روزه خشک از سحر تا غروب منجر به مزایای سلامتی در مطالعه سلول های ایمنی می شود

محققان کالج پزشکی بیلور شواهد بیشتری یافته‌اند مبنی بر اینکه روزه‌داری خشک (روزه‌داری بدون غذا یا مصرف مایعات) از صبح تا غروب می‌تواند نقش مهمی در سلامت کلی ایفا کند. در مطالعه جدیدی که در Metabolism Open منتشر شد، محققان دریافتند که روزه گرفتن از طلوع صبح تا غروب به مدت چهار هفته اثر ضد آترواسکلروتیک، ضد التهابی و ضد توموری بر روی پروتئین‌های نوعی سلول ایمنی به نام سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی دارد. PBMC).

دکتر آیسه لیلا میندیک اوغلو، نویسنده مسئول این مطالعه و دانشیار، گفت: “ما می دانیم که اختلالات ریتم شبانه روزی با سرطان و سندرم متابولیک مرتبط است. این نوع روزه به طور بالقوه می تواند به عنوان بازگرداندن ریتم روزانه به حالت عادی عمل کند.” در بخش پزشکی مارگارت ام. و آلبرت ب. شرکت کنندگان ما پس از روزه داری وزن کم کردند و فشار خون و مقاومت به انسولین آنها بهبود یافت.

محققان قبلاً نتایج مشابهی در سرم خون یافته بودند. مطالعه حاضر از نمونه‌هایی از مطالعه قبلی استفاده کرد که 14 فرد مبتلا به سندرم متابولیک، گروهی از شرایط شامل چاقی، مقاومت به انسولین (سطوح قند خون بالا)، فشار خون بالا، تری گلیسیرید بالا (نوعی چربی خون) و چگالی بالا را بررسی کردند. لیپوپروتئین کلسترول (کلسترول خوب). این شرایط می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و سرطان شود. شرکت کنندگان ماه رمضان را که شامل روزه گرفتن به مدت چهار هفته متوالی بدون خوردن و آشامیدن از طلوع فجر تا غروب خورشید است، می‌گذراندند. خارج از روزه‌داری، شرکت‌کنندگان مجاز بودند هر آنچه را که ترجیح می‌دهند بخورند و نیازی به پیروی از هیچ رژیم ورزشی یا اقدامات کاهش وزن نداشتند.

شرکت کنندگان قبل از شروع دوره روزه داری، در پایان روزه داری و یک هفته پس از اتمام روزه داری نمونه خون دادند. تیم تحقیقاتی از تکنیک های طیف سنجی جرمی برای بررسی پروتئوم PBMCs در خون استفاده کردند. آنها دریافتند که پروتئین های مرتبط با تصلب شرایین، بیماری های قلبی و ترویج سرطان کاهش یافته، در حالی که پروتئین های مرتبط با سرطان و سرکوب التهاب افزایش یافته است. آنها دریافتند که آپولیپوپروتئین B، که پیش‌بینی‌کننده خطر دقیق‌تری برای ابتلا به بیماری آترواسکلروتیک قلبی نسبت به کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) است، در پایان چهار هفته ناشتایی خشک از صبح تا غروب در مقایسه با سطح قبل از آن به طور قابل‌توجهی کاهش یافت. روزه بود و کاهش آن حتی یک هفته پس از روزه داری ادامه داشت.

میندیک اوغلو گفت: «یافته‌های این مطالعه مهم هستند زیرا ما توانستیم تأثیر مطلوب روزه خشک از سحر تا غروب را در سطح سلولی تأیید کنیم. این اولین باری است که این نوع بررسی در مورد پروتئوم سلول های ایمنی در افراد مبتلا به سندرم متابولیک که از صبح تا غروب روزه می گرفتند، انجام می شود.

در مرحله بعد، میندیک اوغلو و همکارانش امیدوارند آزمایش‌های بالینی تصادفی‌سازی شده و کنترل‌شده را برای مقایسه تأثیر روزه‌داری خشک از سحر تا غروب با عادات غذایی منظم در افراد مبتلا به بیماری‌های متابولیک مزمن و سرطان‌های ناشی از سندرم متابولیک انجام دهند.