مکمل ویتامین D خطر بروز حوادث قلبی عروقی عمده را در افراد مسن کاهش می دهد

سکته مغزی و بیماری عروق کرونر قلب دو عامل شایع مرگ و میر جهانی هستند که افزایش سن خطر هر دوی این رویدادها را افزایش می دهد. مطالعات قبلی نشان داده اند که ویتامین D بر بیماری های قلبی عروقی تأثیر می گذارد.

اخیرا BMJ این مطالعه نتایج یک کارآزمایی کنترل تصادفی (RCT) را برای ارزیابی اثر وابسته به دوز مکمل ویتامین D بر بروز حوادث قلبی عروقی عمده در افراد مسن مورد بحث قرار می دهد.

مطالعه: مکمل ویتامین D و حوادث عمده قلبی عروقی: کارآزمایی تصادفی کنترل شده D-Health. اعتبار تصویر: R_Szatkowski / Shutterstock.com

زمینه

در داخل سیستم عروقی، اکثر سلول هایی که گیرنده ویتامین D را بیان می کنند، 1α هیدروکسیلاز را نیز بیان می کنند و می توانند 25-هیدروکسی ویتامین D (25(OH)D) را به کلسیتریول، شکل فعال ویتامین D، تبدیل کنند. کلسیتریول چندین عملکرد بیولوژیکی مهم دارد. از جمله کاهش التهاب، مهار تکثیر عضلات صاف عروق و تنظیم سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون.

یک متاآنالیز RCTها نشان داد که مکمل ویتامین D در پیشگیری از حوادث قلبی عروقی بی اثر است. با این حال، این نتیجه توسط کارآزمایی ابتکاری سلامت زنان، که شامل شرکت کنندگان زن و دوز کم ویتامین D بود، مخالفت کرد.

آزمایش D-Health برای ارزیابی اینکه آیا مکمل ویتامین D ماهانه نتایج سلامتی افراد مسن را بهبود می بخشد یا خیر راه اندازی شد. اگرچه تجزیه و تحلیل قبلی با استفاده از گروه D-Health گزارش داد که مکمل ویتامین D مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی یا مرگ و میر ناشی از همه علل را کاهش نمی دهد، اما تأثیر آنها بر بروز حوادث قلبی عروقی اصلی مشخص نشده است.

در مورد مطالعه

مطالعه حاضر از داده‌های کارآزمایی D-Health استفاده کرد تا بررسی کند که آیا مکمل ویتامین D در بزرگسالان استرالیایی بالای 60 سال بر بروز حوادث قلبی عروقی تأثیر می‌گذارد یا خیر.

آزمایش D-Health یک RCT دوسوکور و کنترل شده با دارونما با دو بازوی موازی است. گروه آزمایشی D-Health شامل بزرگسالانی از تمام ایالت ها و مناطق استرالیا، به جز قلمرو شمالی، که بین 60 تا 84 سال سن داشتند، بود.

شرکت کنندگان با سابقه هیپرپاراتیروئیدیسم، هیپرکلسمی، سنگ کلیه، سارکوئیدوز، استئومالاسی، یا تحت مکمل ویتامین D بالای 500 واحد بین المللی، از مطالعه خارج شدند.

تصادفی‌سازی بلوک‌های جایگشت‌شده توسط رایانه برای تخصیص شرکت‌کنندگان به نسبت 1: 1 در دو گروه به‌طور تصادفی استفاده شد. یک گروه 60000 واحد بین المللی ویتامین D3 (کوله کلسیفرول) دریافت کردند، در حالی که بقیه قرص های دارونما دریافت کردند. هر دو قرص ویتامین D3 و دارونما از نظر ظاهری یکسان بودند.

هر سال به شرکت کنندگان در مطالعه 12 قرص داده می شد و از آنها خواسته می شد که در ابتدای هر ماه یک قرص مصرف کنند. هر شرکت کننده این مداخله را به مدت پنج سال، از فوریه 2015 تا فوریه 2020 دریافت کرد.

در ابتدا، شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌ای را تکمیل کردند که اطلاعاتی در مورد شرایط بهداشتی از قبل موجود، عوامل اجتماعی جمعیت‌شناختی و سبک زندگی و الگوهای غذایی ارائه می‌کرد. حوادث قلبی عروقی، از جمله انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی، یا عروق کرونر مجدد، از شرکت کنندگان نیز گزارش شد.

یافته های مطالعه

در مجموع 21315 شرکت کننده واجد شرایط آزمایش D-Health بودند. برخی از شرکت کنندگان به دلایل شخصی کارآزمایی را ترک کردند، در حالی که برخی دیگر به دلیل اطلاعات ناقص حذف شدند.

در نهایت، 21302 شرکت کننده، 10658 در گروه ویتامین D و 10644 در گروه دارونما در نظر گرفته شدند. در مجموع 866 کاندید قبل از تکمیل مطالعه فوت کردند.

حدود 80 درصد از شرکت کنندگان گزارش کردند که حداقل 80 درصد از قرص های مورد مطالعه را مصرف کرده اند. میانگین غلظت سرمی 25(OH)D گروه دارونما و ویتامین D به ترتیب nmol/L 77 و nmol/L 115 بود. عوارض جانبی مشابهی در هر دو گروه گزارش شد.

در طول دوره پیگیری، 1336 رویداد عمده قلبی عروقی، شامل 6٪ و 6.6٪ از گروه های ویتامین D و دارونما، مشاهده شد. این یافته نشان دهنده بروز کمتر حوادث قلبی عروقی، به ویژه انفارکتوس میوکارد، و عروق عروق کرونر، در گروه ویتامین D در مقایسه با گروه دارونما است.

اگرچه افرادی که در ابتدا با استاتین ها یا سایر داروهای قلبی عروقی درمان می شدند یا افرادی که وضعیت ویتامین D بالاتری داشتند، نتایج بهتری داشتند، اما این اثرات از نظر بالینی معنی دار نبودند. تأثیر ویتامین D بر حوادث قلبی عروقی مستقل از جنس، سن یا شاخص توده بدنی مشخص شد.

نتیجه گیری

گروه مطالعاتی گسترده با بیش از 21000 شرکت‌کننده، نقطه قوت کلیدی این کارآزمایی است. ماندگاری بالا و پایبندی به مداخله از دیگر مزایای این مطالعه است.

مطالعه حاضر حوادث قلبی عروقی و پیامدهای مرگ و میر را با استفاده از داده های جامع مرتبط با منابع داده اداری مبتنی بر جمعیت شناسایی کرد. با این حال، به دلیل فقدان داده‌های بیمارستان خصوصی، به‌ویژه از تاسمانی و استرالیای جنوبی، دست کم‌گرفتن نهایی رویدادهای قلبی عروقی ممکن است.

علی‌رغم این محدودیت، یافته‌های مطالعه نشان می‌دهد که مکمل‌های ویتامین D در افراد مسن ممکن است بروز حوادث قلبی عروقی عمده، به‌ویژه عروق عروق کرونر و انفارکتوس میوکارد را کاهش دهد.