دیابت نوع 1 والدین می تواند بر رشد شناختی کودکان تأثیر بگذارد

بر اساس تحقیقی که در 19 آوریل در مجله دسترسی آزاد منتشر شد، رشد شناختی در کودکان ممکن است بدون توجه به اینکه کدام والدین بیولوژیکی دیابت نوع 1 دارند تحت تاثیر قرار گیرد. PLOS Medicine. این تحقیق برای اولین بار نشان می دهد که داشتن والدین مبتلا به یک بیماری مزمن مانند دیابت نوع 1 ممکن است با عملکرد پایین تر مدرسه نسبت به قند خون بالای مادر در طول رشد جنین مرتبط باشد.

تأثیر دیابت مادر در دوران بارداری بر شناخت فرزندانشان به طور گسترده ای مورد تحقیق قرار گرفته است. گلوکز از جفت عبور می کند و قند خون بالای مادر، هیپرگلیسمی، می تواند بر رشد جنین از جمله مغز کودک تأثیر بگذارد. شواهد کمی در مورد انواع مختلف دیابت و تأثیر داشتن پدر مبتلا به دیابت نوع 1 وجود دارد.

Anne Lærke Spangmose و همکارانش از بیمارستان دانشگاه کپنهاگ، دانمارک داده‌هایی را از ثبت نام‌های دانمارکی و همچنین نمرات آزمون ریاضی برای کلاس‌های سوم و ششم و خواندن برای کلاس‌های دو، چهار، شش و هشت به دست آوردند. این تیم شامل 622073 کودک بین 6 تا 18 ساله بود که در یک دوره هفت ساله در مدارس دولتی تحصیل می کردند. 2144 کودک دارای مادر مبتلا به دیابت نوع 1، 3474 کودک با پدران مبتلا به دیابت نوع 1 و 616455 کودک از جمعیت پس زمینه بودند. کودکان مادران و پدران مبتلا به دیابت نوع 1 به ترتیب میانگین نمرات 54.2 و 54.4 را داشتند، در مقایسه با میانگین نمرات 56.4 در کودکان از جمعیت پس زمینه.

این تیم اذعان می‌کند که داشتن والدینی که از یک بیماری مزمن جدی مانند دیابت رنج می‌برد، می‌تواند باعث استرس شود و برای عملکرد مدرسه کودک مضر باشد. با این حال، این مطالعه توضیح متفاوتی را برای اثرات سوء مشاهده شده قبلی دیابت نوع 1 مادر در دوران بارداری بر رشد شناختی کودکان پیشنهاد می کند.

Spangmose می افزاید: “به نظر می رسد که نمرات تست پایین در فرزندان مادران مبتلا به دیابت نوع 1 به جای تاثیر نامطلوب خاص دیابت نوع 1 مادر در دوران بارداری بر جنین، منعکس کننده ارتباط منفی داشتن والدین با دیابت نوع 1 است. مطالعه کوهورت دانمارکی، شامل 622073 کودک، این را نشان داده است.