این پزشک خانواده روستایی مایل است بازنشسته شود – او 80 سال دارد

دکتر پیتر بل می گوید که اگر تا زمانی که سلامتی اش از بین برود به کار خود ادامه دهد، مردم می گویند که او با انجام کاری که دوست داشت مرده است.

او گفت: “من زودتر وقت خواهم داشت که فقط در جنگل پیاده روی کنم.”

بل بیش از نیم قرن است که چندین نسل از بیماران را در دهکده کوچک دریاچه شاربوت در سنترال فرونتناک، در 120 کیلومتری جنوب غربی اتاوا درمان می کند: فشار خون آنها را اندازه گیری می کند، بیوپسی انجام می دهد و “صدها و صدها” را خارج می کند. قلاب ماهی از ماهیگیران مجروح – از جمله “مشتریان تکراری”.

بل در 80 سالگی به خوبی از سنی گذشته است که بیشتر مردم برای تعقیب علایق خود بازنشسته می‌شوند – در مورد او، نوه‌ها، باغبانی، بیرون رفتن در طبیعت، و سرگرمی‌ای که برای اولین بار او را به این منطقه آورد: شکار عتیقه.

اما مانند بسیاری از جوامع بزرگ و کوچک انتاریو، دریاچه شاربوت در روند بزرگ‌تری گیر کرده است که از فراخوان حرفه‌ای بل جلوگیری می‌کند.

بل گفت: «ما در این کمبود بزرگ پزشک هستیم. اکنون در هیچ کجای کانادا نمی توان به راحتی استخدام کرد.”

تمرین در دهه 1970 از تریلر راه اندازی شد

بل یکی از دو پزشک خانواده، به‌علاوه یک پرستار و دیگر کارکنان است که به فهرستی از حدود 3000 بیمار از اتاق‌های معاینه خود در ساختمان تیم سلامت خانواده روستا، که مشرف به دریاچه و ساحل تابستانی محبوب آن است، خدمات می‌دهد.

به گفته بل و شهردار، این تعداد شامل ساکنان تمام سال، کلبه‌های فصلی، سایر افراد ساکن در جوامع خارج از دریاچه شاربوت اما در منطقه تحت پوشش رسمی کلینیک و حتی برخی افراد می‌شود که برای مراقبت به دریاچه شاربوت بازمی‌گردند زیرا نمی‌توانند. به سرعت یک پزشک خانواده را در مکان های بزرگتر مانند کینگستون گیر بیاورید.

بالای تپه از کلینیک، پارکینگی است که بل، که در آن زمان یک پزشک جدید در اواخر دهه 20 زندگی‌اش بود، در سال 1971 در یک تریلر 60 فوتی، تمرین خود را آغاز کرد.

بل گفت که پزشک قبلی دهکده سال‌ها قبل فوت کرده بود و در حالی که بیوه مطب خود را به بل پیشنهاد داد، اتاق‌ها بسیار کوچک بودند و هیچ چیز دیگری برای اجاره در شهر وجود نداشت، بنابراین بل یک تریلر از دریاچه انتاریو آورد.

همانطور که او آن را تمیز می کرد، “پیرمردی سوار دوچرخه اش شد و در روستایی گفت: “آیا دکتر داخل است؟” بل گفت: یک روز زودتر باز کردیم.

اتاق‌های خواب اتاق معاینه بودند، اتاق نشیمن به عنوان اتاق انتظار و حمام محل جمع‌آوری نمونه‌ها بود. بل گفت: «آشپزخانه دفتر بود.

خط آب از هتل همیشه با هم همکاری نمی کرد و راه اندازی کلی سخت بود، “اما کار می کرد” تا اینکه شهرک مرکزی Frontenac ساختمان کلینیک فعلی را در سال 1972 خریداری کرد.

بل گفت که حجم کاری این کلینیک انجام تماس های خانگی مانند گذشته را دشوار می کند، اما او همچنان بیماران تسکینی را در اولویت قرار می دهد.

او گفت که وقتی پدر فرانسیس اسمیت، شهردار سنترال فروتناک، بیش از یک دهه پیش درگذشت، بل از این ماجرا دور شد.

پدرم تحت سرپرستی او بود. او تا آمدن مسئول تشییع جنازه پیش ما ماند.

بل همچنین دکتر اسمیت است. او گفت که بچه هایش هم هستند.

“او انگیزه های خود را به دست آورده است”

وین رابینسون، برنامه ریز مالی محلی، 50 سال است که بیمار بل بوده است. او با وجود اینکه پنج سال از بل کوچکتر بود، در سال 2017 بازنشسته شد.

رابینسون در مورد آمادگی بل برای جابجایی دنده گفت: «فکر می‌کنم او انگیزه‌های خود را به دست آورده است.

تماشا | او 50 سال است که پیش همان دکتر می رود:

بل، بدون اشاره به حسادت یا ناامیدی، خاطرنشان کرد که برخی از حدود 250 نفر از ساکنان پزشکی خانواده که برای دوره های خود به دریاچه شاربوت رفته اند نیز قبل از او بازنشسته شده اند.

شهردار اسمیت گفت بل “نیاز به استراحت دارد.” او ریاست هیئت مدیره کلینیک را بر عهده دارد و گفت که در دو سال گذشته تمام تلاش خود را برای یافتن جایگزین انجام داده است.

او با اشاره به رقابت جوامع دیگر و تعداد کمتری از فارغ التحصیلان پزشکی خانواده برای انتخاب، گفت: “اما در این عصر و عصر بسیار دشوار است.”

“ما به نمایشگاه‌های کار می‌رویم، ویدئوهایی داریم که می‌گوییم به منطقه زیبای ما بیایید، اما در این مرحله تعداد زیادی از افراد را جذب نمی‌کنند… ما به تلاش خود ادامه می‌دهیم زیرا مجبوریم. دکتر بل 52 سال است که با ما بوده است. ”

اسمیت گفت که شهرک وام مسکن ساختمان کلینیک را می پردازد و نمی تواند مشوق هایی را برای پزشکان، مانند اتاق و تخته، در کنار تامین مالی خدمات اصلی خود برای ساکنان، فراهم کند.

او افزود، اما داشتن دکتری مانند بل ضروری است و هشت ساله فعال را “مرکز توسعه اقتصادی” نامید.

“یک مرکز پزشکی در جامعه شما برای داشتن افرادی که مایل به زندگی هستند بسیار مفید است [here]اسمیت گفت: “بدون مراقبت های پزشکی، بسیاری از افرادی که در اینجا خانه خریده اند، ممکن است نتوانند.”

تماشا | این جامعه روستایی در تلاش برای جایگزینی پزشک خانواده قدیمی خود است:

آفرین به دکتر بل

بر اساس گزارش کالج پزشکان خانواده انتاریو، 1.8 میلیون نفر از ساکنان این استان پزشک خانواده ندارند – این رقم می‌گوید در صورت تداوم روند کنونی تا سال 2025 به سه میلیون نفر می‌رسد.

دکتر Jobin Varughese، رئیس منتخب کالج، گفت: حدود 1.7 میلیون نفر پزشک بالای 65 سال دارند.

“بنابراین، متأسفانه، گفتن “از همه خدمات شما متشکرم، اما به کار خود ادامه دهید.” [even older doctors like Dr. Bell] ممکن است کمی بیشتر از یک یا دو مورد رایج شود.”

دکتر تارا کیران، پزشک خانواده و محقق در بیمارستان سنت مایکل، که بخشی از شبکه Unity Health تورنتو است، گفت که روند نگران‌کننده‌ای وجود دارد که تعداد کمتری از دانشجویان پزشکی انتاریو برای ورود به بخش‌های خانوادگی انتخاب می‌کنند، و چندین دلیل بالقوه وجود دارد که چرا آنها را انتخاب می‌کنند. .

اینها شامل ترس از کار به تنهایی در کلینیک هایی است که تیمی ندارند، دستمزد کمتر و قد و قامت کمتر، و مقدار قابل توجهی از زمان صرف شده برای کارهای اداری به جای تعامل با بیماران.

بل گفت: «کاغذ کاری در مراقبت های اولیه وحشتناک است. “چهارشنبه یک روز تعطیل است، اما [they] معمولا روزهای کاغذبازی هستند.”

او گفت که بل و کیران همچنین به عقب ماندگی خدمات پزشکی ناشی از همه‌گیری کووید-19 اشاره می‌کنند که «فشار زیادی را بر ما وارد می‌کند».

کیران یکی از نویسندگان یک مطالعه اخیر است که نشان می‌دهد بسیاری از پزشکان خانواده در اوایل همه‌گیری بازنشسته شده‌اند، در حالی که بل می‌گوید تا زمانی که فرد مناسبی را برای جایگزینی او پیدا کنند، در کلینیک دریاچه شاربوت خواهد ماند.

کیران گفت: “خب، آفرین به دکتر بل به خاطر تعهدش به مطب و شهر.”

این حرفه ای است که برای مدت طولانی برای آن آموزش می بینیم و بخش بزرگی از هویت ما می شود.

‘تسلیم شدن آسان نخواهد بود’

اظهارات کیران به یک نکته مهم در مورد بل می رسد: بخشی از او ممکن است نخواهد گوشی پزشکی خود را برای همیشه کنار بگذارد.

آلیسیا تامپسون، پرستار و همکارش که 24 سال است بیمار بل بوده است، می گوید: “فکر می کنم زمان آن رسیده که او برای خودش وقت بگذارد، اما فکر نمی کنم که او به راحتی از این راه برود.”

بل پذیرفت، حتی اگر کلینیک یک پزشک جدید پیدا کند، ممکن است ادامه کار دشوار باشد.

او گفت: “من علایق زیادی در زندگی دارم، بنابراین برای انجام کارها یا چالش ها کم نخواهم داشت.” اما بله، من فکر می‌کنم شاید تسلیم شدن و انتقال دادن به دیگری آسان نباشد.»

بل در اواخر عمر به چیزهای دیگری پرداخت: او تا 40 سالگی شروع به دویدن در مسابقات سه گانه نکرد و آخرین فرزندش را در اواخر 50 سالگی به دنیا آورد.

اما وقتی صحبت از دوران طولانی پزشکی و بازنشستگی با تأخیر او می‌شود، ذهنش به دویدن می‌رود.

“من اغلب فکر می کنم که انجام ماراتن به نوعی شبیه است [operating] یک تمرین خانوادگی: این کار طولانی، سخت و چالش برانگیز است. جایی در طول مسیر احتمالاً به دیوار برخورد می‌کنید و از آن عبور می‌کنید.”