فیل‌بران برداشت چوب را در میانمار وارد می‌کنند. اعتبار: Tierra Smiley Evans/UC Davis
بر اساس مطالعه‌ای از دانشگاه کالیفرنیا، دیویس و همکارانش در میانمار و سنگاپور، ویروسی که قبلاً فقط در خفاش‌ها یافت می‌شد، در آنتی‌بادی‌های افرادی که در بین سال‌های 2017 تا 2020 در مناطق روستایی میانمار در جنوب شرقی آسیا مورد غربالگری قرار گرفتند، شناسایی شد. این اثر در نشریه منتشر شده است مجله بین المللی بیماری های عفونی.
ساربکوویروس ها گروهی از ویروس های کرونا هستند. این مطالعه قرار گرفتن در معرض ساربکویروس‌های مختلف، از جمله برخی از آنها که ارتباط نزدیکی با SARS-CoV-2 دارند، مانند RaTG13 نشان داد.
این مطالعه نشان داد که افراد به طور قابل توجهی بیشتر در معرض ساربکوویروس‌ها قرار می‌گیرند، اگر معیشت آنها مستلزم کار مستقیم یا نزدیک به خفاش‌ها، مانند چوب‌برداری، شکار یا برداشت گوانو خفاش باشد.
تیرا اسمایلی ایوانز، نویسنده ارشد این مطالعه، اپیدمیولوژیست و پژوهشگر، گفت: «این مطالعه شواهد جدیدی ارائه می‌کند که ویروس‌های کرونایی که از خفاش منتقل می‌شوند می‌توانند به مردم سرایت کنند و می‌کنند، و بر اهمیت نظارت در مناطق روستایی پرخطر، جایی که انسان و حیات وحش تعامل نزدیکی دارند، تأکید می‌کند. هیئت علمی با موسسه بهداشتی واحد در دانشکده دامپزشکی UC Davis.
قرار گرفتن در معرض ساربکویروس‌های متصل شونده به آنزیم 2 تبدیل‌کننده آنژیوتانسین انسانی که هنوز برای آلوده کردن انسان‌ها در میان کارگران صنعت استخراج میانمار شناخته نشده است. اعتبار: مجله بین المللی بیماری های عفونی (2023). DOI: 10.1016/j.ijid.2023.02.015
کار شناسایی
دانشمندان این مطالعه با همکاری کلینیک‌های محلی در میانمار، نزدیک به 700 نفر را از نظر ساربکویروس‌ها بین ژوئیه 2017 تا فوریه 2020، قبل از اولین مورد گزارش شده SARS-CoV-2 در میانمار، غربالگری کردند. آنها هیچ عفونت فعالی را تشخیص ندادند. با این حال، 12 درصد از شرکت‌کنندگان در مطالعه آنتی‌بادی‌هایی در سیستم خود داشتند که نشان می‌دهد در گذشته در معرض ساربکویروس قرار گرفته‌اند.
در حالی که ساکنان روستایی و شهری هر دو مورد آزمایش قرار گرفتند، فقط مردم مناطق روستایی در معرض این بیماری قرار گرفتند و بیشتر آنها در مناطق جنگلی و صنایع استخراجی مانند معدن، چوب بری یا شکار کار می کردند. این نشان می‌دهد که محیط‌های دارای تنوع زیستی تازه آشفته می‌توانند خطر انتقال ویروس‌ها از حیات وحش به انسان را افزایش دهند.
هیچ گونه حیات وحشی برای مطالعه نمونه برداری نشد. در عوض، افرادی که به دنبال درمان تب در کلینیک‌های روستایی و شهری بودند، در مطالعات نظارتی ثبت‌نام شدند، و همچنین بیمارانی از کلینیک‌های نزدیک کمپ‌های محلی قطع کردن فیل‌ها. در میانمار، روش سنتی استفاده از فیل‌ها برای برداشت چوب هنوز هم انجام می‌شود، بنابراین شبکه‌ای از دهکده‌های موقت چوب‌برداری در لبه‌های جنگل پراکنده است. نمونه‌ها همچنین از افراد سالم ساکن در مناطقی که سطح تماس بالایی با خفاش‌ها داشتند، جمع‌آوری شد.
اسمایلی ایوانز گفت: «این مثل کار شناسایی است. ما با نگاه کردن به آنچه که مردم در معرض آن قرار گرفته اند، بدون اینکه به جنگل برویم، ایده ای از آنچه در جنگل وجود دارد به دست می آوریم.
این مطالعه شواهد اپیدمیولوژیک و ایمونولوژیک نشان می دهد که سرریز مشترک بین انسان و دام در حال رخ دادن است.
این مطالعه می‌گوید: «یافته‌های ما حاکی از اهمیت حیاتی نظارت مستمر در رابط روستایی حیات وحش-انسان در جنوب شرقی آسیا است، جایی که برخی از بالاترین سطوح تنوع پستانداران شناخته شده وجود دارد و احتمال ظهور بیماری‌های مشترک بین انسان و دام در آینده وجود دارد.»
اطلاعات بیشتر:
Tierra Smiley Evans و همکاران، قرار گرفتن در معرض ساربکویروس‌های متنوع نشان‌دهنده سرریز مکرر مشترک انسان و دام در جوامع انسانی در تعامل با حیات وحش است. مجله بین المللی بیماری های عفونی (2023). DOI: 10.1016/j.ijid.2023.02.015
نقل قول: مطالعه نشان می‌دهد که ساربکویروس‌های خفاش‌زاد در آسیای جنوب شرقی قبل از همه‌گیری (۲۰۲۳، ۹ ژوئن) در ۹ ژوئن ۲۰۲۳ از https://medicalxpress.com/news/2023-06-bat-borne-sarbecoviruses-southeast-asia- بازیابی شده‌اند. pre-pandemic.html
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.