بیش از 1 نفر از هر 6 فرد واکسینه نشده، اثرات بهداشتی کووید را دو سال پس از تایید عفونت گزارش می‌کنند

یک مطالعه در سوئیس نشان می‌دهد که حدود 1 نفر از هر 6 فرد واکسینه نشده می‌گوید که هنوز تا دو سال پس از عفونت، اثرات بهداشتی COVID-19 را تجربه می‌کند. BMJ.

یافته‌ها نشان می‌دهد که 17 درصد از شرکت‌کنندگان به سلامت عادی خود بازنگشتند و 18 درصد علائم مرتبط با کووید-19 را 24 ماه پس از عفونت اولیه گزارش کردند.

اکثر افرادی که مبتلا به کووید-19 هستند به زودی پس از مرحله اولیه بیماری بهبود می یابند، اما برخی دیگر مشکلات سلامتی مداوم (معروف به کووید طولانی) را تجربه می کنند که می تواند بر کیفیت زندگی و توانایی کار تأثیر بگذارد.

مطالعات قبلی در مورد پیامدهای بلندمدت پس از عفونت کووید-19، طیف وسیعی از تخمین‌ها (22 تا 75 درصد در 12 تا 24 ماه) را گزارش کرده‌اند که محققان را از گرفتن هر گونه نتیجه‌گیری قطعی درباره درمان و حمایت طولانی‌مدت باز می‌دارد.

برای رفع برخی از این عدم قطعیت، محققان به الگوهای بهبودی و تداوم علائم طی دو سال در بزرگسالان از گروه SARS-CoV-2 زوریخ، یک مطالعه مداوم روی افراد مبتلا به عفونت تایید شده SARS-CoV-2، نگاه کردند.

یافته‌های آن‌ها بر اساس 1106 بزرگسال واکسینه نشده (میانگین سنی 50 سال) با عفونت تایید شده SARS-CoV-2 بین 6 اوت 2020 تا 19 ژانویه 2021 و 628 بزرگسال (میانگین سنی 65) به طور تصادفی از جمعیت عمومی که مبتلا نبوده‌اند، است. ویروس.

شرکت کنندگان اطلاعاتی در مورد 23 علامت بالقوه طولانی کووید 6، 12، 18 و 24 ماه پس از عفونت ارائه کردند. سایر عوامل بالقوه تأثیرگذار از جمله سن، جنس، تحصیلات، اشتغال، و مشکلات سلامتی از قبل موجود نیز در نظر گرفته شدند.

به طور کلی، 55٪ از شرکت کنندگان گزارش کردند که کمتر از یک ماه پس از عفونت به وضعیت سلامتی خود بازگشتند و 18٪ بهبودی را طی یک تا سه ماه گزارش کردند. تا شش ماهگی، 23 درصد از شرکت‌کنندگان گزارش دادند که هنوز بهبود نیافته‌اند، که در 12 ماهگی به 19 درصد و در 24 ماهگی به 17 درصد کاهش یافت.

نسبت افرادی که هنوز علائم مرتبط با کووید-19 را در سه مقطع زمانی تجربه می‌کردند مشابه بود اما کمی بیشتر بود و از 29 درصد در شش ماهگی، به 20 درصد در 12 ماهگی و به 18 درصد در 24 ماهگی کاهش یافت.

در مقایسه با افرادی که عفونت نداشتند، افراد مبتلا به کووید-19 در معرض خطر بیشتری برای هر دو مشکل جسمی مانند تغییر طعم یا بوی (9.8٪)، ضعف پس از فعالیت (9.4٪) و تنگی نفس (7.8٪) قرار داشتند. و مسائل مربوط به سلامت روان، مانند کاهش تمرکز (8.3٪) و اضطراب (4٪) در ماه ششم.

افرادی که علائم را در تمام پیگیری‌ها گزارش کرده‌اند یا علائم بدتر شده را گزارش کرده‌اند، احتمال بیشتری دارد که مسن‌تر باشند و از قبل مشکلات سلامتی داشته باشند.

اینها یافته‌های مشاهده‌ای هستند و محققان چندین محدودیت را تصدیق می‌کنند، از جمله اینکه آنها فقط بر روی نوع وحشی SARS-CoV-2 در یک جمعیت واکسینه نشده تمرکز کرده‌اند و به سلامتی خود گزارش‌شده تکیه کرده‌اند که می‌تواند غیرقابل اعتماد باشد.

با این وجود، این یک مطالعه بزرگ مبتنی بر جمعیت با ارزیابی منظم طیف وسیعی از پیامدهای سلامتی بود، و یافته‌ها پس از تجزیه و تحلیل‌های بیشتر مشابه بودند و اعتبار تخمین‌ها را تقویت می‌کردند.

نویسندگان می نویسند: «مسائل بهداشتی پایدار چالش های مهمی را برای افراد آسیب دیده ایجاد می کند و بار مهمی را بر سلامت جمعیت و خدمات مراقبت های بهداشتی ایجاد می کند، و آنها خواستار آزمایشات بالینی برای ایجاد مداخلات مؤثر برای کاهش بار شرایط پس از COVID-19 هستند. ”

محققی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در سرمقاله‌ای مرتبط می‌گوید درک مسیر بار علائم و بهبودی طولانی مدت کووید برای سیاست‌گذاری، تصمیم‌گیری‌های درمانی و هماهنگی مراقبت‌ها بسیار مهم است.

او می نویسد که طراحی درمان های آینده، آزمایشات بالینی و مداخلات سیاستی “به مطالعات قوی بر اساس داده های سطح جمعیت با کیفیت بالا بستگی دارد.”

“علاوه بر این، با توجه به پیچیدگی مسیر علائم و بار بیماری منحصربه‌فردی که هر بیمار مبتلا به کووید طولانی مدت تجربه می‌کند، بیماران باید در طراحی و اجرای این مطالعات در آینده مشارکت دقیق‌تری داشته باشند.”