فنتانیل را می توان سلاح کرد، اما آماده سازی می تواند آسیب را به حداقل برساند

به گفته کارشناسان بهداشتی در راتگرز و سایر موسسات، داروی فنتانیل که به‌طور گسترده در دسترس است، که در حال حاضر قاتل شماره یک آمریکایی‌های زیر 50 سال است، می‌تواند برای مسمومیت‌های گروهی تروریستی مورد استفاده قرار گیرد.

لوئیس نلسون، رئیس بخش پزشکی اورژانس در دانشکده پزشکی راتگرز نیوجرسی و نویسنده ارشد این مقاله می‌گوید: «قبل از فنتانیل، تنها سموم قابل دوام، عوامل کمیاب و غیرقابل دسترسی مانند سیانید یا عوامل عصبی بودند. مرزها در بهداشت عمومی کاغذ. اگر فنتانیل به درستی منتشر شود، می‌تواند به همان اندازه کشنده باشد و در همه جا وجود دارد. یک فرد با انگیزه می‌تواند به راحتی به اندازه‌ای به دست آورد که صدها نفر را به طور بالقوه مسموم کند – که بدون برش، به راحتی در یک قاشق چای‌خوری جا می‌شود.

بر خلاف حملات بیولوژیکی، که در آن یک بیماری با سلاح می تواند در سطح جهانی گسترش یابد و میلیون ها نفر را بکشد، حملات شیمیایی معمولاً تنها از طریق قرار گرفتن در معرض مستقیم به قربانی آسیب می زند. با این حال، سمیت بالای فنتانیل آن را به ابزاری مناسب برای ایجاد یک رویداد مضر و عمدی بر روی یک جمعیت ناآگاه تبدیل می‌کند.

مهاجمان با دانش فنی اندک می توانند مواد افیونی مصنوعی را در دوزهای کشنده وارد سیستم های تهویه ساختمان یا منابع غذایی یا آب محلی کنند. نلسون گفت بعید است که در یک حمله در مقیاس بزرگ موفق باشد، بنابراین به سادگی انداختن یک کامیون در یک مخزن بعید است که تلفات قابل توجهی ایجاد کند.

تاریخ به وضوح پتانسیل آن را به عنوان یک سم استنشاقی در هوا نشان می دهد. به نظر می رسد مقامات روسی در سال 2002، پس از اینکه تروریست های چچنی یک سالن شلوغ تئاتر را تصرف کردند و تهدید کردند که صدها گروگان را اعدام خواهند کرد، در صورتی که روسیه از چچن عقب نشینی نکند، به یک داروی مشابه فنتانیل مجهز شده اند.

عملیات نجات متعارف علیه 40 اسیر مسلح و مجهز غیرممکن به نظر می رسید، بنابراین نیروهای امنیتی یک آنالوگ فنتانیل را به سیستم تهویه تئاتر پمپ کردند و تقریباً همه افراد داخل سالن را ناتوان کردند. آنها سپس به ساختمان یورش بردند، تروریست های بیهوش را به گلوله بستند و گروگان ها را برای مراقبت های پزشکی آوردند.

در این عملیات 130 گروگان کشته شدند و میزان آسیبی که ممکن است در صورت استفاده از فنتانیل برای مقاصد غیر صلح آمیز نشان داده شود.

ما هیچ پادزهر موثری برای بسیاری از سموم نداریم، اما یک پادزهر برای مسمومیت با فنتانیل داریم – نالوکسان، که با نام تجاری نارکان نیز شناخته می شود – و فراوانی زیاد مصرف بیش از حد غیر عمدی فنتانیل به این معنی است که ما اکنون این پادزهر را در مقادیر زیاد در بهداشت ذخیره می کنیم. نلسون گفت: امکانات مراقبتی و داروخانه ها.

فراوانی مصرف بیش از حد تصادفی همچنین به این معنی است که بسیاری از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و پرسنل غیرپزشکی یاد گرفته اند علائم مسمومیت با فنتانیل را تشخیص دهند در حالی که هنوز زمان برای معکوس کردن آن وجود دارد. طرح مقاله برای به حداقل رساندن آسیب پذیری در برابر حملات فنتانیل، آموزش مراقبین بیشتری را برای شناسایی سریع قربانیان و تجویز زودهنگام نالوکسان می طلبد.

نلسون گفت: “درمان بر اساس یافته های بالینی به جای آزمایش های قطعی تر مانند نتایج آزمایش خون، به طور کلی بی خطر است.” “اگر به مسمومیت با فنتانیل مشکوک هستید، نالوکسان را تجویز کنید، و معلوم شد که این سم عامل دیگری بوده است، به طور کلی به بیمار آسیب نرسانده اید.”

طرح واکنش پانل عمدتاً بر چنین مراحل مقدماتی متکی است: آموزش افراد بیشتری برای تشخیص مسمومیت، ایجاد کانال‌هایی برای گزارش قربانیان غیرعادی مسمومیت با فنتانیل، یافتن نقاط مشترک بین این قربانیان، و حذف منابع دریافت فنتانیل. همچنین شامل ابداع راه هایی برای انتقال سریع بسیاری از دوزهای نالوکسان به جایی است که بیشتر مورد نیاز است.

نلسون گفت: «ما نالوکسان زیادی در مناطق شهری و روستایی داریم. وی خاطرنشان کرد که کمک به قربانیان مسمومیت بی خطر است زیرا پودر فنتانیل باید استنشاق یا بلعیده شود تا به امدادگران صدمه بزند و این اتفاق بسیار بعید است. اساساً هیچ خطری برای جذب سریع در پوست وجود ندارد. “کلید در یک رویداد جمعی، انتقال سریع نالوکسان به صحنه یا به مراکزی است که به طور ناگهانی مملو از قربانیان هستند. فنتانیل به طور کلی کندتر از سمومی مانند سیانید می کشد، اما همچنان برای جلوگیری از آسیب نیاز به اقدام سریع دارد.”