شود.

برای هر کسی که علائم سلامت روانی دارد و سطح فریتین آنها پایین است، هنوز توافق نظری در مورد سطح بهینه برای هدف از طریق تغییر رژیم غذایی و مکمل‌ها وجود ندارد، و نه اینکه چند بار بعد از ایجاد تغییرات باید آزمایش شوند. همچنین هنوز شواهدی در مورد تأثیرات کم آهن یا مکمل آهن بر روی افراد مبتلا به سایر تشخیص های سلامت روانی فراتر از موارد ذکر شده در بالا وجود ندارد.

به‌طور کلی، لوین می‌گوید، ممکن است بهتر باشد سطح فریتین 100 نانوگرم در میلی‌لیتر باشد و هر 4 تا 6 هفته یک بار آزمایش انجام شود.

همچنین مهم است که ارائه دهنده مراقبت های اولیه شما از هر مکملی که مصرف می کنید آگاه باشد، حتی اگر توسط یک ارائه دهنده سلامت روان توصیه شده باشد یا اگر خودتان مصرف آن را شروع کرده باشید.

لوین هشدار می دهد که خطر زیاده روی در مصرف مکمل آهن وجود دارد، بنابراین مهم است که برچسب روی مکمل را بخوانید و برندی را انتخاب کنید که توسط یک سازمان مستقل آزمایش شده باشد.

اگر کودکان نوپا یا خردسالی در خانه یا در حال بازدید هستند، مهم است که مکمل‌های آهن را دور از دسترس نگه دارید، زیرا اگر توسط یک کودک بسیار خردسال مصرف شود، می‌تواند باعث مسمومیت جدی و حتی کشنده شود.

اما به طور کلی، او گفت: “مکمل های آهن ارزان هستند و در صورت کمبود آنها واقعا می توانند تاثیر قابل توجهی بر سلامت روان افراد بگذارند.”