باکتری هایی با طعم التهاب می توانند به محافظت در برابر بیماری قلبی کمک کنند

برخی از میکروب‌ها در روده انسان و موش ممکن است به کنترل تجمع پلاک در شریان‌ها، که علت اصلی بیماری‌های قلبی عروقی است، کمک کنند، با بلعیدن گروهی از مواد شیمیایی التهابی قبل از اینکه بتوانند در بدن گردش کنند.

تحقیقات جدید دانشگاه ویسکانسین-مدیسون و همکارانش در سراسر جهان، باکتری هایی را شناسایی کردند که قادر به تجزیه اسید اوریک در محیط کم اکسیژن روده ها و ژن های خاصی هستند که این فرآیند را فعال می کنند. آنها روش جدیدی را توصیف می کنند که در آن میکروب های روده ممکن است بر سلامت ما تأثیر بگذارند و یک راه بالقوه برای درمان نقرس یا پیشگیری از بیماری قلبی.

اسید اوریک محصول تجزیه پورین‌ها در بدن انسان است، دسته‌ای از مولکول‌ها که شامل مولکول‌های ضروری برای زندگی مانند آدنین و گوانین (دو بلوک اصلی سازنده DNA) و برخی از مولکول‌ها مانند کافئین می‌شوند که باعث لذت زندگی هستند. و تئوبرومین (موجود در شکلات و برگ چای). بیشتر اسید اوریک توسط کلیه های سالم پاک می شود، اما حدود 30 درصد از آن به روده می ریزد. اسید اوریک بیش از حد منجر به بیماری دردناکی به نام نقرس می شود.

فدریکو ری، پروفسور باکتری شناسی UW-Madison و نویسنده این مطالعه جدید که اخیراً در مجله منتشر شده است، می گوید: «وقتی خون شما با اسید اوریک اشباع می شود، شروع به تشکیل کریستال هایی می کند که در مفاصل تجمع می کنند و باعث نقرس می شوند. میزبان سلولی و میکروب. اما قبل از اینکه اسید اوریک کافی برای تشکیل کریستال دریافت کنید، حتی اگر مقدار کمی اسید اوریک بیش از حد معمول داشته باشید، باعث ایجاد التهاب در بدن شما می شود که با تصلب شرایین مرتبط است – پلاک هایی که در شریان های شما ایجاد می شود.

آزمایشگاه ری با محققانی در سوئد همکاری کرد که عواملی از جمله پلاک شریانی، سطح اسید اوریک و جوامع میکروبی در دستگاه گوارش را در گروهی متشکل از 1000 نفر تجزیه و تحلیل کردند. مقدار اسید اوریک در بدن آنها با مقدار چربی، کلسترول و سایر موادی که شریان‌هایشان را کلسیفیک می‌کنند، دست به دست می‌شود.

ری می گوید: «سطح اسید اوریک نیز با الگوهای باکتری های مختلف موجود در روده این افراد مرتبط است. بنابراین، ما می‌خواستیم بدانیم که آیا می‌توانیم انواع باکتری‌هایی را که با اسید اوریک پایین مرتبط هستند شناسایی کنیم و ببینیم که آیا آنها با آترواسکلروز پایین‌تر مرتبط هستند یا خیر.

محققان UW-Madison – از جمله محقق سابق فوق دکتری Kazuyuki Kasahara، دانشمند رابرت کربی و دانشجوی فارغ التحصیل Qijun Zhang – پیوند مدفوع را برای انتقال میکروب های روده از موش های بالغ به موش های متولد شده با دستگاه گوارش بدون میکروب انجام دادند. سلامت شریان همراه با مدفوع گذشت. موش‌هایی که میکروب‌هایی را از اهداکنندگان با شریان‌های دارای پلاک سنگین و سطوح بالاتر اسید اوریک در خون دریافت کردند، دچار همین شرایط شدند. موش‌هایی که میکروب‌هایی از اهداکنندگان با اسید اوریک کمتر و رگ‌های خونی شفاف‌تر دریافت کردند، در هر دو اندازه‌گیری به طور مشابه کمتر بودند.

محققان شروع به شناسایی میکروب های مرتبط با پیامدهای سالم کردند و ژن هایی را که به ویژه در زمان رشد باکتری ها روی اسید اوریک فعال بودند، زیر نظر گرفتند.

ری که کارش توسط مؤسسه ملی سلامت پشتیبانی می‌شود، می‌گوید: «این ما را به مجموعه‌ای از ژن‌ها سوق داد که در انواع مختلف باکتری‌ها یافت می‌شوند و برای تجزیه پورین و اسید اوریک در روده ضروری هستند. زمانی که این میکروب های تجزیه کننده پورین از اسید اوریک در روده برای نیازهای خود استفاده می کردند، اسید اوریک کمتری در خون موش ها وجود داشت.

ری می‌خواهد بررسی کند که آیا معرفی این باکتری‌های پورین‌خوار به حیوانات مبتلا به پلاک شریانی می‌تواند بیماری قلبی عروقی آن‌ها را اصلاح کند، اما در حال حاضر، او می‌گوید که محققان یک نشانگر ژنتیکی تجزیه اسید اوریک در روده دارند.

ری می گوید: “آنها باکتری های عجیب و غریب نیستند. ما کشف کردیم که این ژن های مورد نیاز برای تجزیه اسید اوریک در میکروب هایی که قبلاً در آزمایشگاه داشتیم وجود دارند و می توانند به راحتی رشد کنند.” خیلی زود است که بگوییم معرفی آنها در افراد می‌تواند به آنها در بیماری‌های قلبی عروقی یا حتی نقرس کمک کند. اما ما درک جدیدی از راهی داریم که میکروبیوم روده فراوانی این ترکیب التهابی را تعدیل می‌کند و این ممکن است راه را برای درمان‌های جدید نشان دهد. ”