تحقیقات چگونگی واکنش کشورها به همه‌گیری COVID-19 را روشن می‌کند

یک مقاله جدید توسط تیمی در آزمایشگاه ملی لس آلاموس، بینش جدیدی را در مورد نحوه واکنش کشورها به شوک‌های سیستمیک مانند همه‌گیری COVID-19 به محققان ارائه می‌کند.

سارا دل واله، از گروه سیستم‌های اطلاعات و مدل‌سازی آزمایشگاه و نویسنده مقاله، گفت: «این یکی از اولین مقالاتی است که تاب‌آوری را با استفاده از رویکرد داده‌محور کمیت می‌کند، زیرا بیشتر رویکردهای موجود به تخصص موضوعی متکی هستند. ، که امروز در PLOS One.

«ما تاب‌آوری آگاهانه کارشناسان منتشر شده قبل از همه‌گیری را مقایسه کردیم، و رویکردمان را که در طول همه‌گیری انجام شد، مقایسه کردیم و متوجه شدیم که تفاوت‌های قابل‌توجهی بین آنچه کارشناسان پیش‌بینی کرده بودند که در صورت ابتلا به یک بیماری همه‌گیر، مقاوم‌ترین کشورها خواهند بود.»

تلاش‌های قبلی برای تعیین کمیت تأثیر COVID-19 عمدتاً فقط به همه‌گیری در یک بعد واحد، مانند تولید ناخالص داخلی یا نرخ بیکاری یک کشور نگاه می‌کردند. تیم لوس آلاموس رویکردی جامع‌تر را در پیش گرفت و تاب‌آوری را در حوزه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در چندین کشور از جمله ایالات متحده، برزیل، هند، سوئد، نیوزلند و اسرائیل بررسی کرد.

دل واله گفت: «ما متوجه شدیم که شهروندان این کشورها نسبت به سیاست‌های سختگیرانه COVID واکنش کاملاً متفاوتی نشان می‌دهند. به عنوان مثال، ما شاهد بودیم که سیاست‌های سختگیرانه‌تر دولت برای همه‌گیری با ناآرامی‌های سیاسی بالاتر در سراسر ایالت‌های داخل ایالات متحده همراه بود، در حالی که عکس این امر در مورد ایالت‌های برزیل صادق بود.»

این تیم ارزیابی کرد که چگونه پاسخ‌ها و نتایج مشاهده‌شده از همه‌گیری کووید-19 با ویژگی‌ها یا آسیب‌پذیری‌های پیش از همه‌گیری و سیستم‌های موجود قبل از همه‌گیری که ممکن است بر توانایی واکنش به بحران تأثیر گذاشته باشند، ارزیابی کردند.

به عنوان مثال، آموزش نقش مهمی در واکنش به بیماری همه گیر ایفا کرد.

حتی پس از تعدیل سخت‌گیری سیاست‌های دولتی کووید-19، این تیم دریافت که آموزش عالی به طور قابل‌توجهی با مقادیر کمتر ناآرامی سیاسی در سراسر ایالات متحده مرتبط است. تنوع در پاسخ‌ها حتی در داخل کشورها، پتانسیل تفاوت‌های منطقه‌ای را برای تأثیرگذاری بر واکنش همه‌گیر نشان داد.

بخش‌هایی که بیشتر تحت تأثیر همه‌گیری قرار گرفته‌اند نیز در کشورهای مختلف متفاوت بودند. سلامت انسان، مدیریت عمومی و دفاع در ایالات متحده و سوئد به شدت تحت تأثیر قرار گرفت، در حالی که تولید در برزیل و هند به شدت تحت تأثیر قرار گرفت. بخش ساخت و ساز به طور متوسط ​​یا شدید در همه کشورها تحت تأثیر قرار گرفت.

دل واله گفت: “درک تفاوت در توانایی کشورها برای واکنش پس از یک بیماری همه گیر می تواند به جامعه کمک کند تا برای همه گیری های آینده آمادگی بیشتری داشته باشد.”