بر اساس یک مطالعه جدید در مقیاس بزرگ، کاهش ضعف در افراد مسن می تواند یک استراتژی موثر برای جلوگیری از زوال عقل باشد.
منتشر شده در مجله نورولوژی، جراحی مغز و اعصاب و روانپزشکی، این مطالعه نشان داد که ضعف یک عامل خطر قوی برای زوال عقل است، حتی در میان افرادی که در معرض خطر ژنتیکی بالایی برای زوال عقل هستند و ممکن است از طریق یک سبک زندگی سالم اصلاح شود.
تیم بین‌المللی از دانشگاه دالهوسی و سلامت نوا اسکوشیا در کانادا و دانشگاه اکستر در بریتانیا با داده‌های بیش از 196000 بزرگسال بالای 60 سال در Biobank بریتانیا کار کردند. آنها خطر ژنتیکی شرکت کنندگان را محاسبه کردند و از یک امتیاز قبلی برای ضعف استفاده کردند که نشان دهنده تجمع علائم، علائم، ناتوانی ها و بیماری های مرتبط با سن است. آنها این را در کنار امتیازی در مورد رفتارهای سبک زندگی سالم و افرادی که به زوال عقل مبتلا شدند، تجزیه و تحلیل کردند.
دکتر دیوید وارد، سرپرست تیم تحقیق از بخش طب سالمندان در دانشگاه دالهوسی، می‌گوید: «ما شاهد افزایش شواهدی هستیم مبنی بر اینکه انجام اقدامات معنادار در طول زندگی می‌تواند به طور قابل توجهی خطر زوال عقل را کاهش دهد. کمک به بهبود چشمگیر شانس افراد برای اجتناب از زوال عقل، صرف نظر از استعداد ژنتیکی آنها برای این بیماری. این هیجان انگیز است زیرا ما معتقدیم که برخی از علل زمینه ای ضعف به خودی خود قابل پیشگیری هستند. در مطالعه ما، به نظر می رسد که این امر تا حدی از طریق امکان پذیر است. درگیر شدن در رفتارهای سبک زندگی سالم.”
در طول دوره 10 ساله مطالعه UK Biobank، زوال عقل از طریق سوابق پذیرش در بیمارستان در 1762 نفر از شرکت کنندگان تشخیص داده شد – و این افراد در مقایسه با افرادی که به زوال عقل مبتلا نشده بودند، بسیار بیشتر احتمال داشت که قبل از تشخیص، درجات بالایی از ضعف داشته باشند.
هنگامی که محققان تأثیر خطر ژنتیکی را در افراد با درجات مختلف ضعف بررسی کردند، اهمیت پیشگیری یا کاهش ضعف برجسته شد. عوامل خطر ژنتیکی تأثیر مورد انتظار خود را بر خطر ابتلا به زوال عقل در شرکت‌کنندگان مطالعه که سالم بودند اعمال کردند، اما ژن‌ها به تدریج در شرکت‌کنندگانی که ضعیف‌ترین بودند، اهمیت کمتری داشتند. در آن شرکت کنندگان ضعیف مطالعه، خطر زوال عقل بدون توجه به ژن آنها بالا بود.
حتی در افرادی که در بالاترین خطر ژنتیکی زوال عقل قرار داشتند، محققان دریافتند که این خطر در افرادی که تناسب اندام داشتند کمتر و در افرادی که از سلامت ضعیفی برخوردار بودند، بالاتر بود که به عنوان درجه بالایی از ضعف سنجیده می شد. با این حال، ترکیب خطر ژنتیکی بالا و شکنندگی بالا به ویژه مضر است، به طوری که شرکت کنندگان شش برابر بیشتر از شرکت کنندگان بدون هیچ یک از عوامل خطر زوال عقل در معرض خطر زوال عقل بودند.
در مقایسه با شرکت کنندگان در مطالعه با درجه ضعیفی پایین، خطر زوال عقل در میان شرکت کنندگانی که در مطالعه دارای درجه بالایی از ضعف بودند – حتی پس از کنترل عوامل ژنتیکی متعدد دمانس – بیش از 2.5 برابر (268 درصد) بیشتر بود.
این تحقیق مسیرهایی را برای کاهش خطر زوال عقل شناسایی کرد. شرکت‌کنندگان در مطالعه که مشارکت بیشتر در رفتارهای سبک زندگی سالم را گزارش کردند، کمتر به زوال عقل مبتلا شدند، تا حدی به این دلیل که درجه ضعف کمتری داشتند.
دکتر کنت راکوود، پروفسور طب سالمندان و اعصاب و پروفسور کاترین آلن ولدون، می‌گوید: «خطر زوال عقل منعکس‌کننده عوامل ژنتیکی، آسیب‌شناسی عصبی، سبک زندگی و سلامت عمومی است که به نوبه خود باعث ایجاد طیفی از ناهنجاری‌ها در مغز می‌شود. تحقیقات آلزایمر در دانشگاه دالهوسی، و مدیر ارشد پزشکی شبکه تازه‌تأسیس‌شده مراقبت از سالمندان و شکنندگی در سلامت نوا اسکوشیا. “مطالعه ما یک گام مهم رو به جلو در مورد نقش ضعف است، که به نظر می رسد یک مسیر منحصر به فرد و بالقوه قابل تغییر در تأثیرگذاری بر خطر زوال عقل دارد. این یک چشم انداز فوق العاده هیجان انگیز است که ما باید فوراً آن را بررسی کنیم تا به طور بالقوه برای تعداد فزاینده ای از مردم در سراسر جهان که تحت تأثیر آن قرار گرفته اند، سود ببریم. زوال عقل
دکتر جانیس رانسون، یکی از نویسندگان، از دانشکده پزشکی دانشگاه اکستر، گفت: “این یافته‌ها پیامدهای بسیار مثبتی دارند، و نشان می‌دهند که دمانس اجتناب‌ناپذیر نیست، حتی اگر شما در معرض خطر ژنتیکی بالا باشید. اقدامی برای کاهش خطر ما؛ مقابله با ضعف می‌تواند یک استراتژی موثر برای حفظ سلامت مغز باشد، و همچنین به افراد کمک می‌کند در زندگی بعدی برای مدت طولانی‌تری متحرک و مستقل بمانند.”
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط دانشگاه اکستر. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.