هوس غذایی دارید؟ آنچه در روده شما زندگی می کند ممکن است مسئول آن باشد

تخم مرغ یا ماست، سبزیجات یا چیپس سیب زمینی؟ ما هر روز تصمیم می‌گیریم که چه بخوریم، اما این انتخاب‌ها ممکن است کاملاً متعلق به ما نباشد. تحقیقات جدید دانشگاه پیتزبورگ روی موش‌ها برای اولین بار نشان می‌دهد که میکروب‌های موجود در روده حیوانات بر آنچه که آنها برای خوردن انتخاب می‌کنند تأثیر می‌گذارند و موادی را می‌سازند که میل به انواع غذاها را تحریک می‌کنند.

کوین کول، استادیار دپارتمان زیست شناسی در دانشکده کنت دیتریش گفت: «همه ما این تمایلات را داریم، مثلاً اگر زمانی احساس می کنید که نیاز به خوردن سالاد دارید یا واقعاً به خوردن گوشت نیاز دارید. هنر و علوم. “کار ما نشان می دهد که حیوانات با ترکیبات مختلف میکروب های روده، انواع مختلفی از رژیم های غذایی را انتخاب می کنند.”

علیرغم چندین دهه گمانه زنی دانشمندان در مورد اینکه آیا میکروب ها می توانند بر رژیم غذایی مورد علاقه ما تأثیر بگذارند، این ایده هرگز مستقیماً روی حیوانات بزرگتر از مگس میوه آزمایش نشده است. برای بررسی این سوال، کهل و فوق دکترای او برایان ترولین که اکنون در دانشگاه کرنل است، به 30 موش فاقد میکروب های روده ترکیبی از میکروارگانیسم های سه گونه جوندگان وحشی با رژیم های غذایی طبیعی بسیار متفاوت دادند.

این دو دریافتند که موش‌های هر گروه غذای غنی از مواد مغذی مختلف را انتخاب می‌کنند که نشان می‌دهد میکروبیوم آنها رژیم غذایی مورد نظرشان را تغییر داده است. محققان کار خود را امروز در مجله منتشر کردند مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم.

در حالی که ایده میکروبیوم بر رفتار شما ممکن است دور از ذهن به نظر برسد، برای دانشمندان تعجب آور نیست. روده و مغز شما در حال مکالمه دائمی هستند و انواع خاصی از مولکول ها به عنوان واسطه عمل می کنند. این محصولات جانبی گوارش نشان می دهد که شما به اندازه کافی غذا خورده اید یا شاید به انواع خاصی از مواد مغذی نیاز دارید. اما میکروب‌های روده می‌توانند برخی از همان مولکول‌ها را تولید کنند و به طور بالقوه آن خط ارتباطی را ربوده و معنای پیام را تغییر دهند تا به نفع خود باشند.

یکی از این پیام رسان ها برای هر کسی که مجبور است بعد از شام بوقلمون چرت بزند آشنا خواهد بود: تریپتوفان.

ترولین گفت: “تریپتوفان یک آمینو اسید ضروری است که در بوقلمون رایج است اما توسط میکروب های روده نیز تولید می شود. وقتی به مغز راه پیدا می کند به سروتونین تبدیل می شود که سیگنالی برای احساس سیری بعد از غذا است.” در نهایت به ملاتونین تبدیل می شود و بعد احساس خواب آلودگی می کنید.

در مطالعه خود، Trevelline و Kohl همچنین نشان دادند که موش‌هایی با میکروبیوم‌های مختلف سطوح متفاوتی از تریپتوفان در خون خود داشتند، حتی قبل از اینکه به آنها حق انتخاب رژیم‌های غذایی مختلف داده شود – و موش‌هایی که مولکول بیشتری در خون خود داشتند، همچنین دارای باکتری‌های بیشتری بودند. می توانند آن را در روده خود تولید کنند.

به گفته Trevelline، این یک تفنگ سیگار کشیدن متقاعد کننده است، اما تریپتوفان تنها یک رشته از شبکه پیچیده ارتباطات شیمیایی است. او گفت: “احتمالاً ده ها سیگنال وجود دارد که بر رفتار تغذیه روزانه تأثیر می گذارد. تریپتوفان تولید شده توسط میکروب ها می تواند فقط یکی از جنبه های آن باشد.” با این حال، روش قابل قبولی را ایجاد می کند که ارگانیسم های میکروسکوپی می توانند آنچه را که ما می خواهیم بخوریم را تغییر دهند – این تنها یکی از چند آزمایش دقیق است که با وجود سال ها نظریه پردازی دانشمندان، چنین پیوندی را بین روده و مغز نشان می دهد.

با این حال، قبل از اینکه بخواهید به هوس غذایی خود بی اعتماد شوید، هنوز علم بیشتری وجود دارد که باید انجام دهید. در کنار نداشتن راهی برای آزمایش این ایده در انسان، این تیم اهمیت میکروب‌ها را در تعیین رژیم غذایی در مقایسه با چیزهای دیگر اندازه‌گیری نکردند.

کوهل گفت: «ممکن است چیزی که روز قبل خورده‌اید مهم‌تر از میکروب‌هایی باشد که دارید. “انسان ها چیزهای بیشتری دارند که ما در آزمایش خود نادیده می گیریم. اما فکر کردن به آن ایده جالبی است.”

و این تنها یک رفتار است که میکروب‌ها می‌توانند بدون اطلاع ما آن را تغییر دهند. کوهل اشاره می کند که این رشته جوانی است و هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد.

کوهل گفت: «من دائماً از تمام نقش‌هایی که میکروب‌ها در زیست‌شناسی انسان و حیوان بازی می‌کنند شگفت‌زده می‌شوم.