هنگامی که پاتریشیا رایلی در ماه مه به سرطان روده بزرگ مبتلا شد، در ابتدا احساس نابودی کرد.
اما از آنجایی که این بیماری زود تشخیص داده شد، این زن 51 ساله احساس کرد که در قرعه کشی سرطان برنده شده است.
رایلی که به عنوان یک کارمند دولتی در اتاوا کار می کند، به یاد می آورد: “من یک بیمار سرطانی بودم که در واقع خوشحال بودم و فکر می کردم بهترین سناریو را دارم.”
سرطان موضعی بود و به کبد یا غدد لنفاوی او سرایت نکرده بود – به این معنی که احتمال شکست دادن این بیماری بالقوه کشنده وجود داشت.
او گفت که پزشکان در بیمارستان اتاوا (TOH) در ابتدا قصد داشتند بخشی از روده بزرگ او را طی چهار تا شش هفته با جراحی خارج کنند.
آن دوره از آن زمان گذشته و رفته است و رایلی هنوز منتظر است.
رایلی در میان بسیاری از انتاریاییهایی است که تحت تأثیر تعداد بیمارستانهای معوقه که در اثر همهگیری بدتر شده است، که تا ماه مه به آن انباشته شده بود، است. یک میلیون عمل جراحی در صفطبق گفته انجمن پزشکی انتاریو.
در حالی که جدی ترین بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش به عنوان گروه اولویتی واجد شرایط برای جراحی های فوری تعیین شده اند، سلامت انتاریو می گوید افرادی که نیازهای فوری کمتری دارند هنوز باید طی دو تا 12 هفته تحت عمل جراحی قرار گیرند.
رایلی گفت که او اکنون روزهایش را در خانه اش در اورلئان منتظر تلفن می گذراند و امیدوار است برنده چیزی شود که به بخت آزمایی بیمارستانی برای لغو جراحی در لحظه آخر تبدیل شده است.
رایلی در مورد سرطانش گفت: «من به معنای واقعی کلمه احساس یک بمب ساعتی دارم. “هر روز تعجب می کنی، آیا امروز است؟ آیا فردا است؟ آیا هفته آینده است؟ شانس شما کی تمام می شود؟”
همه بیماران در مدت زمان انتظار مشخص دیده نمی شوند
بر اساس گزارش Ontario Health، حدود یک چهارم بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش، بین ژانویه تا مارس 2022، بیشتر از زمان انتظار برای جراحی در سراسر استان منتظر ماندند.
بیماران مبتلا به سرطان های دستگاه گوارش در انتظار عمل جراحی در بیمارستان اتاوا کمی بیشتر از میانگین استانی منتظر ماندند – حدود یک هفته بیشتر برای افرادی که در اولویت پایین تر قرار داشتند.
بیمارستان اتاوا بخشی از این مشکل را به همهگیری نسبت داد، اما به CBC گفت که با وزارت بهداشت و سایر شرکای بهداشت منطقهای برای افزایش ظرفیت اتاق عمل همکاری میکند.
سخنگوی بیمارستان اتاوا در بیانیه ای ایمیلی نوشت: «اگر وضعیت بیمار بدتر شود، باید فوراً با ارائه دهنده مراقبت خود تماس بگیرند.
اگر تشخیص داده شود که نیاز به جراحی فوری دارند، در اسرع وقت ویزیت خواهند شد.»
کارکنان بیشتری برای پاک کردن مطالبات عقب افتاده مورد نیاز است: مدافع
بری استین، رئیس سرطان کولورکتال کانادا، گفت که استرس ناشی از انتظار برای جراحی، عوارض زیادی بر بیماران و خانوادههایشان وارد میکند.
استین که خودش از سرطان کولورکتال نجات یافته است، گفت که به نظر می رسد مشکل در کمبود کارکنان بیمارستان باشد.
او گفت: “به نظر می رسد کمبود پرسنل در دسترس است که نتیجه آن نه تنها جراحی های بیشتر است، بلکه مردم نیز تخلیه می شوند.”
استین گفت که او میخواهد ببیند که بیمارستانها از همهگیری بهعنوان یک تجربه یادگیری استفاده میکنند و اقدامات پیشگیرانه را برای عبور از بحرانهای آینده انجام میدهند – که از پرسنل شروع میشود.
او گفت: «ایجاد انعطافپذیری مراقبتهای بهداشتی در سیستمهای ما واقعاً یک برنامه بلندمدت است، اما چیزی که باید فوراً روی آن کار کنیم.»
استین از دولت ها خواست تا ظرفیت سیستم مراقبت های بهداشتی را افزایش دهند و راه هایی برای تخصیص موثرتر منابع بیابند. او گفت که این شامل افزایش اقدامات مراقبت های پیشگیرانه مانند غربالگری سرطان به منظور کاهش تعداد افرادی است که در نهایت به مراقبت های جراحی پیشرفته نیاز دارند.
شکایت علیه TOH
او گفت که برای پاتریشیا رایلی در اتاوا، پزشکان مرکز سرطان TOH اکنون به او گفته اند که در اوت یا سپتامبر (بیش از دو برابر زمان انتظار اولیه تخمین زده شده) انتظار عمل جراحی را داشته باشد.
او گفت که از طریق بخش ارتباط با بیماران بیمارستان شکایتی را به امید تعیین تاریخ زودتر ارائه می کند.
این تجربه باعث شده است که او در مبارزه با سرطان احساس تنهایی کند – دیگر چندان خوش شانس نیست.
“اگر جراحان به بیمارستان می گویند که عقب ماندگی وجود دارد، چرا این کافی نیست؟” رایلی گفت.
“چرا بیماران در بدترین زمان زندگی ما … باید به بیمارستان مراجعه کنند و از این امر دفاع کنند؟”