تکنیک جراحی ساده با کاهش قابل توجه خطر فیبریلاسیون دهلیزی پس از جراحی قلب همراه است

بر اساس مطالعه جدیدی که توسط Weill Cornell Medicine محققین نیویورک-پرسبیتری یافته‌ها نشان می‌دهد که این روش که پریکاردیوتومی چپ خلفی نام دارد، پتانسیل قابل‌توجهی برای جلوگیری از اقامت طولانی‌مدت در بیمارستان و نیاز به مداخلات و داروهای اضافی برای کاهش خطر سکته مغزی و نارسایی قلبی مرتبط با فیبریلاسیون دهلیزی دارد.

این مطالعه ارزیابی کرد که آیا پریکاردیوتومی سمت چپ خلفی، شکافی در پشت کیسه در اطراف قلب برای تخلیه مایع اضافی، می‌تواند به پیشگیری از فیبریلاسیون دهلیزی در بیمارانی که تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته‌اند، کمک کند. کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده در 14 نوامبر منتشر شد لانست. محققان این مطالعه همچنین یافته‌ها را در یک جلسه مجازی زنده مجازی Late-Breaking Science در 14 نوامبر به عنوان بخشی از جلسات علمی انجمن قلب آمریکا در سال 2021 ارائه کردند.

دکتر ماریو گائودینو، پروفسور استفن و سوزان وایس در جراحی قلب و عروق در ویل، محقق ارشد این مطالعه گفت: «مطالعات قبلی کوچک با محدودیت‌های عمده در طراحی مطالعه بودند، بنابراین هیچ جهت روشنی در مورد اینکه آیا پریکاردیوتومی خلفی چپ برای جلوگیری از فیبریلاسیون دهلیزی مفید است یا خیر وجود نداشت. Cornell Medicine و یک جراح قلب در مرکز پزشکی NewYork-Presbyterian/Weill Cornell. “مطالعه ما اولین مطالعه ای است که شواهد دقیقی از مزایای این روش در گروه بزرگی از بیماران در یک موسسه ارائه می دهد.”

تجمع مایع اضافی و لخته های کوچک پس از جراحی قلب شایع است که در حدود دو سوم بیماران رخ می دهد. حتی یک تجمع کوچک می تواند باعث ایجاد فیبریلاسیون دهلیزی شود، عارضه ای که در آن سیگنال های الکتریکی نامنظم از انقباض موثر حفره های فوقانی قلب جلوگیری می کند. فیبریلاسیون دهلیزی شایع ترین عارضه جانبی پس از جراحی قلب است که در حدود 35 درصد بیماران گزارش شده است. درمان ممکن است شامل شوک الکتریکی برای بازگرداندن ریتم منظم قلب و به دنبال آن مصرف داروهایی برای کنترل ریتم قلب و کاهش خطر لخته شدن خون باشد که همگی دارای عوارض جانبی و عوارض هستند.

برای انجام پریکاردیوتومی سمت چپ خلفی، جراح برشی در پشت کیسه اطراف قلب ایجاد می کند که پریکارد نامیده می شود. این اجازه می دهد تا مایع اضافی و لخته های کوچک از پریکارد به فضای اطراف ریه چپ، به نام حفره پلور چپ، تخلیه شود. این روش فقط چند دقیقه به زمان کلی جراحی قلب اضافه می کند. یک لوله زهکشی پلور سمت چپ قرار داده می شود و به طور کلی چند روز پس از جراحی به عنوان بخشی از مراقبت های استاندارد برداشته می شود. مایع اضافی همچنان از طریق شکاف پریکارد تخلیه می شود تا زمانی که خود به خود بهبود یابد.

محققان برای مطالعه خود که “پریکاردیوتومی چپ خلفی برای پیشگیری از فیبریلاسیون دهلیزی پس از جراحی قلب” (PALACS) نامیده می شود، 420 بیمار را که تحت عمل جراحی انتخابی قرار می گرفتند به دو گروه تقسیم کردند: 2 گروه: پریکاردیوتومی سمت چپ خلفی در طول عمل جراحی خود و 208 بیمار روش جراحی اضافی دریافت نکردند.

فیبریلاسیون دهلیزی در 37 بیمار از 212 بیمار (18 درصد) در گروه پریکاردیوتومی ایجاد شد که به طور قابل توجهی کمتر از 66 بیمار از 208 بیمار (32 درصد) در گروه بدون پریکاردیوتومی بود. نکته مهم این است که هیچ عارضه ای با پریکاردیوتومی همراه نبود.

این مطالعه به طور کامل توسط دپارتمان جراحی قلب و عروق در پزشکی ویل کورنل تأمین مالی شد و از طریق کمک های بشردوستانه بیماران و تلاش های جمع آوری کمک های مالی امکان پذیر شد. دکتر گائودینو، که همچنین مدیر دفتر کارآزمایی های بالینی مشترک در پزشکی ویل کورنل و نیویورک-پرسبیتریان است، گفت: «این مطالعه تعهد ما را به انجام تحقیقات بالینی دقیق و پاسخ به سؤالات مهمی که برای بیماران معنادار است، نشان می دهد.

دکتر گائودینو و تیمی از محققان از بخش جراحی قلب در پزشکی ویل کورنل اکنون با همکاران بین‌المللی برای طراحی یک کارآزمایی بالینی چند مرکزی کار می‌کنند که شامل تعداد بیشتری از بیماران و انواع جراحی‌های قلب مانند ترمیم دریچه میترال می‌شود.

دکتر لئونارد گیراردی، نویسنده ارشد این مقاله، رئیس بخش جراحی قلب و عروق و O. Wayne گفت: “ما هیجان زده هستیم که کارآزمایی بالینی اثبات مفهوم ما مزایای پریکاردیوتومی سمت چپ خلفی را بدون خطرات اضافی برای بیماران نشان داده است.” ایزوم پروفسور جراحی قلب در پزشکی ویل کورنل و رئیس جراح قلب در مرکز پزشکی نیویورک-پرسبیتریان/ویل کورنل. ما مشتاقانه منتظر تایید نتایج خود در یک مطالعه چند مرکزی در آینده هستیم و امیدواریم این روش روزی به استاندارد مراقبت از بیماران جراحی قلب در سراسر جهان تبدیل شود.