در حالی که بیشتر کشورهای جهان هوای ناامن را تنفس می کنند که دو سال کمتر از امید به زندگی جهانی است، این گزارش خاطرنشان کرد که آلودگی هوا بزرگترین تهدید برای سلامت انسان در هند است و امید به زندگی را تا پنج سال کاهش می دهد در حالی که سوء تغذیه کودکان و مادران آن را حدود 1 کاهش می دهد. 8 سال و سیگار کشیدن به طور متوسط 1.5 سال کاهش می یابد.
طبق AQLI، در دشتهای هندوگانژی شمال هند، 510 میلیون نفر، یعنی تقریباً 40 درصد جمعیت هند، در مسیر کاهش 7.6 سال امید به زندگی در صورت تداوم سطح آلودگی فعلی هستند. در مورد دهلی، آلوده ترین پایتخت جهان، مردم 10 سال از زندگی خود را در سناریوی معمولی که به استانداردهای جدید WHO پایبند نیستند، از دست خواهند داد.
هند در سال 2019 برنامه ملی هوای پاک (NCAP) خود را با هدف کاهش 20 تا 30 درصدی آلودگی ذرات معلق نسبت به سطوح 2017 تا سال 2024 راه اندازی کرده بود. اهداف NCAP غیر الزام آور هستند.
با این حال، اگر هند به این کاهش دست یابد و آن را حفظ کند، به پیشرفت های قابل توجهی در سلامت منجر می شود. بر اساس AQLI، کاهش دائمی و سراسری 25 درصدی، نقطه میانی محدوده هدف NCAP، میانگین امید به زندگی ملی هند را 1.4 سال و 2.6 سال برای ساکنان قلمرو پایتخت ملی دهلی افزایش میدهد. ” در این گزارش آمده است.
گزارش EPIC با تجزیه و تحلیل دادهها تا سال 2020 میگوید حدود 44 درصد از افزایش آلودگی جهان از سال 2013 از هند حاصل شده است و خاطرنشان کرد که آلودگی هوا در جنوب آسیا – آسیبدیدهترین منطقه جهان – در طول این مدت به افزایش خود ادامه میدهد. سال اول همه گیری با وجود قرنطینه های کووید. از سال 1998، میانگین سالانه آلودگی ذرات معلق هند (PM2.5) بیش از 61 درصد افزایش یافته است.
در سال 2019، سالانه بیش از 7 میلیون مرگ به دلیل قرار گرفتن در معرض آلایندههای مختلف در جهان مرتبط است و تحلیلگران ادعا میکنند که حدود 80 درصد از مرگها ناشی از قرار گرفتن در معرض PM 2. 5 است. در میان همه آلاینده های هوای کلاسیک، PM 2. 5 قابل استنشاق خطرناک ترین محسوب می شود زیرا از طریق تنفس در ریه ها رسوب می کند و باعث مشکلات تنفسی جدی می شود.
AQLI EPIC غلظت آلودگی هوا را به تأثیر آن بر امید به زندگی تبدیل می کند و خاطرنشان می کند که تأثیر آلودگی هوا بر امید به زندگی با سیگار قابل مقایسه است، بیش از سه برابر مصرف الکل و آب ناسالم، شش برابر HIV/AIDS. و 89 برابر جنگ و تروریسم.
گزارش EPIC با اشاره به معیار جدید گفت که کل جمعیت هند در مناطقی زندگی می کنند که میانگین سالانه آلودگی ذرات معلق از دستورالعمل WHO بیشتر است. این موسسه گفت: “بیش از 63 درصد از جمعیت در مناطقی زندگی می کنند که از استاندارد ملی کیفیت هوای کشور 40 میکروگرم بر متر مکعب فراتر می رود.” در حالی که اشاره کرد که هندی ها در صورت رعایت استانداردهای ملی آن 1.6 سال افزایش وزن خواهند داشت.
هریستا هاسنکوپف، مدیر AQLI میگوید: «اکنون که درک ما از تأثیر آلودگی بر سلامت انسان بهبود یافته است، دولتها میتوانند آن را به عنوان یک موضوع سیاست فوری در اولویت قرار دهند.