مطالعه به روش جدیدی برای تشخیص عوارض ناشی از P. vivax در بیماران مالاریا اشاره دارد

در مقاله ای که در مجله منتشر شده است eLifeمحققان دانشگاه کامپیناس (UNICAMP) در ایالت سائوپائولو، برزیل، یک استراتژی جدید برای تشخیص عدم تعادل و عوارض در بیماران آلوده به پلاسمودیوم ویواکس، یکی از انگل‌هایی که باعث مالاریا و عامل اصلی بیماری در قاره آمریکا

بر اساس این مطالعه، کل زیست توده انگل در بیمار نسبت به پارازیتمی، تعداد انگل‌های زنده در نمونه‌های خون، پیش‌بینی‌کننده بهتری برای میزان عفونت خارج از جریان خون است. این کشف به توسعه روش‌ها و درمان‌های تشخیصی جدید و همچنین واکسن خاصی علیه این نوع مالاریا کمک می‌کند.

مالاریا که یکی از بیماری‌های عفونی است که بیشتر مردم جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، تنها با ۲۲۹ میلیون مورد جدید در سال ۲۰۱۹، می‌تواند توسط پنج گونه مختلف از جنس تک یاخته‌ای پلاسمودیوم ایجاد شود. شایع ترین آنها P. falciparum و P. vivax هستند. مورد دوم باعث 84 درصد موارد در برزیل می شود. اخیراً واکسنی برای P. falciparum، تهاجمی‌ترین گونه، تأیید شده است. این انگل از طریق نیش پشه ماده آنوفل آلوده به انسان منتقل می شود.

P. vivax معمولاً باعث ایجاد یک نوع خفیف مالاریا می شود، اما درمان پیچیده تر است زیرا اشکال خفته انگل ممکن است برای مدت طولانی در بدن بیمار باقی بماند و به سختی از بین برود. علاوه بر این، بیمارانی که عدم تعادل عمده را در مرحله عفونت حاد نشان می دهند ممکن است به وضعیت بالینی بدتری پیشرفت کنند و پس از شروع درمان از علائم شدیدتری رنج ببرند. با این حال، وضعیت بالینی حتی زمانی که پارازیتمی کم است بدتر می شود.

در مطالعه UNICAMP، تغییرات پارامترهای بالینی و نشانگرهای زیستی در پلاسمای بیماران مبتلا به P. vivax ناشی از پاسخ‌های سیستمیک و عفونت موضعی، به ویژه در مغز استخوان و طحال بود.

محققان مجموعه‌ای از عوامل را در نمونه‌های خون بیماران اندازه‌گیری کردند، مانند تعداد پلاکت‌ها و P. vivax lactate hydrogenase (PvLDH)، یک هدف کلیدی در تشخیص مالاریا در مرحله خونی، و همچنین بیوماس کل انگل، تا امکان پیش‌بینی میزان عفونت خارج از جریان خون

“زیست توده به جای انگل با مشکلات متعددی همراه است. این بسیار جدید است و تاکنون به طور عمیق مورد بررسی قرار نگرفته است. یافته های ما اهمیت زیست توده انگل را در مغز استخوان و طحال برجسته می کند. واضح است که این دو اندام نقش اصلی را ایفا می کنند. فابیو ترینداد مارانیو کوستا، استاد موسسه زیست شناسی UNICAMP و محقق اصلی این مطالعه در کنار ماتیاس مارتی، استاد دانشگاه گلاسکو (اسکاتلند) گفت: نقشی در عوارض مالاریا ویواکس دارد. کوستا بیش از 15 سال است که در مورد مالاریا تحقیق می کند.

این مطالعه توسط FAPESP از طریق پروژه موضوعی “توسعه ابزارهای جدید برای کشف و اعتبارسنجی اهداف مولکولی برای درمان P. vivax” و بورس های تحصیلی اعطا شده به João Luiz da Silva Filho، نویسنده اول مقاله در کنار Ph.D. ژائو کنرادو خوری دوس سانتوس، نامزد انتخاباتی. سیلوا فیلهو یک همکار فوق دکترا و کارآموز پژوهشی در دانشگاه گلاسکو با حمایت FAPESP بود.

“هر قدمی که ما در تحقیقات خود برمی داریم تایید می کند که P. vivax با P. falciparum متفاوت است. از دور ممکن است یکسان به نظر برسند، اما وقتی دقیق تر نگاه کنید تفاوت ها را تشخیص می دهید. این برای توسعه درمان موثرتر مهم است. کاستا به Agência FAPESP گفت: کنترل های خاص و حتی یک واکسن.

در اعلامیه‌ای که در اوایل اکتبر تاریخی تلقی می‌شود، سازمان بهداشت جهانی (WHO) استفاده گسترده از واکسن RTS,S/AS01 علیه مالاریا فالسیپاروم را در میان کودکان در جنوب صحرای آفریقا و سایر مناطق با انتقال مالاریا فالسیپاروم متوسط ​​تا زیاد توصیه کرد.

این شامل برزیل نمی‌شود، با این حال، علیرغم این واقعیت که طبق آمار وزارت بهداشت، 140974 مورد جدید مالاریا در سال 2020 گزارش شده است، زیرا 84.2 درصد از این اعلان‌ها (118651) موارد ویواکس بوده است.

علائم مالاریا ویواکس شامل تب همراه با لرز (در ابتدا هر روز و بعداً هر دو روز)، درد مفاصل و عضله، سجده و تعریق زیاد است.

تقریباً تمام موارد مالاریا در برزیل در منطقه آمازون، که شامل 9 ایالت برزیل است، گزارش شده است. ایالت آمازوناس بیشترین تعداد را در سال 2020 (حدود 58000 نفر) و پس از آن رورایما (تقریباً 27000) داشت.

نمونه ها

این گروه یک مطالعه مقطعی بر روی بیماران بدون عارضه ویواکس که در بنیاد پزشکی گرمسیری Doutor Heitor Vieira Dourado (FMT-HVD) در Manaus، مرکز ایالت آمازوناس درمان شده بودند، انجام دادند. مارکوس وینیسیوس لاسردا، متخصص بیماری های عفونی، و استفانی لوپس، محقق، در این مرحله از مطالعه مشارکت داشتند.

نمونه شامل 79 بیمار بالغ خفیف vivax با میانگین سنی 36 سال و یک گروه کنترل متشکل از 34 فرد سالم غیر عفونی همسان با سن و جنس بود. پارازیتمی در بین بیمارانی که علائم بالینی عفونت بدون عارضه ویواکس را در هنگام ثبت نام نشان دادند، به طور گسترده متفاوت بود. با این حال، ناهنجاری های خونی قابل توجهی در اکثر بیماران در طول شروع اولیه بیماری وجود داشت.

تجزیه و تحلیل داده ها دو خوشه بیمار به نام Vivax را نشان داد^کم و ویواکس^بالا، بر اساس تفاوت در زیست توده کل انگل تعریف شده است اما نه انگل محیطی. گروه دوم تغییرات عمیق تری در پارامترهای خونی، فعال سازی سلول های اندوتلیال، تجزیه گلیکوکالیکس و سطوح سیتوکین های تنظیم کننده مسیرهای مختلف خون سازی نشان دادند. ویواکس^بالا گروه همچنین ترومبوسیتوپنی شدیدتر (تعداد پلاکت کم) و لنفوپنی (سطح پایین لنفوسیت ها)، همراه با غنی سازی نوتروفیل خون محیطی داشتند.

کاستا گفت: «وقتی تعدادی از نمونه‌های پلاسمای بیماران را برای تحریک سلول‌های اندوتلیال جدا کردیم، مدولاسیون قوی تک‌لایه سلولی را مشاهده کردیم، بدون تعامل مستقیم یا غیرمستقیم با انگل برای اختلال عملکرد اندوتلیال».

تحقیقات انجام شده توسط Costa و گروهش منجر به مقالات دیگری شده است، از جمله مقاله منتشر شده در سال گذشته که در آن مغز استخوان به عنوان یک مخزن اصلی تکثیر انگل و زیست توده انگل یک شاخص کلیدی نشان داده شده است.

او گفت: “هر مطالعه ما را قادر می سازد تا قطعات بیشتری از پازل را جمع آوری کنیم، و یافته های ما با یکدیگر صحبت می کنند. علم اینگونه عمل می کند: قطعه به قطعه، آجر به آجر.”

مراحل بعدی شامل تجزیه و تحلیل دقیق‌تر رفتار انگل در مغز استخوان، پیگیری بیماران برای مدت طولانی‌تر و جمع‌آوری نمونه خون برای تشخیص تغییرات در مغز استخوان است که می‌تواند عوارض مالاریا را توضیح دهد.