آخرین باری که این شهر تعداد روزانه بالاتری را ثبت کرده بود در 4 مارس بود که 302 مورد از 47738 آزمایش ثبت شد. مجموع 299 تست روز چهارشنبه تنها از 12022 تست انجام شده در 24 ساعت گذشته با نرخ مثبت 2.49٪ – دومین بالاترین تست در نزدیک به سه ماه گذشته است. در روز سه شنبه، نرخ مثبت دهلی به 1.71 درصد رسید.
دکتر ناوین دانگ، موسس و رئیس آزمایشگاه دکتر دانگ، گفت: “تعداد واقعی موارد ممکن است بیشتر باشد. این به این دلیل است که بسیاری از افراد به جای انجام آزمایش های RT-PCR از کیت های تست خانگی استفاده می کنند یا خود را در خانه ایزوله می کنند.”
با این حال، کارشناسان می گویند که افزایش موارد علت اصلی نگرانی نیست زیرا تعداد بستری ها در بیمارستان افزایش نمی یابد.
تعداد کووید در پایتخت در ماه آوریل افزایش یافته است. میانگین هفت روزه موارد روزانه از 103 مورد در 31 مارس به 180 مورد در روز چهارشنبه افزایش یافته است.
“عدم پایبندی به پروتکل کووید عامل اصلی جهش”
چندین پزشک شهری گفتند که در هفته گذشته افزایش قطعی تماس ها یا ویزیت های OPD برای کووید-19 را مشاهده کرده اند. من 7 تا 10 مورد در هفته گذشته دیده ام. دکتر Suranjit Chatterjee، مشاور ارشد پزشکی داخلی در Indraprastha Apollo، گفت: از این میان، تنها یکی از آنها نیاز به بستری شدن داشت و آن هم به این دلیل که بیمار یک بیماری جدی دیگر داشت.
دکتر موکش مهرا از ماکس پات پرگنج گفت در حالی که موارد افزایش یافته است، هیچ افزایش قابل توجهی در بستری شدن در بیمارستان وجود ندارد. یکی از دلایل جهش می تواند بازگشایی مدارس باشد. همچنین، مردم دیگر رفتار مناسب کووید را دنبال نمیکنند.» دکتر مهرا گفت.
بر اساس بولتن بهداشتی به اشتراک گذاشته شده توسط دولت دهلی، در حال حاضر تنها 43 (0.44٪) تخت کووید از 9745 تخت در پایتخت اشغال شده است. شایع ترین علائمی که در بیماران مشاهده می شود تب، آبریزش بینی و خستگی است. دکتر رومل تیکو، مدیر پزشکی داخلی در Max Saket گفت: در برخی موارد، ما اسهال و سایر علائم گوارشی را نیز مشاهده می کنیم.
پیتر پیتس، معاون سابق کمیسیون غذا و داروی ایالات متحده و در حال حاضر رئیس مرکز پزشکی در منافع عمومی، گفت که افزایش نرخ عفونت و کاهش شدید بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر نشان می دهد که کووید-19 در حال بومی شدن است – درست مانند آنفولانزای سالانه. این به این معنی است که ما در کنترل هستیم. همچنین به نیاز به نگه داشتن افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند (سالمندان، آنهایی که دارای برخی شرایط از قبل موجود هستند و نقص ایمنی) در سطوح بالاتر محافظت اشاره می کند. برای بقیه، این به معنای آگاهی از اقدامات احتیاطی مناسب است (اگر مریض هستید در خانه بمانید، از افرادی که بیمار هستند دوری کنید، و غیره)” پیتس گفت.