محققان مرکز تحقیقات مغز بارسلونا بتا (BBRC)، بازوی تحقیقاتی بنیاد پاسکوال ماراگال، با همکاری ISGlobal، ارتباطی بین قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا و سطوح بالاتر نشانگرهای زیستی بیماری آلزایمر، به ویژه در افراد مبتلا به بتا بالا یافته اند. رسوب آمیلوئید در مغز نتایج این مطالعه که توسط بنیاد “la Caixa” حمایت شده است، در منتشر شده است محیط زیست بین المللی.
دکتر مارتا کروس بو، یکی از محققان، می‌گوید: «همراستا با سایر مطالعات اخیر، یافته‌های ما نشان می‌دهد که ذرات معلق و گازهای کوچک موجود در آلودگی هوا، که عمدتاً توسط ترافیک جاده‌ها تولید می‌شوند، ممکن است یک عامل خطرزای محیطی برای بیماری آلزایمر باشند.» نویسندگان مطالعه و یک همکار علمی با BBRC. او ادامه می‌دهد که این مطالعه شواهدی ارائه می‌کند که نشان می‌دهد آلودگی هوا ممکن است تأثیر خاصی بر افرادی داشته باشد که نشانگرهای زیستی بیماری دارند، در این مورد، رسوب بتا آمیلوئید در مغز، و قرار گرفتن در معرض آن ممکن است به پیشرفت یا پیشرفت بیماری کمک کند. مرض.”
نتایج این مطالعه نشان می دهد که قرار گرفتن بیشتر در معرض دی اکسید نیتروژن و ذرات معلق با قطر 2.5 میکرون یا کمتر (PM)2.5) با سطوح بالاتر رسوب پروتئین بتا آمیلوئید در مغز مرتبط است، یک تغییر بیولوژیکی که در بیماری آلزایمر رخ می دهد. از سوی دیگر، قرار گرفتن در معرض حاوی PM10 (ذراتی با قطر 10 میکرون یا کمتر) و PM2.5 ذرات با سطوح بالاتر نور فیلامنت نور (NfL) در مایع مغزی نخاعی، نشانگر زیستی آسیب عصبی مرتبط بودند. یافته‌های مطالعه همچنین نشان می‌دهد که تأثیر قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های هوا بر سطوح NfL در افرادی که حامل این آلودگی هستند قوی‌تر بود. 4 گونه ای از APOE ژن، ژن عامل خطر اصلی بیماری آلزایمر است.
این یافته‌ها با فرضیه‌هایی مطابقت دارند که ذرات ریز مانند PM را پیشنهاد می‌کنند2.5 می تواند از سد خونی مغزی عبور کرده و به مغز برسد. آلودگی هوا همچنین یکی از شایع ترین منابع التهاب ناشی از محیط زیست و استرس اکسیداتیو، دو عامل دخیل در فرآیندهای عصبی است.
افق های جدید
اگرچه مکانیسم های دخیل در این ارتباطات هنوز به خوبی شناخته نشده است، یافته های این مطالعه شواهد علمی در حال ظهور را تقویت می کند که آلودگی هوا ممکن است یک عامل خطر در ایجاد بیماری آلزایمر باشد. مهم است که تاکید شود که این یک عامل قابل اصلاح است و بخش بزرگی از جمعیت در معرض آن قرار دارند. حتی اگر خطرات مرتبط با آن اندک است، کاهش مواجهه منجر به کاهش عوارض مرتبط با این بیماری می شود. دکتر سیلویا آلمانی، محقق جهانی، اولین نویسنده این مطالعه، توضیح می دهد. “مطالعات آینده به ما امکان می دهد نشان دهیم که آیا اثرات آن با پیشرفت بیماری مرتبط است یا خیر.”
دکتر Natàlia Vilor-Tejedor، یکی از نویسندگان این مطالعه و یکی از اعضای گروه تحقیقاتی تصویربرداری عصبی BBRC، تأکید می کند که این اکتشافات “این امکان را برای ما فراهم می کند تا اثرات آلودگی هوا بر مغز و شناخت را تجزیه و تحلیل کنیم، در حالی که به آن توجه می کنیم. نقش ژن ها را در نظر بگیرید.” او در ادامه توضیح می دهد که نتایج “همچنین دری را برای بررسی تأثیر بلندمدت آلودگی بر مکانیسم های دخیل در بیماری آلزایمر و تحقیقات در خارج از شهر بارسلونا و در بخش وسیع تری از جمعیت باز می کند.”
شرکت کنندگان از مطالعه ALFA + انتخاب شدند. نمونه شامل 156 بزرگسال بدون اختلال شناختی با میانگین سنی 57 سال بود که بسیاری از آنها از بستگان بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر بودند. محققان فقط افرادی را شامل می‌شوند که حداقل در 3 سال گذشته در شهر بارسلونا در همان آدرس زندگی می‌کردند و اطلاعات جغرافیایی قابل اعتمادی برای آنها در دسترس بود.
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط موسسه بارسلونا برای سلامت جهانی (ISGlobal). توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.